Ադրբեջանը, Թուրքիայի դրդմամբ, իմիջային ապտակներ հասցրեց հրադադարի երկու պայմանավորվածությունների համար մեծ ջանքեր ներդրած Ռուսաստանի Դաշնությանը և Ֆրանսիային՝ փորձելով հասունացնել ուղերձը, որ առանց Թուրքիայի արդյունք չի ստացվի: Այս մասին «Տողերի արանքում» հաղորդաշարի հատուկ թողարկման ընթացքում ասել է վերլուծաբան Կարեն Բեքարյանը:

Ազատել է «խղճի քիմեռից» Հոկտեմբերի 14-ին հայ ժողովրդին հղված ուղերձում վարչապետ Փաշինյանը հիշեցրեց 1938 թվականի մյունխենյան դավադրության մասին, երբ «իբր հանուն խաղաղության, եվրոպական մի շարք պետություններ Գերմանիային զիջեցին Չեխոսլովակիան, իսկ թե ինչ եղավ հետո, գիտեք բոլորդ»: Փաշինյան խոսքերով, եթե աշխարհը պատշաճ միջոցներ չձեռնարկի, ապա նոր Հիտլերի ի հայտ գալն իրեն երկար սպասել չի տա։

Կասպից ծովում ռուսական զորավարժություններն առաջին հերթին ուղղված են Ադրբեջանին, սակայն Կասպից ծովից և մինչև Թուրքիա կրակն ավարտին հասցնելը բարդ գործ չէ: Այս մասին News.am-ի հետ զրույցում ասաց Քաղաքական և ռազմական վերլուծության ռուսական ինստիտուտի տնօրենի տեղակալ Ալեքսանդր Խրամչիխինը:

Մի տեսակ շատ տարօրինակ կերպով Արցախի Հանրապետության դեմ ադրբեջանական ագրեսիային ահաբեկիչների մասնակցության հարցը շարունակում է կասկածի տակ առնվել։ Այո, Ալիևն այդ փաստը հերքում է, այո, Էրդողանը՝ նույնպես։ Այո, անհրաժեշտ են ապացույցներ։ Բայց զարմանալի կլիներ, եթե նրանք ընդունեին, որ վերածել են տարածաշրջանն ահաբեկիչների որջի։ Իսկ ինչ վերաբերում է ապացույցներին, ապա ուրիշ ի՞նչ փաստեր են պետք, երբ ողջ աշխարհը, հեղինակավոր ԶԼՄ-ները շեփորում են այդ մասին: Չենք խոսում արդեն այն մասին, որ հայկական կողմը գրեթե կանոնավորապես ներկայացնում է համապատասխան ապացույցները։

Այդ տերմինը՝ «վերիֆիկացման մեխանիզմներ», ղարաբաղյան գործընթացի բառապաշարի մեջ մտավ երեք օր առաջ՝ Ռուսաստանի և Հայաստանի արտգործնախարարների թեթև ձեռքով։ Իրականում այստեղ նոր է միայն անվանումը, քանի որ դրանք հրադադարի ռեժիմի մշտադիտարկման և առաջնագծում տեղի ունեցող միջադեպերի հետաքննության նույն այն մեխանիզմներն են, որոնց հարցը շատ ակտիվ քննարկվում էր Ապրիլյան պատերազմին հաջորդած բանակցությունների ընթացքում և Վիեննայի ու Սանկտ Պետերբուրգի համաձայնագրերի առանցքային կետերից մեկն էր։ Հայաստանում իշխանափոխությունից անմիջապես հետո դրանք տարօրինակ կերպով անհետացան բանակցային օրակարգից, և ահա ներկայումս, հումանիտար զինադադարի մասին պայմանավորվածությունը կատարելուց Ադրբեջանի ցուցադրական հրաժարման խորապատկերին, կրկին արդիական դարձան։

Թուրքիայի նախագահը զանգահարել է Ռուսաստանի նախագահին՝ քննարկելու ղարաբաղյան հակամարտության գոտում տիրող իրավիճակը։ Կրեմլի մամլո ծառայության հաղորդագրության մեջ ասվում է, որ զրուցակիցները «արտահայտվել են հօգուտ քաղաքական գործընթացի ակտիվացման, մասնավորապես՝ ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի աշխատանքի հիման վրա: Ընդգծվել է համերաշխ ջանքերի հույժ անհրաժեշտությունը՝ արյունահեղությունը շուտափույթ դադարեցնելու և Լեռնային Ղարաբաղի հիմնախնդրի խաղաղ կարգավորմանն անցնելու նպատակով»: Հիշատակվում է նաև այն մասին, որ Վլադիմիր Պուտինը զրույցի ընթացքում մտահոգություն է հայտնել Ղարաբաղում ընթացող մարտական գործողություններինՄերձավոր Արևելքից գրոհայինների մասնակցության կապակցությամբ։

«Հաշվի առնելով, որ ԱՄՆ նախագահական ընտրություններից հետո Թուրքիան էական տեղ կզբաղեցնի ԱՄՆ-ի հակառուսական նոր քաղաքականության մեջ, կարևոր է այդ համատեքստում ամրագրել Արցախի Հանրապետության աշխարհաքաղաքական կողմնորոշումը»,- «ԳԱ»-ին տված հարցազրույցում հայտարարեց Քաղաքական և տնտեսական ռազմավարական հետազոտությունների կենտրոնի ղեկավար, քաղաքագետ Բենիամին ՊՈՂՈՍՅԱՆԸ:

«Չնչին կասկած իսկ չկա, որ եթե ադրբեջանական բանակը հաղթականորեն առաջ շարժվեր, ապա հրադադարի շուրջ ոչ մի բանակցություն պարզապես չէր կայանա», -«ԳԱ»-ին տված հարցազրույցում նշում է ՌԳԱ ՀՏՄՀԻ-ի գլխավոր գիտաշխատող, Կովկասագետների գիտական ընկերության նախագահ Ալեքսանդր Կռիլովը:

ՄոսկվայուՄ ԱԳՆ ղեկավարների վերջին հանդիպման ժամանակ ստորագրված հրադադարի մասին համաձայնագրում հաստատված է ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման նախկին ձևաչափը, այսինքն՝ ԵԱՀԿ ՄԽ համանախագահների ձևաչափը։ Այս մասին News.am-ի հետ զրույցում ասաց Ռուսաստանի Պետական դումայի ԱՊՀ գործերով և հայրենակիցների հետ կապերի հարցերով կոմիտեի առաջին փոխնախագահ Կոնստանտին Զատուլինը։