Քաղբանտարկյալ Վազգեն Սաղաթելյանը նամակ է հրապարակել «Արմավիր» քրեակատարողական հիմնարկից։ Հոդվածում ասվում է․

Լավ պատկերացնելու համար, թե իրականում ինչ խնդիրներ ու նոր սպառնալիքներ են ստեղծվելու Տավուշի ու Հայաստանի համար, 4+4 սխեմայով 8 գյուղերի հանձնումն Ադրբեջանին, փորձենք թեման դիտարկել քարտեզների հիման վրա, գրել է ԱԺ պատգամավոր Տիգրան Աբրահամյանը՝ քարտեզները կցելով։ 

ՀՀԿ խոսնակ Էդուարդ Շարմազանովը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է․

Իշխանությունն իր քարոզչական ողջ ռեսուրսը դրել է ապացուցելու, որ Ադրբեջանին հանձնվող գյուղերը հայկական չեն, իսկ իրենք պայքարում են բացառապես ՀՀ տարածքների համար: Այս մասին Facebook-ի իր էջում գրել է ԱԺ «Պատիվ ունեմ» խմբակցության քարտուղար Տիգրան Աբրահամյանը:

«2019թ. ոմն մեկը Երևանի Ազատության հրապարակից կոչ արեց «քարերով ցխել» Արցախի նախագահ Բակո Սահակյանի գլուխը։ Զանգվածային խուլիգանության կամ բռնության կոչի համար նրան չմեղադրեցին, ընդհակառակը, ամիսներ անց ՀՀ դե-ֆակտո ԱԳՆ-ի միջնորդությամբ վերջինս «Ֆեյսբուքից» ստացավ հավաստագրված պրոֆիլ («կապույտ ծիտիկ»)։ Այս հիշեցումը կարող եք կոխել այն մարդկանց աչքը, որոնք հոգեպես ամորձատվածի բութ հայացքով պնդում են, թե երեկ առևանգված Նարեկն ու Վազգենը օրինախախտներ են, ոչ թե քաղբանտարկյալ, և որ Հայաստանն էլ «իրավական պետություն» է։ Հայաստանն իրավական պետություն չէ, Հայաստանը զավթված է թուրքական իշխանության կողմից, որտեղ հայկականի դեմ բռնություն քարոզելը պարգևատրվում է, իսկ թուրքականի դեմ խոսելը՝ պատժվում»,- գրել է քաղաքագետ Էդգար Էլբակյանը։

Հայաստանը մտնում է այլանդակ փուլ. օդում կախված են բոլոր աննորմալ-վտանգավոր սցենարները։ Քարոզիչը ձևակերպում է հետագա աղետների գաղափարական հենքը։ Դիմացը անհասկանալի է, թե ինչ կա (դա հետո կպարզվի), բայց կա մոլորված, շփոթված ժողովուրդ։

Փաշինյանի իշխանապահպանման միակ դեղատոմսը անցումն է ավտոկրատիզմից դեպի դեսպոտիզմ: Նա այլ այլընտրանք այլևս չունի: Ադրբեջանական ճնշումներն ու պահանջները բավարարելու համար նա այլևս փոխել է ներքին լեգիտիմության մակարդակը արտաքին լեգիտիմության մակարդակով:

Հայաստանի Հանրապետական կուսակցության Գործադիր մարմինը հասարակական գործիչներ Նարեկ Սամսոնյանի և Վազգեն Սաղաթելյանի կալանավորումը որակում է որպես ընդդիմախոսների նկատմամբ իշխանությունների կողմից իրականացվող բռնաճնշումների հերթական փորձ:

Վարչապետի գործողությունների և դրան հաջորդած քաղաքական իրադարձությունների վերլուծությունը վկայում է կառավարման համակարգային լուրջ ճգնաժամի մասին, որը առաջացել է ինչպես հնարավոր տգիտության ու անկարողության, այնպես էլ բնակչությանը հնարավոր կանխամտածված ապատեղեկատվություն մատուցելու հետևանքով: Վարչապետի հրաժարականն այս համատեքստում ոչ միայն պարտադիր է, այլև անհրաժեշտ՝ ճգնաժամի հետագա է՛լ ավելի խորացումը կանխելու համար։ Կործանարար կառավարման ասպեկտները կարելի է բաժանել մի քանի հիմնական կետերի.