Աննա ԿԱՐԱՊԵՏՅԱՆ․ ՄԻՇԵԼԻ ՀԱՅՏԱՐԱՐՈՒԹՅՈՒՆՈՒՄ ՈՉ ՄԻ ԽՈՍՔ ՉԿԱ ԻՆՔՆՈՐՈՇՄԱՆ ԻՐԱՎՈՒՆՔԻ ՄԱՍԻՆ

Աննա Կարապետյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է․ «Մի քանի դիտարկում Բրյուսելյան հանդիպումից հետո Եվրոպական Խորհրդի նախագահի հայտարարության վերաբերյալ․

«Ենթավերնագրերի բաժանելով հայտարարությունը` եվրոպական կողմը հստակ սահմանում է քննարկվող օրակարգն ու ցույց տալիս իր ակտիվ միջնորդությամբ հստակ պայմանավորվածությունների առկայությունը: Ավելին, ի տարբերություն նախորդ երկու հայտարարությունների, ՌԴ միջնորդությամբ որևէ հանդիպում ու պայմանավորվածություն չի հիշատակվում` անգամ նոյեմբերի 10-ի հայտարարությունը: Նշվում են միայն ԵՄ միջնորդությամբ նախորդ երկու հանդիպումները:

ԵՄ ներկայացուցիչը քննարկել է «ԵՄ հարաբերությունները երկու երկրների և ավելի լայն տարածաշրջանի հետ»: Այստեղ և´ Թուրքիան է, և´ Իրանը, և´ ռուսական շահերը: ԵՄ-ն անկեղծացել է, նախորդ երկու հայտարարություններում լայն տարածաշրջանը չէր հիշատակվում:

Ուշագրավ է, որ ԴԵԼԻՄԻՏԱՑԻԱՅԻ հանձնաժողովի նիստը կայանալու է միջպետական սահմանին, ոչ թե երրորդ երկրում: Այսինքն` միջնորդի հարցում հակասություններն ու սրությունը հաղթահարված չեն:

ԵՄ հայտարարության մեջ արդեն բաց տեքստով հիշատակվում ու առանձնացվում է Նախիջևանը Ադրբեջանին կապող «տրանզիտի» հարցը և ասվում է, որ ղեկավարները համաձայնության են եկել սկզբունքների շուրջ: Կարծես թե Ադրբեջանն ու Թուրքիան միջանցքի պահանջներից հետ չեն կանգնել հրապարակայնորեն, ի՞նչ սկզբունքների է համաձայնվել Փաշինյանը:

Խաղաղության պայմանագրի մասում ընդգծվում է, որ այն պետք է կարգավորի Հայաստան-Ադրբեջան միջպետական հարաբերությունները: Չլուծված հակամարտությունն ընդհանրապես չի հիշատակվում, փոխարենը Փաշինյանի «իջեցրած նշաձողն» է ամրագրվում` Շառլ Միշելը ընդգծում է ՂԱՐԱԲԱՂԻ ԷԹՆԻԿ ՀԱՅ ԲՆԱԿՉՈւԹՅԱՆ իրավունքների ու անվտանգության հարցերը հաշվի առնելու անհրաժեշտությունը:

Ոչ մի խոսք չկա ինքնորոշման իրավունքի մասին: Ոչ թե կողմերն են քննարկել Արցախին առնչվող որևէ հարց, այլ Շառլ Միշելն է կոչ արել: Բառակազմն էլ փոխվել է` արդեն նույնիսկ ոչ թե Լեռնային Ղարաբաղ, այլ ուղղակի Ղարաբաղ:

Լրիվ անհասկանալի է հաղորդակցությունների հարցում պայմանավորվածություններն ինչ են իրենցից ներկայացնում:

Անհասկանալի է, թե ինչ սկզբունքներ, ինչ քարտեզներ են դրվել դելիմիտացիայի գործընթացի հիմքում և, ի վերջո, անկլավների հարցին ինչ անդրադարձ է կատարվել:

 Ակնհայտ է բոլոր ուղղություններով առաջընթաց ցույց տալու շտապողականությունն ու բոլոր գործընթացներն իր հովանու ներքո հավաքելու ԵՄ ձգտումը:

Նույնիսկ հումանիտար հարցում, եթե նախորդ երկու հայտարարություններում առաջին հերթին խոսվում էր գերիների վերադարձի մասին, այժմ հպանցիկ է հիշատակվում և առաջին հերթին նշվում է Ադրբեջանի պահանջ ականազերծումը, հետո միայն գերիների ու անհետ կորածների հարցերը»:

168.am