Последние новости

ԱԶԳԱՅԻՆ ՀՊԱՐՏՈՒԹՅԱՆ ՎԵՐԱԿԱՆԳՆՈՒՄԸ՝ ՊԱՅՔԱՐԻ ՄԵԿՆԱԿԵՏ

Ընդդիմադիր փողոցային ալիքը, որը քաղաքագետների կանխատեսմամբ կարող է գարնանն ընդառաջ վերամեկնարկել, պետք է նախևառաջ հետպատերազմյան մեկ տարվա և երեք ամսվա փաստերի չոր գույքագրում անի, հստակեցնի պահանջներն ու մեթոդաբանությունը և անշեղորեն գնա նպատակակետի՝ Նիկոլ Փաշինյանին հրաժարական պարտադրելու ուղղությամբ։ Անիմաստ է նրան ԱԺ-ում ելույթներով կամ հարցապնդումներով հասկացնել, թե իրավունք չունի շարունակելու պաշտոնավարումը։ Մեծապես անիմաստ է նաև ՔՊ-ական պատգամավորների բարձր գիտակցության վրա հույս դնելը, քանի որ նրանք Փաշինյանի կողմից շատ ավելի ծանր ճնշման և շանտաժի տակ են, քան նույնիսկ հանրության։

Կես տարի է՝ ԼՀԿ-ն և ԲՀԿ-ն այլևս խորհրդարանական ընդդիմություն չեն, բայց դեռևս չեն գաղտնազերծել պատերազմի ընթացքում Անվտանգության խորհրդի նիստերին իրենց մասնակցությամբ ասված խոսքերը, այն դեպքում, երբ անգամ Օնիկ Գասպարյանն ու Միքայել Համբարձումյանն են խոսել։ Նիստերին մասնակից Էդմոն Մարուքյանի և Արման Աբովյանի խոսելը խիստ անհրաժեշտ է՝ պարզելու պատերազմի իրական ընթացքի շատ հանգամանքներ, որոնք զեկուցվել են Անվտանգության խորհրդի անդամներին։ Այս քողազերծումները կարող են վճռորոշ նշանակություն ունենալ նաև բանակի հետագա զարգացման և վերախմբավորման համար։

Փաստ է նաև, որ պատերազմի հանգամանքների խորհրդարանական քննիչ կամ փաստահավաք պարիտետային հանձնաժողովի ստեղծման գաղափարները վիժեցված են հենց իշխանության կողմից։ Պարզ է, որ Փաշինյանը տորպեդահարում է ռազմական գործողությունների ընթացքի բոլոր մութ կետերի փաստաթղթավորման և ճշմարիտ արձանագրման միտքն անգամ։ Եվ քանի դեռ պատերազմի հետևանքների, պատասխանատուների ու մեղավորների հարցն օդում սառած է, ընդդիմությունը որևէ կերպ չպետք է Փաշինյանի կազմակերպած մի նոր արտահերթ ընտրության համաձայնի, եթե անգամ մինչ այդ նրանց ժողովրդականությունը ձգտի զրոյի։

Ընդդիմադիր նոր պայքարի գաղափարը պետք է լինի նախևառաջ այս վիճակի նկատմամբ մարդկանց համատարած և սարսափելի անտարբերությունը հաղթահարելը, ազգային հպարտության վերականգնման մղումն արթնացնելը, սեփական ուժերի հանդեպ հավատի վերականգնումը։ Փաշինյանը չունի ոչ միայն հայրենիքի զգացողություն, այլև տարրական մարդկային ապրումակցում և կարեկցանք, փոխարենը՝ անհուն սեր է տածում իշխանության և փողի նկատմամբ։ Իր շրջապատն էլ նույն արժեքային համակարգի կրողն է, հետևաբար՝ անգամ այս կոլապսից հետո շարունակում է նրա թիմում մնալ։ Այս պարզ ու հասկանալի, մարդկային գործոնով համեմված փաստարկները պետք է որ ընդունելություն և հավանություն գտնեն բողոքավոր զանգվածների շարքերում և մղեն արդար պայքարի։ Գաղափարական սոցիոկրիտիկ զանգվածը դժգոհ է ոչ միայն և ոչ այնքան սոցիալ-տնտեսական, որքան ազգային անիրավվածության մղձավանջից։ Այս անպատիվ վիճակն անգամ Հայոց ցեղասպանության օրերի հետ համեմատելի չէ՝ այն ժամանակ պետություն չունեինք, և ավելի շատ Անիի Բագրատունյաց հարստության դավադիր անկումն է հիշեցնում։

Փաշինյանի իշխանախմբի միակ գաղափարական հենքը վաղուց նյութապաշտությունն է։ Թերևս այդպես էլ նա ձեռք է բերել իր պատգամավորների և նախարարների լոյալությունն ու հավատարմությունը։ Վստահաբար՝ բացի աշխատավարձերից և պարգևատրումներից՝ իշխանախումբը նաև մեծածավալ ստվերային գումար է ձեռք գցում, ներքաշված է տարբեր կոռուպցիոն սկանդալներում։

Իշխանական պատգամավորների թերլրացված հայտարարագրերն անգամ դժվարությամբ են թաքցնում նրանց կտրուկ հարստացումը 2018-ից հետո։ Եթե բացի գաղափարական, արժանապատվության վերականգնման մոտիվից՝ հանրությանը պատշաճ ներկայացվի նաև վերջին չորս տարում քաղաքական կոռուպցիայի և տնտեսական հանցագործությունների համակարգված պատկերը՝ պայքարը չի կարող չհաջողել։

    ПОСЛЕДНИЕ ОТ АВТОРА

    • БЕССЛАВНАЯ ДИПЛОМАТИЯ И УНИЧТОЖЕННЫЙ СУВЕРЕНИТЕТ
      2022-02-28 10:26

      Кто сегодня помнит, что именно наобещал с приходом к власти Пашинян в сфере внешней политики и дипломатии в числе множества других  популистских обещаний социально-экономического характера? Выяснилось, в  Министерстве иностранных дел, так же, как и в других сферах, не только растеряны многолетние институциональные традиции, но и дипломатическая служба и межгосударственные контакты стали предметом насмешек. Все это более чем наглядно было продемонстрировано в течение всей 44-дневной войны и после ее окончания – по сей день. Тогда как именно в этот критический период необходима была неустанная внешнеполитическая работа.

    • К НАЦИОНАЛЬНОМУ ПРОБУЖДЕНИЮ – ЧЕРЕЗ ПАМЯТЬ И ЕРАБЛУР
      2022-02-24 13:26

      Провал правящим большинством проекта заявления, осуждающего «Шушинскую декларацию», - отнюдь не экстраординарный и вполне ожидаемый шаг. Куда более удивительным было бы обратное, поскольку не изменились ни Турция с Азербайджаном, ни наши власти. Армянская дипломатия, в том числе и парламентская, сегодня настолько беззубая и услужливая, что не может позволить себе даже обсудить, а уж тем более - осудить очевидно антиармянский документ. Только заслужившие звание национального героя Азербайджана деятели могут обосновать свой отказ так, как это несколько дней назад сделали члены правящей ГД на заседании комиссии НС по внешним связям.

    • КОНСЕНСУС ВОКРУГ КРУШЕНИЯ НАЦИОНАЛЬНЫХ ЧАЯНИЙ?
      2022-02-24 10:29

      Кто испытывает боль от потерь в войне? Власть, оппозиция, национальная элита или весь народ? Может, никто? Если бы мы ощущали общую боль утраты, вряд ли после такого тяжелого поражения проявили бы столь недопустимое национальное равнодушие и игнорировали  постоянные предупреждения и угрозы. Народ, осознающий потерю, не пошел бы за виновным в ней, не поверил бы более его лжи, сориентировался бы, наконец, что для него важнее: ненависть к предыдущим властям или любовь к государству и Родине.

    • СУДЕБНАЯ СИСТЕМА: НАШ ПОЗОР И НАША СОВЕСТЬ
      2022-02-22 10:57

      Системный государственный кризис в стране власти пытаются замаскировать фрагментарными решениями и реформами, приправив их завесой своей легитимности. Тезисы Пашиняна о собственной легитимности на самом деле, конечно же, надуманны и ничтожны, поскольку его решения - от кадровой политики до отраслевых реформ - не сопровождаются публичными обсуждениями.






    ПОСЛЕДНЕЕ ПО ТЕМЕ