2021-10-16 08:43
Рубен МАРГАРЯН
ԱՐՑԱԽՅԱՆ ԲԱՍՏԻՈՆ
Անցած գիշերը կրկին անհանգիստ էր մեր բազմաթիվ հայրենակիցների համար. Բաքուն հերթական սադրանքն էր կազմակերպել Արցախի հետ սահմանին, գնդակոծվել է Պաշտպանության բանակի մարտական հենակետը, հայկական կողմից վիրավորվել է վեց զինծառայող: Իրավիճակն աստիճանաբար կայունացել է կեսգիշերն անց, Արցախի պաշտպանության նախարարության մամուլի ծառայությունը հայտնել է, որ դիրքային կամ տարածքային կորուստներ չունենք, Պաշտպանության բանակի հրամանատարությունը հանրապետության իշխանությունների հետ միասին աշխատում է ռուս խաղաղապահների հրամանատարության հետ՝ իրավիճակի հետագա լիցքաթափման նպատակով:
Ըստ երեվույթին, Մոսկվան նույնպես չխուսափեց այն ինքնախաբեությունից, որով իրեն որոշ ժամանակ մխիթարում էր Փաշինյանը, որը մի առիթով Ալիևին անվանեց կառուցողական տրամադրված և կիրթ մարդ։ Կրթություն վերջինս ունի, բայց այ կառուցողականություն... Փաշինյանի պատրանքները երկար չտևեցին։
Հնարավոր է, որ Մոսկվան անկեղծորեն հույս ուներ, թե 44-օրյա պատերազմի արդյունքներից հետո Ալիևը կհանդարիվի և հնարավոր կլինի տարածաշրջանում հետագա կայունացման հույս ունենալ։ Բայց Ալիևը նախ թքեց բոլոր ռազմագերիների և պահվող այլ անձանց վերադարձի մասին եռակողմ հայտարարության դրույթի վրա, ապա սկսվեցին սադրանքները Հայաստանի հետ սահմանին, որից հետո Անկարայի հետ միասին պահանջեց «Զանգեզուրի միջանցք», այսինքն՝ Բաքվի վերահսկողություն Նախիջևանի ինքնավարության հետ Ադրբեջանը կապող ճանապարհի նկատմամբ։
Այլ կերպ ասած, Ալիևն ու Էրդողանը մտադրվել են բաժանել Հայաստանը երկու մասի, որպեսզի հետո բռնազավթեն երկրի հարավը։ Դժվար թե այդ հիվանդագին անուրջները դուր գային Մոսկվային։
Բայց այդտեղ կտրուկ զայրացավ Իրանը։ Առաջին հայացքից տարօրինակ էր թվում, քանզի ռազմական գործողությունների ավարտից հետո այդ երկրի պաշտոնյաները գրեթե շնորհավորում էին Բաքվին հաղթանակի կապակցությամբ։ Եվ հանկարծ՝ այդպիսի արձագանք.... Եթե խոսքը վերաբերեր միայն տարածաշրջանային հաղորդակցությունների ապաշրջափակմանը, ճանապարհների բացմանը՝ համաշխարհային համակեցության ընդունված կանոններով, ապա Թեհրանի վերաբերմունքը դժվար թե այդչափ բացասական լիներ։
«Shargh Daily» լրատվական գործակալության իրանցի վերլուծաբան Սալար Սեիֆն իր Twitter-ում գրում է. «Իրանը տեղեկություն ուներ, որ Բաքուն և Անկարան մտադիր են հարձակվել Սյունիքի վրա, կտրել մեր ցամաքային կապը Կովկասի հետ։ Այդ տեղեկատվության հիման վրա Իրանը մոբիլիզացրեց իր ուժերը և ծավալվեց սահմանին, ինչի պատճառով ձախողվեցին Թուրքիայի և Ադրբեջանի ծրագրերը»։ Հնարավոր է, որ Ալիևն իրոք մտադիր էր հերթական սադրանքը կազմակերպել Հայաստանի սահմանին և այդ պատրվակով փորձել «միջանցք ճեղքել» դեպի Նախիջևան։ Իսկ հետո արդեն թող երկար խոսակցություններ գնային սահմանագծման ու սահմանազատման մասին, թող ՀԱՊԿ-ը քննարկումներ անցկացներ…
Այս խորապատկերին տեղի ունեցավ Պուտինի և Էրդողանի սառը հանդիպումը Սոչիում, որից հետո Թուրքիայի նախագահը հայտարարեց, որ Հայաստանը «նույնպես» պետք է կատարի պայմանավորվածությունների իր բաժինը։ Հավանաբար, Սոչիում նրան ասվել է, որ հենց Ալիևն է տորպեդահարում պայմանավորվածություններն ու ագրեսիվ ծրագրեր փայփայում։ Վարկածը հավանական է, քանի որ Մոսկվան սովորաբար փորձում է առավելագույն քաղկոռեկտություն պահպանել Երևանի և Բաքվի նկատմամբ, սակայն Պուտին-Փաշինյան հանդիպումից հետո ոչ միայն հաղորդագրություններ չեն հայտնվել Պուտինի և Ալիևի նախապատրաստվող հանդիպման մասին, այլև նույնիսկ հեռախոսազրույց չի կայացել Ռուսաստանի և Ադրբեջանի ղեկավարների միջև:
Կարելի է ենթադրել, որ նյարդայնանալով այն հանգամանքից, որ «միջանցքի» վերաբերյալ ծրագրերը ստիպված է հետաձգել, և որ Մոսկվան չի շտապում տեղեկացնել իրեն Փաշինյանի հետ բանակցությունների արդյունքների մասին, Ալիևը երեկվա սադրանքով փորձեց ոխը թափել Արցախի վրա։ Եվ այստեղ կրկին երևում է Երևանի, ասենք՝ նաև Մոսկվայի սխալը։ Երկու մայրաքաղաքներում էլ հույս ունեին, թե պատերազմի արդյունքներն ու ռուս խաղաղապահների գործոնը վերջ կդնեն զինված հակամարտությանը։ Եթե նման ակնկալիքներ եղել են, ապա հիմա, պետք է ենթադրել, և՛ Փաշինյանը, և՛ Լավրովը համոզվել են, որ դրանք չեն համապատասխանում Ալիևի ծրագրերին։
Տարածքների հանձնումն Ադրբեջանին չի ազդել նրա նախկին նկրտումների վրա, ինչի մասին բազմիցս զգուշացրել են փորձագետները։ Այսօր Բաքուն վերսկսում է դիպուկահարների պատերազմը՝ անտեսելով խաղաղապահների ներկայությունը։ Միայն թե այս անգամ հայկական դիրքերն այնքան էլ բարենպաստ չեն…
... Հայաստանում շատ հուշարձաններ կան։ Բացակայում է մեկը, գուցե ամենագլխավորը։ Արցախի հուշարձանը։ Այն Արցախի, որն անկախություն ձեռք բերելուց հետո արդեն 30 տարի շարունակ, ի հեճուկս ամենի. թշնամու հարվածների, յուրայինների դավաճանության, հսկում է վիրավոր Հայրենիքի անդորրը։ Եվ որի շնորհիվ երևանցիները կարող են հանգիստ վայելել իրենց սուրճը Կասկադի սրճարաններում ու քննարկել ֆուտբոլի հավաքականի խնդիրները։
ПОСЛЕДНИЕ ОТ АВТОРА
-
2025-04-03 13:26По выборам в Гюмри. Понятна радость победы над «Гражданским договором». Вдвойне понятна радость команды Вардана Гукасяна и всех, кто его поддерживал: их лидер набрал больше всех голосов из числа оппозиционных кандидатов и потому рассчитывает, что остальные кандидаты его поддержат и он станет градоначальником. Все правильно. Но, представляется, не совсем правильно в эйфории от общей, именно общей, победы оппозиции над «Гражданским договором», требовать от занявшего по итогу третье место кандидата от оппозиции Мартуна Григоряна, чтобы он сейчас, немедленно, принес заверения в своей готовности отдать голоса своей команды Вардану Гукасяну и, тем более, сделал это заявление в той форме, в какой от него это требуют…
-
2025-04-03 09:17Наш парламент недавно принял во втором чтении законопроект «О начале процесса членства Армении в Европейском Союзе». Хотя все понимают, что в ЕС к этому стремлению относятся постольку-поскольку и что в обозримом будущем такой перспективы просто нет. Но Никол Воваевич и команда аргументировали, что, дескать, лучше поддержать инициативу в парламенте, иначе общественные организации инициируют референдум и наберут 300 тысяч голосов… Гюмри показал, что этот довод не более чем очередная манипуляция правящей команды.
-
2025-04-01 09:53Выборы в Гюмри и Паракаре дают старт последнему этапу отстранения от власти в Армении «Гражданского договора». Главное, что показали эти выборы: кардинальная смена общественных настроений.
-
2025-03-31 09:20Все-таки Всемирная паутина – полезная вещь: напоминает, что политики говорили и делали раньше. И вот паутина напомнила, как перед камерами Никол Пашинян отвечает на вопрос о том, что является самым большим достижением Армении за 30 лет, а сделана запись 20 февраля 2018 года… Что отвечает Никол? Он говорит, что самым большим достижением была победа в карабахской войне…
ПОСЛЕДНЕЕ ПО ТЕМЕ
-
2022-04-15 08:16Ադրբեջանը փորձում է արագացնել իրադարձությունները Երբ գործընթացը, որի արդյունքում նախատեսվում է խաղաղության համաձայնագիր ստորագրել, մեկնարկում է Արցախի կարգավիճակի հստակեցման շրջանցումով, ապա եզրահանգումը կարող է լինել միայն մեկը. իշխող ռեժիմի պարագլուխը կրկին որոշել է «ամեն ինչ սկսել սեփական կետից»։ Նման եզրակացության է հանգեցնում նաև խոշոր գործարար Գուրգեն Արսենյանի խորհրդարանի ամբիոնից Փաշինյանին ուղղած կոչը՝ «սթափեցնել Ղարաբաղի ղեկավարությանը»։ Գործարար պատգամավորը շա՜տ է շտապում բիզնես սկսել թուրքերի հետ…
-
2022-04-08 08:59Ինչ վերաբերում է Բրյուսելում Ալիևի, Փաշինյանի և Շառլ Միշելի բանակցությունների արդյունքներին։ Հայկական կողմի համար ամենադրականն այն է, որ համատեղ ճեպազրույց չեղավ։ Այդպիսի ճեպազրույցների ժամանակ Փաշինյանն Ալիևի կողքին ողորմելի է դիտվում։ Համատեղ ասուլիսի բացակայությունը բոնուս է Փաշինյանի համար, որը դժվար թե ասելիք ունենար՝ ի պատասխան հայ հասարակայնությանը հուզող հարցերին։
-
2022-04-05 19:27Կապիտուլյանտը վախեցնում է պատերազմով՝ հող նախապատրաստելով նոր դավաճանության համար։ Արցախի Հանրապետության Պաշտպանության բանակը պաշտպանեց Քարագլխի ռազմավարական գագաթի մի մասը, չնայած թուրքական «բայրաքթարերից» ռմբակոծմանը և հակառակ Փաշինյանի ռեժիմի գաղտնի հրահանգներին։ Այս մասին վերջին օրերին բացահայտ հայտարարում են ռազմական փորձագետները։ Մասնավորապես, Դավիթ Ջամալյանը նշել է, որ Արցախի ղեկավարության կախվածությունը կապիտուլյանտի ռեժիմի ազդեցությունից էականորեն նվազել է։ Փորձագետը բարձր է գնահատել Պաշտպանության բանակի ջանքերը՝ Քարագլուխից ադրբեջանցիների մասնակի հետմղման ուղղությամբ:
-
2022-03-16 19:42Լեռնային Ղարաբաղի արտգործնախարար Դավիթ Բաբայանը հայտարարում է, որ Արցախի ճանաչումը որպես Ադրբեջանի մաս անհնար է։ Դա կհանգեցնի հայկական Արցախի ոչնչացման։ Դավիթ Բաբայանը վստահ է. ինչպես էլ որ ընթանա հայ-ադրբեջանական հարաբերությունների կարգավորման գործընթացը, այն չպետք է ընթանա Արցախի շահերի հաշվին: Դավիթ Բաբայանը համարում է, որ Երևանում չի կարող լինել այնպիսի իշխանություն, որը կհամաձայնի Արցախի կարգավիճակին Ադրբեջանի կազմում... Բուն այն փաստը, որ Դավիթ Բաբայանը հայտարարում է դա, վկայում է այն մասին, որ իրականում նա լուրջ կասկածներ ունի։