Հունվարի 30-ին Ակնայի շրջանում (նախկինում Աղդամի շրջան) ռուս-թուրքական համատեղ մոնիտորինգային կենտրոնի բացմամբ իրականացվեց նոյեմբերի 9-ի եռակողմ հայտարարության ևս մեկ կետ: Որը չափազանց կարևոր է Անկարայի ու Բաքվի համար և չափազանց վտանգավոր՝ Արցախի և Հայաստանի համար։
Միջազգայնագետ Սուրեն Սարգսյանը ֆեյսբուքյան էջում շարունակում է ներկայացնել տապալված միջազգային հարաբերությունները.
Ռուս-թուրքական համատեղ մոնիթորինգային կենտրոնի ևս մեկ վտանգավոր գործոն։
Լեհ քաղաքական գործիչ Բուչեկը պատերազմի առաջին օրերից ստորագրահավաք նախաձեռնեց՝ Ադրբեջանին Հաագայի դատարանի առջև կանգնեցնելու համար։ Պատերազմի ավարտից հետո էլ նա չդադարեցրեց պայքարը հանուն արդարության։ Sputnik Արմենիայի թղթակից Մարիաննա Փայտյանը բացառիկ հարցազրույց է անցկացրել լեհ գործչի հետ։
Ադրբեջանին հանձնված քաղաքացին իր պատիժն էր կրում Վարդաշեն քրեակատարողական հիմնարկում, նա դատապարտվել է սահմանն ապօրինի հատելու: Այս մասին հայտնում է Տելեգրամի Dejavu ալիքը:
Թրամփի կառավարման վերջին օրերին նախկին պետքարտուղար Մայք Պոմպեոն հայտարարել էր, որ Չինաստանը ցեղասպանություն է իրականացնում ույղուրների և այլ փոքրամասնությունների նկատմամբ Սինցզյանում: Արդյո՞ք դա որպես մարտահրավեր էր նախատեսվում մեր նորընտիր նախագահին, դեռ պարզ չէ: Պատմականորեն Միացյալ Նահանգների կողմից ցեղասպանության ճանաչման պատմությունը խնդրահարույց է եղել, Newsweek-ի համար գրում է հանրային կապերի փորձագետ Ստեփան Պեչդիմալջին:
Ի՞նչ էր իրականում Իրանը ասում սրիկային։ Իրանի ԱԳՆ Զարիֆի՝ սրիկային ուղղված խոսքերը, թե իբր Իրանում նրան շատ են հարգում «խաղաղության ուղղությամբ այդ քայլը վերցրեցնելու համար» արևելյան դիվանագիտական լեզվից թարգմանաբար նշանակում են խղճահարություն և քամահրանք։
Չարաչար սխալվում են նրանք, ովքեր կարծում են, թե գունավոր հեղափոխության հայկական ծաղրապատկերից հետո արևմտամետ քաղաքական գործիչները դադարել են այցելել Երևանում ամերիկյան դեսպանատուն։
Միջազգայնագետ Սուրեն Սարգսյանը ֆեյսբուքյան գրառում է արել, որում անդրադառնում է հարցին, թե արդյոք ԱՄՆ նախագահ Ջոհ Բայդենը կճանաչի Հայոց ցեղասպանությունը և ինչ պետք է այս հարցում անի Հայաստանի իշխանությունը։ Գրառումը՝ ստորև։
Անցյալ շաբաթ ԱՄՆ 46-րդ նախագահ Ջոզեֆ Բայդենի և նրա «գործընկեր» Քամալա Հարիսի կողմից պաշտոնների ստանձնումը կարծես թե վերակենդանացրեց Երևանի արևմտամետ խմբերի հույսը՝ Անդրկովկասում Վաշինգտոնի առավել ակտիվ գործունեության համար, որը «Ղարաբաղյան երրորդ պատերազմից» հետո ուղղված է դրա հետագա աշխարհաքաղաքական վերաձևակերպմանը, գրում է Անդրեյ Արեշևը «Եվրասիայի ռիթմ» պորտալում: