ԵՊՀ շրջանավարտ (ռուսաց լեզվի և գրականության ֆակուլտետ), 1-ամյա դասընթացներ է անցել Կովկասի ԶԼՄ-ների ինստիտուտում։ Մասնագիտական հետաքրքրությունների ոլորտում են մշակութաբանության, մշակույթի, արվեստի հարցերը, ինչպես նաև առողջապահությունը, սոցիալական խնդիրները։ 1991-ից մինչև 2000 թվականը աշխատել է Հայաստանի Հանրային հեռուստատեսության «Միջազգային հարաբերություններ և արտասահմանյան կապեր» բաժնի խմբագրությունում որպես քարտուղար-ռեֆերենտ, ապա ավագ խմբագիր, որպես թղթակից համագործակցել է «Ա1» և «Միր» հեռուստաընկերությունների հետ։ «ԳԱ»-ի թղթակիցն է 2002 թվականից, աշխատակցում է «ԱիՖ-Երևան»-ին։
Հայկական ճարտարապետությունն ուսումնասիրող հիմնադրամը (ՀՃՈՒ հիմնադրամ) կես դարից ավելի գիտարշավներ է իրականացնում պատմական Հայաստանի ողջ տարածքում՝ հայկական նյութական մշակույթի հուշարձանները վավերագրելու, համակողմանի ուսումնասիրելու և հանրայնացնելու նպատակով: Հավաքված և համակարգված հարուստ արխիվը այսօր բաղկացած է 650,000 պատկերներից, միկրոֆիլմերից, հատակագծերից, քարտեզներից և հարակից այլ նյութերից:
Բրիտանացի լեզվաբան Քեթրին Հոջսոնն առաջին անգամ չէ, որ այցելում է Հայաստան։ Քեթրինը վտանգված լեզուների մասնագետ է և երկար տարիներ ուսումնասիրում է հայոց լեզվի Ագուլիսի (զոկերեն) բարբառը, որով խոսում էին Նախիջևանի Ագուլիս, Ցղնա, Տանակերտ, Դաշտ, Քաղաքիկ, Դիսար, Հանդամեջ և այլ՝ Հայաստանի պատմական Գողթան գավառի գյուղերի բնակիչները:
Արցախի երաժշտական և արվեստի դպրոցների սաները հյուրախաղերով հանդես եկան Լիբանանում: Պատանի երաժիշտները, երգիչներն ու ասմունքողները ելույթ ունեցան հայկական կազմակերպությունների դահլիճներում և արժանացան ջերմ ընդունելության: Հյուրախաղերը կազմակերպել էր ՋԱՀ Հիմնադրամը (Ջավախք, Արցախ, Հայաստան), որն ստեղծվել է «Արցախ» բարեգործական հիմնադրամի հենքի վրա, մի կազմակերպության, որն առաջին օրվանից թև ու թիկունք է եղել Արցախին: Նախագծին իր աջակցությունն է ցուցաբերել նաև Արցախի Հանրապետության ԿԳՄՍՆ-ը, իսկ լիբանանահայ կազմակերպություններն ու անհատները օգնել են ֆինանսապես:
Արցախի Քաշաթաղի շրջանի Արիավան-Աղավնո գյուղում վերջապես բացվեց երկար սպասված հացի փուռը: Այսուհետ, մոտենալով Արցախի այս ամուր դարպասին հնարավոր չէ անտարբեր անցնել նրա կողքով՝ այնքան հրապուրիչ է թարմ թխած լավաշի, մատնաքաշի, արցախյան համեղ գաթայի և այլ արտադրանքի բուրմունքը:
Արիավան գյուղը, որն հայտնի է նաև Աղավնո անունով, անմիջապես աչքի է ընկնում Արցախի Հանրապետության սահմանը հատելիս: Գորիսից Ստեփանակերտ տանող մայրուղու աջ կողմում անհնարին է չնկատել կարմիր տանիքներով դեղնավուն տների գեղեցիկ շարանը:
Լիբանանահայ անվանի երաժիշտ Զաքար Քեշիշյանի հետ պայմանավորվեցինք հանդիպել Ստեփանակերտի հյուրանոցներից մեկում, ուր նա հանգրվանել էր մեկ ամսից ավելի առաջ: Համաճարակի, ապա պատերազմի հետ կապված ընդմիջումից հետո Զաքարը վերջապես վերադարձավ Արցախ, որպեսզի վերսկսի աշխատանքը իր իսկ ստեղծած «Վարանդա» երգչախմբի հետ: Խմբավարը նախաձեռնել է համերգների շարք, որոնց արձագանքը պետք է հասնի իր հարազատ Շուշի: Հենց այնտեղ է մնացել ոչ միայն մաեստրո Քեշիշյանի տունը, որը պատերազմից հետո թալանել են ադրբեջանցի զավթիչները, այլ նաև նրա անսահման սերը դեպի Շուշի, շուշեցիները և իր աշակերտները, որոնք զոհեր տվեցին պատերազմի դաշտում:
Իրանի հետ սահմանամերձ՝ Մեղրիի շրջանի Նռնաձոր գյուղը հաճախ անվանում են Հայաստանի վերջին բնակավայր: Մեր հայրենակից Գուրգեն Գրիգորյանը համամիտ չէ այդ կարծիքին և պնդում է՝ Նռնաձորը Սյունիքի մարզի առաջին գյուղն է, որից սկսվում է մուտքը մեր երկիր: Ուստի հենց այստեղ՝ Հայաստանի դարպասների մոտ, մի խումբ հայրենասերներ որոշեցին իրագործել ծրագիր, որը նոր շունչ կհաղորդի անօթևան արցախցիների կյանքին:
«Սատարենք մեր հերոսներին» ՀԿ-ն հիմնադրվել է 2016 թ. ապրիլի 3-ին ՝ Արցախի դեմ Ադրբեջանի կողմից սանձահարած քառօրյա Ապրիլյան պատերազմի հենց հաջորդ օրը: Կազմակերպությունն իր գործունեությունը սկսեց Պաշտպանության բանակին աջակցություն ցուցաբերելուց և շարունակեց այն ինչպես հետագա տարիներին, այնպես էլ Ղարաբաղյան երկրորդ պատերազմի ժամանակ: ՀԿ-ն, որը բացի Հայաստանից մասնաճյուղ ունի նաև Լոս Անջելեսում, այսօր էլ է օգնում բանակին և իրականացնում բազմաթիվ այլ ծրագրեր, որոնց մասին կարելի է տեղեկանալ իր երկլեզու (հայերեն, անգլերեն) Youtube ալիքից և www.supportourheroes.am պաշտոնական կայքից:
Արդեն 15 տարի է, ինչ մարսելցի մեր հայրենակից Կարեն ԽՈՒՐՇՈՒԴՅԱՆԸ բարձր է պահում Հայոց եռագույն դրոշը Ֆրանսիայում: Եվ դա պատահական չէ: Կարենի Վիքիպեդիայի էջում կենսագրության, կրթության, գործունեության, կյանքի հիմնական փուլերի մասին տեղեկությունից բացի նշված են նրա բազմաթիվ ուսուցիչների անունները, որոնցից յուրաքանչյուրը` դպրոցում, պարարվեստի ոլորտում, համալսարանների իրավաբանական ֆակուլտետներում իր կարևոր դերն է ունեցել Կարենի բազմակողմանի զարգացման մեջ, կերտելով իրենից պարող, ուսուցիչ իրավաբան, բանաստեղծ, գրող, թարգմանիչ, հասարակական գործիչ և, վերջապես, հայրենասեր:
Արցախի մասին խոսելիս՝ ակամայից հիշում եմ Բեյրութի մեր հայրենակից, հայտնի դիրիժոր և խմբավար, Արցախի Հանրապետության արվեստի վաստակավոր գործիչ, Շուշիի «Վարանդա» պետական երգչախմբի հիմնադիր, իսկական հայրենասեր և մեծատառով հայ Զաքար Քեշիշյանին: