Последние новости

Ո՞Վ ԿԽԻԶԱԽԻ ՔՆՆԵԼ ՊԱՏԵՐԱԶՄՈՒՄ ԴԱՎԱՃԱՆՈՒԹՅԱՆ ԴՐՎԱԳՆԵՐԸ

Փաշինյանն ամեն անգամ հիվանդագին նոպաների մեջ է ընկնում, երբ փորձում ես նույնիսկ ակնարկել պատերազմի դավադիր ընթացքի կամ ծրագրված դավաճանության մասին։ Մինչդեռ նման վարկածներ առաջ քաշելու համար վերջին մեկ տարում առավել քան բավարար հիմքեր են կուտակվել, որոնք կարոտ են հետաքննության։ Փաշինյանի արդարացումներից տպավորությունն այն է, թե մենք ոչ թե ինքնապաշտպանության և գոյության կռիվ ենք վարել, այլ պատերազմի մեջ ենք ներքաշվել մեղքի զգացումով՝ իբրև ագրեսոր։

Առայսօր պաշտոնապես հերքված չեն Փաշինյանին ներկայացված ծանրակշիռ հրապարակային մեղադրանքները՝ Արցախի հանձնման դիմաց 5 մլրդ դոլարի կաշառք վերցնելու դրվագով։ Սա պետք է հիշեցնել ամեն անգամ, երբ նա խորհրդարանական հարցուպատասխանի ժամանակ սկսում է պատերազմի մասին իրեն բնորոշ մոլորեցումներով զբաղվել։ Իհարկե, ո՛չ քննչական մարմինները, ո՛չ էլ դատախազությունը չունեն բավարար համարձակություն, անգամ ունակություն՝ պատշաճ քննություն ապահովելու և Փաշինյանի նկատմամբ քրեադատավարական ընթացակարգ սկսելու։

Գլխավոր դատախազը հավանաբար մոռացել է, որ ի տարբերություն նախագահի կամ պատգամավորի՝ վարչապետն օժտված չէ անձեռնմխելիությամբ, և նրան ձերբակալելու համար որևէ մեկը չպետք է թույլտվություն տա։ Մինչդեռ հանցադրվագների մի ամբողջ փունջ կարելի է առանձնացնել Փաշինյանի գործողություններում՝ իշխանության յուրացում, բռնության քարոզ, պաշտոնեական դիրքի չարաշահում, միջամտություն արդարադատության իրականացմանը, և այլն, և այլն։

Իհարկե, ոստիկանները, քննիչները, դատախազները ևս այս երկրի քաղաքացիներն են, և դժվար է պատկերացնելը, որ նրանց սիրտը բացարձակ չի ցավում հայրենիքի համար։ Բայց առայժմ, ցավոք, անձնական շահը պետականից վեր դասող հատուկենտ սպաներ են գտնվել, և նրանց օրինակը համընդհանուր տարածում չի գտել։ Պետք է շարունակաբար հիշեցնել, որ Քրեական օրենսգրքի կարգավորումների համաձայն՝ ակնհայտ անօրինական հրամանի կատարումը չի ազատում պատասխանատվությունից։ Հետևաբար՝ անպայման գալու է իշխանազավթի ապօրինություններին մասնակցած բոլոր, նույնիսկ միջինից ցածր օղակի իրավապահների պատասխան տալու ժամանակը։

Եթե դավաճանություն չէ, ապա ի՞նչ է այն գործելակերպը, երբ պատերազմից հետո իշխանությունը կամովին թշնամուն է հանձնել տասնյակ դիրքեր ու հենակետեր, որոնք Ադրբեջանն այդպես էլ չկարողացավ իր զինուժով նվաճել։ Ապագա անխուսափելի պատերազմն, այդպիսով, հայկական կողմի համար սարսափելի աննպաստ պայմաններում է սկսվելու, երբ բոլոր ռազմավարական բարձունքները հանձնված են թշնամուն։ Մի՞թե դավաճանություն չէ այն, որ պատերազմի ընթացքում մի շարք զենքեր անհասկանալի պատճառաբանությամբ այդպես էլ դուրս չբերվեցին զինանոցներից, կարևորագույն ուղղություններում նահանջի անընդունելի հրամաններ էին տրվում։

Այսօր քչերն են հիշում, որ պատերազմից հետո մեր զինվորների հերթական խմբի գերեվարման դեպքի առնչությամբ մեր ՊՆ-ն հրապարակային պարզաբանում էր ակնկալում Արցախի ՊԲ-ից։ Ահա թե հայկական պետությունների ռազմական կառույցների օտարվածության ինչ նշաձող էր սահմանվել։ Եվ այսօր, պարտության ռազմաքաղաքական բեռը բացարձակ չհաղթահարած, թշնամու հետ սահմանազատում ենք իրականացնում։ Սա այն դեպքում, երբ սահմանագծման մասին համաձայնագրերը ամենադժվար փոփոխվող միջազգային փաստաթղթերն են։ Միջազգային իրավունքի հանրահայտ սկզբունքների համաձայն՝ եթե երկու երկիր համատեղ սահման են որոշում, դրանից հետո այն փոխել գրեթե անհնար է։ Սրանցից յուրաքանչյուրն առանձին ծավալուն քրեական գործի թեմա է՝ արժանի պատշաճ քննության և մեղադրյալների դատապարտման։

    ПОСЛЕДНИЕ ОТ АВТОРА

    • БЕССЛАВНАЯ ДИПЛОМАТИЯ И УНИЧТОЖЕННЫЙ СУВЕРЕНИТЕТ
      2022-02-28 10:26

      Кто сегодня помнит, что именно наобещал с приходом к власти Пашинян в сфере внешней политики и дипломатии в числе множества других  популистских обещаний социально-экономического характера? Выяснилось, в  Министерстве иностранных дел, так же, как и в других сферах, не только растеряны многолетние институциональные традиции, но и дипломатическая служба и межгосударственные контакты стали предметом насмешек. Все это более чем наглядно было продемонстрировано в течение всей 44-дневной войны и после ее окончания – по сей день. Тогда как именно в этот критический период необходима была неустанная внешнеполитическая работа.

    • К НАЦИОНАЛЬНОМУ ПРОБУЖДЕНИЮ – ЧЕРЕЗ ПАМЯТЬ И ЕРАБЛУР
      2022-02-24 13:26

      Провал правящим большинством проекта заявления, осуждающего «Шушинскую декларацию», - отнюдь не экстраординарный и вполне ожидаемый шаг. Куда более удивительным было бы обратное, поскольку не изменились ни Турция с Азербайджаном, ни наши власти. Армянская дипломатия, в том числе и парламентская, сегодня настолько беззубая и услужливая, что не может позволить себе даже обсудить, а уж тем более - осудить очевидно антиармянский документ. Только заслужившие звание национального героя Азербайджана деятели могут обосновать свой отказ так, как это несколько дней назад сделали члены правящей ГД на заседании комиссии НС по внешним связям.

    • КОНСЕНСУС ВОКРУГ КРУШЕНИЯ НАЦИОНАЛЬНЫХ ЧАЯНИЙ?
      2022-02-24 10:29

      Кто испытывает боль от потерь в войне? Власть, оппозиция, национальная элита или весь народ? Может, никто? Если бы мы ощущали общую боль утраты, вряд ли после такого тяжелого поражения проявили бы столь недопустимое национальное равнодушие и игнорировали  постоянные предупреждения и угрозы. Народ, осознающий потерю, не пошел бы за виновным в ней, не поверил бы более его лжи, сориентировался бы, наконец, что для него важнее: ненависть к предыдущим властям или любовь к государству и Родине.

    • СУДЕБНАЯ СИСТЕМА: НАШ ПОЗОР И НАША СОВЕСТЬ
      2022-02-22 10:57

      Системный государственный кризис в стране власти пытаются замаскировать фрагментарными решениями и реформами, приправив их завесой своей легитимности. Тезисы Пашиняна о собственной легитимности на самом деле, конечно же, надуманны и ничтожны, поскольку его решения - от кадровой политики до отраслевых реформ - не сопровождаются публичными обсуждениями.






    ПОСЛЕДНЕЕ ПО ТЕМЕ