2021-12-23 10:18
Давид САРКИСЯН
ՍԱՀՄԱՆԱԴՐՈՒԹՅԱՆ ԲԱՐԵՓՈԽՈՒՄԸ ՎԵՐԱԲԵՐՈ՞ՒՄ Է ՆՐԱ ՆԵՐԱԾԱԿԱՆԻՆ
Երևանի քաղաքապետ Հայկ Մարությանի պաշտոնանկությունը հերթական, բայց ամենևին ոչ վերջին օղակն է իշխանության «սուրբ կովերի» զոհաբերման շղթայում։ Նիկոլ Փաշինյանն իր միանձնյա իշխանության բերումով նախ բութ գործիքի պես օգտագործում է թիմակիցներին սեփական դիրքերի ամրապնդման համար, իսկ պատեհ պահին՝ հավակնություններ ցուցաբերելու կամ թիմի ուղեգծից փոքր-ինչ շեղվելու դեպքում, նրանց դուրս շպրտում։ Հեռանալիս միայն այդ պաշտոնյաները հիշում են արժանապատվության և ինքնասիրության կատեգորիաների մասին, այն դեպքում, երբ տարիներ շարունակ Փաշինյանի թեզերի մոլեռանդ պաշտպաններն էին։ Նույն Հայկ Մարությանը միայն «սև-սպիտակի» բաժանման զարհուրելի թեզն առաջինը հնչեցնելու համար վաղուց պետք է հեռանար։
Փաշինյանն այսօր փաստացի ոչ թե կառավարում կամ իշխում, այլ ընդամենը տիրապետում է պետական համակարգին, քանի որ նա անհաղորդ է պետական կառավարման և տեղական ինքնակառավարման պատասխանատվության բովանդակությանը, նրա համար կարևորը միայն սեփական քաղաքական աղանդի թեկուզ ամենաանպատրաստ ներկայացուցչին տեղերում նշանակելն է։ Ո՛չ Հայկ Մարությանը, ո՛չ ընտրվելիք քաղաքապետ Հրաչյա Սարգսյանը, ո՛չ էլ հեռացող ու նշանակվող հարյուրավոր այլ պաշտոնյաներ արդարացման կամ պաշտպանության կարիք չունեն, քանի որ նրանք բոլորն էլ գիտակցաբար են մտնում այս օրհասական վիճակի քաղաքական պատասխանատուի դերի մեջ։
Բացարձակ իշխանության հաստատման ճանապարհին Փաշինյանը չի էլ նկատում, որ արդեն իր ամենամերձավոր համախոհներն անգամ իրավիճակի գնահատման վրա որևէ ազդեցություն չունեն։ Այլ կերպ ասած՝ սա ոչ թե խմբակի, այլ հենց մեկ անձի կամ ավելի ճիշտ՝ մեկ ընտանիքի տոտալ դիկտատուրա է։ Վարչապետի տիկնոջը Հայաստանում կարծես թե ոչ ոք քվե չի տվել, հետևաբար՝ ի՞նչ կարգավիճակով է նա մասնակցել պատերազմի կառավարմանը կամ հասարակական-քաղաքական գործընթացներին։ Հայաստանի ո՞ր ղեկավարի զավակներն են այսքան գերկարևորված և լրահոս թելադրող եղել, որքան Փաշինյան ընտանիքի երեխաները։
Հետպատերազմյան Հայաստանի ներքին փոխակերպումներով խփվեց վերջին մեխը ցուցափեղկային ժողովրդավարության դագաղի վրա, և այն փոխարինվեց սողացող բռնապետությամբ։ Նախատեսվող սահմանադրական փոփոխությունները, որոնց արդյունքում Փաշինյանն իրեն կօծի որպես նախագահ, հավակնում են ազդարարել բռնապետության նոր փուլի մեկնարկը։ Սեփական ժողովրդի նկատմամբ արհամարհանքի և ատելության ինչպիսի դոզավորում պիտի ունենա առաջնորդը, որ հետպատերազմյան ճգնաժամում հայտնված երկրի հազարավոր մարդասիրական խնդիրները լուծելու փոխարեն սեփական իշխանության բացարձակացման գործընթաց նախաձեռնի։ Թերևս համարում է, որ պարտությունը լուռ կուլ տալուց հետո հայ ժողովուրդը կմարսի նաև պետականաքանդ այս նոր արկածը, և իր իշխանավարման երկարաձգման հարցում որևէ չնախատեսված շրջադարձ չի լինի։
Փաշինյանը նոյեմբերի 9-ի եռակողմ հայտարարությունն ստորագրեց հապշտապ և միանձնյա, հավանաբար նույնիսկ առանց այն կարդալու և որևէ մեկի հետ այդ թեմայով խորհրդակցելու, և հաջորդ օրը բոլորը տեղեկացան, որ օրեր անց տարածքներ ենք հանձնելու, իսկ ահա սահմանադրական փոփոխությունների հարցով լայն քննարկումներ ու խորհրդակցություններ է հրավիրում, հանձնաժողով է կազմում ու տեքստ մշակում։ Եթե կապիտուլյացիոն ակտը հայկական շահի մասին որևէ դրույթ չէր պարունակում, ՀՀ Մայր օրենքը, հատկապես դրա նախաբանը, մեր պետական և ազգային իղձերի մասին է։ Եվ կարծես առավել քան հիմնավոր են այն կասկածները, որ Սահմանադրությունը փոփոխվում է թշնամու պարտադրանքով՝ դրա նախաբանը խմբագրելու և հայ ժողովրդին ազգային երազանքի փաստաթղթավորված վկայությունից ընդմիշտ զրկելու դավաճանական մղումով։
ПОСЛЕДНИЕ ОТ АВТОРА
-
2022-02-28 10:26Кто сегодня помнит, что именно наобещал с приходом к власти Пашинян в сфере внешней политики и дипломатии в числе множества других популистских обещаний социально-экономического характера? Выяснилось, в Министерстве иностранных дел, так же, как и в других сферах, не только растеряны многолетние институциональные традиции, но и дипломатическая служба и межгосударственные контакты стали предметом насмешек. Все это более чем наглядно было продемонстрировано в течение всей 44-дневной войны и после ее окончания – по сей день. Тогда как именно в этот критический период необходима была неустанная внешнеполитическая работа.
-
2022-02-24 13:26Провал правящим большинством проекта заявления, осуждающего «Шушинскую декларацию», - отнюдь не экстраординарный и вполне ожидаемый шаг. Куда более удивительным было бы обратное, поскольку не изменились ни Турция с Азербайджаном, ни наши власти. Армянская дипломатия, в том числе и парламентская, сегодня настолько беззубая и услужливая, что не может позволить себе даже обсудить, а уж тем более - осудить очевидно антиармянский документ. Только заслужившие звание национального героя Азербайджана деятели могут обосновать свой отказ так, как это несколько дней назад сделали члены правящей ГД на заседании комиссии НС по внешним связям.
-
2022-02-24 10:29Кто испытывает боль от потерь в войне? Власть, оппозиция, национальная элита или весь народ? Может, никто? Если бы мы ощущали общую боль утраты, вряд ли после такого тяжелого поражения проявили бы столь недопустимое национальное равнодушие и игнорировали постоянные предупреждения и угрозы. Народ, осознающий потерю, не пошел бы за виновным в ней, не поверил бы более его лжи, сориентировался бы, наконец, что для него важнее: ненависть к предыдущим властям или любовь к государству и Родине.
-
2022-02-22 10:57Системный государственный кризис в стране власти пытаются замаскировать фрагментарными решениями и реформами, приправив их завесой своей легитимности. Тезисы Пашиняна о собственной легитимности на самом деле, конечно же, надуманны и ничтожны, поскольку его решения - от кадровой политики до отраслевых реформ - не сопровождаются публичными обсуждениями.