ՆՈՒՅՆԱԶԳԻ ԵՐԿՈՒ ՓԱՐԻՍԵՑԻՆԵՐԸ ԵՎ ՓԱՇԻՆՅԱՆԸ
Զվարճալի մարդիկ են Էրդողանն ու Ալիևը՝ երկու պետություն ունեցող նույն ժողովրդի երկու նախագահները։ Մի կողմից, սիրում են միջազգային հարթակներում փարիսեցիություն անել, իբր՝ որքա՜ն խաղաղասեր ու վեհանձն են իրենք, ինչքա՜ն են խաղաղություն ցանկանում տարածաշրջանում և այդ իսկ պատճառով առաջինը Հայաստանին առաջարկեցին խաղաղության չիբուխը ծխել։ Ահա թե ինչպես է ճամարտակում Թուրքիայի ԱԳՆ ղեկավար Հաքան Ֆիդանը ԱՄՆ պետքարտուղար Էնտոնի Բլինկենի հետ հանդիպման ժամանակ. «Թուրքիան աջակցում է Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև խաղաղության պայմանագրի կնքմանը և անում է ամեն հնարավորը, որպեսզի փաստաթուղթը ստորագրվի։ ԱՄՆ-ում ևս նույն դիրքորոշումն ունեն։ Համոզված ենք, որ տարածաշրջանում կարգավորումը բխում է բուն տարածաշրջանի շահերից»։
ԻՍԿ ՀԵՏՈ ԱՅԴ ՆՈՒՅՆ ԱԼԻԵՎՆ ՈՒ ԷՐԴՈՂԱՆԸ՝ ԵՐԿՈՒ ՊԵՏՈՒԹՅՈՒՆ ՈՒՆԵՑՈՂ ՆՈՒՅՆ ԺՈՂՈՎՐԴԻ ԵՐԿՈՒ ՆԱԽԱԳԱՀՆԵՐԸ, միաձայն ասում են, թե ի՜նչ վատն են այդ Հնդկաստանն ու Ֆրանսիան, որ սպառազինություն են մատակարարում Հայաստանին։ Սպառնում են նրանց պատժամիջոցներով։ Ալիևը նախկինում Մոսկվային էլ էր նման դժգոհություն հայտնել։ Այսինքն ձայները մեկ արած ասում են երկու նախագահները, թե իբր՝ իրենք խաղաղություն են ուզում, իսկ այդ ֆլան-ֆստան Հայաստանը մտադիր է զենք գնել։ Ալիևն ընդհանրապես սպառնում է, որ եթե մատակարարումները շարունակվեն, ապա ինքը կթքի ամեն ինչի վրա, կսկսվի Ադրբեջանի նոր ագրեսիա…Մի խոսքով, Հայաստանը բանակ չպետք է ունենա, այդպես են իրար մեջ որոշել երկու նախագահները։
Եվ այնպիսի եռանդով են դա միաձայն ասում, որ չեն նկատում, թե ինչպես են, ժամանակակից ժարգոնով ասած՝ «քաշվում», փաստորեն խոստովանելով Հայաստանի նկատմամբ իրենց իրական մտադրությունները։ Այսինքն փոքրիկ Հայաստանը գտնվում է Թուրքիայի և Ադրբեջանի ցեղասպան ռեժիմների շրջապատման մեջ։ ՆԱՏՕ-ի երկրներից Թուրքիան ամենամեծ ցամաքային բանակն ունի Եվրոպայում։ Ադրբեջանը եռանդագին ամենաժամանակակից սպառազինություն է գնում Իսրայելից։ Բացի ատոմային ռումբից, երկու պետություններն ունեն ամենաժամանակակից փաստորեն բոլոր զինատեսակները։ Թուրքիան և Ադրբեջանը միասին շահեցին 44-օրյա պատերազմը, ինչը խոստովանում են առանց ամաչելու։ Հետո վերացրեցին հայկական Արցախը, ադրբեջանական զորքերը գտնվում են Հայաստանի տարածքում։ Իսկ Երևանին չի՞ կարելի հակահրթիռային համակարգեր և զրահամեքենաներ գնել։
Այսինքն, Բաքուն ու Անկարան փաստորեն խոստովանում են, որ իրենց ծրագրերում Հայաստանը կարող է ունենալ միայն մեկ ապագա. նույն ժողովրդի երկու պետությունների վերահսկողության տակ գտնվող երրորդ կարգի պետություն, որը չունի ինքնապաշտպանության ոչ մի ռեսուրս, այդ իսկ պատճառով պիտի անվերապահորեն կատարի երկու նախագահների քմահաճույքները։ Հակառակ դեպքում երկու նախագահները սպառնում են ոչնչացնել մեզ։
Ահա սկզբունքորեն այն ամենը, ինչ պետք է իմանալ Ալիևի և Էրդողանի խաղաղասիրություն մասին, որքան էլ մեր գլուխը թլսորեն նրանք և Հայաստանի վարչապետի աթոռին նստած իրենց զինակիցը։ Իրականում ոչ մի խաղաղասիրություն էլ չկա, իհարկե։ Միակ բանը, որ կա, այն է, որ ճիշտ գուշակեն հարմար պահը իրենց ծրագրերի իրագործման համար։ Եվ, քանի որ դեռ այնուամենայնիվ մնում է ինչ-որ հույս, որ նույնիսկ «Քաղաքացիական պայմանագրում» շատերը չեն ցանկանա տեսնել իրենց կամ սեփական երեխաների ապագան որպես թուրքական սրճարանների սպասավորների, ապա կարծում ենք, որ նույն ժողովրդի երկու նախագահներն անում են ամեն ինչ, որպեսզի Հայաստանը վերջնականապես գիտակցի. զինվելն անհրաժեշտ է։ Անհրաժեշտ է, որ երկու նախագահները հասկանան, որ եթե դիմեն Ցեղասպանության հերթական գործողության, հակահարվածը դաժան կլինի. մեզ այլ ելք չեն թողնում, Բաքվի հետ ոչ մի խաղաղ պայմանագիր չի կարող այլընտրանք ծառայել։
Առավելևս այն պայմանագիրը, որը նախապատրաստվում է և որին, ըստ Թուրքիայի ԱԳՆ ղեկավար Հաքան Ֆիդանի, մեծապես աջակցում է Անկարան։ Ինչպես վերջերս հաղորդեց «Հայաստան» խմբակցությունից ԱԺ պատգամավոր Գեղամ Մանուկյանը, ինքը և իր գործընկերներ Աննա Գրիգորյանը և Քրիստինե Վարդանյանը հնարավորություն են ստացել ծանոթանալու Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև ծրագրվող խաղաղության պայմանագրի պայմաններին։ Իր ֆեյսբուքյան էջում ը գրել է. «Թեև չենք կարող հրապարակել հույժ գաղտնի նշումով փաստաթղթի բոլոր կետերը, սակայն արձանագրենք, որ առաջարկներին ծանոթանալը միայն փաստեց դրա վտանգավորությունը և ամրապնդեց բոլոր այն մտավախությունները, որոնք մենք այս հարցի շուրջ արտահայտել ենք ավելի վաղ»։
ПОСЛЕДНИЕ ОТ АВТОРА
-
2025-05-17 10:10
Деятельность оппозиции, как отдельных ее политических команд, так и в целом, в последние дни часто становится объектом критики. Главный тезис критики: вина оппозиции в том, что до сих у власти остается эта самовлюбленная команда амбициозных политиков во главе с Пашиняном, которая принесла Армении столько бед. Но надо помнить о большой эйфории, которая господствовала в обществе, когда эта команда приходила к власти. Это было следствием определенных просчетов прежних властей, но также и результатом работы, проводимой с общественным мнением республики рядом враждебных Армении структур: как в открытую, так и через подставные фигуры, часть которых и не подозревала, чьи интересы обслуживает.
-
2025-05-14 09:19
С одной стороны, Пашинян поехал на Парад Победы в Москве. С другой стороны, чтобы в Европе, которая во главе с британскими спецслужбами является главной крышей Пашиняна, не обиделись, премьер развернул на своих агитационных ресурсах беспрецедентную кампанию по дискредитации роли СССР в победе стран коалиции во Второй мировой войне. Это у него называется "политикой балансирования".
-
2025-05-13 11:05
Уже говорили о «гениальном открытии» Арцруна Ованнисяна, согласно которому Гитлер планировал после взятия Сталинграда, а затем Кавказа с двух сторон напасть на Турцию со стороны Болгарии и со стороны Армении. Причем на стороне Гитлера с уже независимой Армении предполагалось также участие армянских военных подразделений. В результате должна была быть создана «единая, историческая Армения», но Сталинградская битва, точнее поражение немцев в ней, помешали этому замыслу... Глупость, конечно, редкая, но, увы, не единственная выданная Арцруном 9 мая в эфире у Петроса. Пройдемся по другим "открытиям" новоявленного историографа.
-
2025-05-12 11:15
15 мая в Стамбуле ожидается встреча российской и украинской делегаций. С таким предложением выступил президент РФ Владимир Путин по окончании торжественных мероприятий в связи с 80 годовщиной Великой Победы. После Парада Победы, уже за полночь, он заявил об этом российским и иностранным журналистам, отметив роль тех стран, которые стараются внести свою лепту в урегулирование украинского конфликта: от Китая и Бразилии до новой администрации США.