Последние новости

ՈՒՄ ՀԱՄԱՐ՝ ՆՆՋԱՐԱՆԻ ԴՈՒՌ, ՈՒՄ ՀԱՄԱՐ՝ ԱՐՅԱՄԲ ՆԵՐԾԾՎԱԾ ՀԱՅՐԵՆԻ ՀՈՂ

Միայն բանակի երեսնամյա հոբելյանն անտեսելը բավական է, որ Նիկոլ Փաշինյանը և յուր վարչախումբն արժանանան ամենալայն հանրային պախարակման՝ դեռ մի կողմ նրա տասնյակ մյուս հանցանքները, որոնց համար ևս վստահաբար պատժվելու է։ Բանակի տոնը, մայիսյան եռատոնը, Անկախության օրն ավանդաբար տոնախմբող մեր հարյուր հազարավոր հայրենակիցներն իրենց ներսում արդեն վաղուց հրաժեշտ են տվել Հայաստանի փաստացի կառավարչին, փակել են նրա էջը, և կամ էլ՝ հայհոյում են նրան ու իր կնոջը ու, որքան էլ անբնական է, անգամ հրապարակավ նրա մահն են ցանկանում։

Ինքը՝ Փաշինյանը, քաղաքականապես սարսափելի հյուծված է, մեկուսացած ու անօգնական, կարծես նույնիսկ պատրաստվի իշխանությունը թողնելու, քաղաքական հոգին ավանդելու։ Պատերազմից հետո տարբեր սպառնալիքներով կամավորականների էին հավաքագրում, որոնք տեսախցիկների առաջ իրենց կյանքը փրկելու համար շնորհակալություն էին հայտնում հողատու վարչապետին, այն դեպքում, երբ նրանց ընկերները զոհվել կամ հաշմվել էին այդ նույն անձի մեղքով։ Այսօր անգամ նրանք չկան, որևէ զինվորական չի էլ փորձում օգնության հասնել հոգեվարքի մեջ գտնվող իշխանության ղեկավարին։

Փաշինյանի կենսունակության աղբյուրներից մեկը, ցավոք, հենց նման կեղծ ազատամարտիկներն էին, որոնք պատրաստ էին ուրանալ ընկերների արյունն ու շնորհակալություն հայտնել դավաճանին։ Կասկածելի ծագման, ոչ բանակային համազգեստ հագած՝ անլվա ու փնթի, իրեն որպես աշխարհազոր ներկայացնող այդ տարրերն անգամ Ջրականն ու Քարվաճառն իրարից չէին տարբերում, բայց իրենց պարտքն էին համարում սատարել կապիտուլյանտին։ Ցավալի է, որ այդ մորթապաշտների շարքը համալրեցին նաև առաջին պատերազմից մեզ հայտնի որոշ ջոկատների հրամանատարներ, ազատամարտիկներ, որոնք պարզապես որևէ բարոյական իրավունք չունեին Փաշինյանի կողքին կանգնելու։

Անարժան կերպով մեդալ փախցնելը, ինչ-ինչ հանգամանքների բերումով «Մարտական խաչ» ստանալը, որ իշխանավորի պարգևավճար ստանալուց էլ ավելի դատապարտելի է, հիմք է տալիս որպես ազատամարտիկ ներկայանալու և իշխանությանն աջակցելո՞ւ։ Այս վարչախմբի հեռացումից հետո այդ բոլոր շքանշաններն ու պարգևներն առոչինչ են հայտարարվելու։ Հարկ եղած դեպքում՝ կոկորդ պատռելով իբրև լեգենդար հրամանատարներ էին ներկայանում, իսկ պատերազմից հետո կրավորական դիրքորոշում են ընդունել ու ձայն չեն հանում։ Ավելին, նույնիսկ ստորաբար փորձում էին իրական ազատամարտիկների, օրինակ՝ Ռուստամ Գասպարյանի և որդու նահատակումից հետո, նրանց համակիրներին, ջոկատի անդամներին համոզել, թե Փաշինյանը ոչնչում մեղավոր չէ։ Պատմությունն, իհարկե, մի օր ամեն ինչ իր տեղն է դնելու, բայց մինչ այդ պետք է հանվանե հիշել այն կեղծ նվիրյալներին, որոնք արցախյան գոյապայքարը վարկաբեկած և զրոյացրած Փաշինյանին աջակցում էին պատերազմից հետո։

Հայրենիքի մասին իր պատկերացումը կապիտուլյանտը բարձրաձայնել է դեռևս պատերազմի օրերին՝ այն ննջարանի դուռն է, ոչ թե, ասենք, արյամբ ներծծված հողը։ Եվ նման գռեհիկ պատկերացումներով, իր ամենազոր ֆեյքային ֆաբրիկաներով, իր անձնական պաշտպանության ներքո առած տրանսգենդեր Մելով և այսպիսի արժեքային համակարգով այդ անձն արյամբ ու արցունքով է ողողել երկիրը, ստանձնել մի ամբողջ պետության ղեկը, որը վստահաբար ո՛չ իրենն է, ո՛չ էլ իր պապերինը։ Նա որևէ պատասխան չունի ո՛չ առաջին ազատամարտի, ո՛չ 44-օրյա պատերազմի զոհերի ընտանիքներին, որոնք իրենց զավակների մոխրացած աճյուններն են դեռևս հանում մարտադաշտից։ Արյան և արյունակցության գաղափարին իսպառ անհաղորդ մեկն է նա, որի ոտքերի տակ նույնիսկ սեփական հողն է այրվում։

    ПОСЛЕДНИЕ ОТ АВТОРА

    • БЕССЛАВНАЯ ДИПЛОМАТИЯ И УНИЧТОЖЕННЫЙ СУВЕРЕНИТЕТ
      2022-02-28 10:26

      Кто сегодня помнит, что именно наобещал с приходом к власти Пашинян в сфере внешней политики и дипломатии в числе множества других  популистских обещаний социально-экономического характера? Выяснилось, в  Министерстве иностранных дел, так же, как и в других сферах, не только растеряны многолетние институциональные традиции, но и дипломатическая служба и межгосударственные контакты стали предметом насмешек. Все это более чем наглядно было продемонстрировано в течение всей 44-дневной войны и после ее окончания – по сей день. Тогда как именно в этот критический период необходима была неустанная внешнеполитическая работа.

    • К НАЦИОНАЛЬНОМУ ПРОБУЖДЕНИЮ – ЧЕРЕЗ ПАМЯТЬ И ЕРАБЛУР
      2022-02-24 13:26

      Провал правящим большинством проекта заявления, осуждающего «Шушинскую декларацию», - отнюдь не экстраординарный и вполне ожидаемый шаг. Куда более удивительным было бы обратное, поскольку не изменились ни Турция с Азербайджаном, ни наши власти. Армянская дипломатия, в том числе и парламентская, сегодня настолько беззубая и услужливая, что не может позволить себе даже обсудить, а уж тем более - осудить очевидно антиармянский документ. Только заслужившие звание национального героя Азербайджана деятели могут обосновать свой отказ так, как это несколько дней назад сделали члены правящей ГД на заседании комиссии НС по внешним связям.

    • КОНСЕНСУС ВОКРУГ КРУШЕНИЯ НАЦИОНАЛЬНЫХ ЧАЯНИЙ?
      2022-02-24 10:29

      Кто испытывает боль от потерь в войне? Власть, оппозиция, национальная элита или весь народ? Может, никто? Если бы мы ощущали общую боль утраты, вряд ли после такого тяжелого поражения проявили бы столь недопустимое национальное равнодушие и игнорировали  постоянные предупреждения и угрозы. Народ, осознающий потерю, не пошел бы за виновным в ней, не поверил бы более его лжи, сориентировался бы, наконец, что для него важнее: ненависть к предыдущим властям или любовь к государству и Родине.

    • СУДЕБНАЯ СИСТЕМА: НАШ ПОЗОР И НАША СОВЕСТЬ
      2022-02-22 10:57

      Системный государственный кризис в стране власти пытаются замаскировать фрагментарными решениями и реформами, приправив их завесой своей легитимности. Тезисы Пашиняна о собственной легитимности на самом деле, конечно же, надуманны и ничтожны, поскольку его решения - от кадровой политики до отраслевых реформ - не сопровождаются публичными обсуждениями.






    ПОСЛЕДНЕЕ ПО ТЕМЕ