2024-11-19 08:42
Рубен МАРГАРЯН
ԻՄԲԵՑԻԼՆԵՐՆ ԸՆԴԴԵՄ ԹՐԱՄՓԻ
Երկու նորություններ ալեկոծեցին հայ հասարակայնությանը անցած հանգստյան օրերի վերջին ժամերին։ Մի նորությունը Փաշինյանի պաշտոնյաների թիմում արդեն կայացած և դեռ կայանալիք պաշտոնանկությունների շքերթի մասին էր։ Մյուսը՝ այն մասին, որ հեռացող Բայդենի վարչակազմը թույլ է տվել Զելենսկուն ամերիկյան ATACMS հեռահար հրթիռներով հարվածել Ռուսաստանի տարածքի խորքին։ Ավելի ուշ տեղեկություններ ավելացան, որ Ֆրանսիան և Բրիտանիան նույնպես «կանաչ լույս» են տվել SCALP/Storm Shadow հրթիռներով ՌԴ տարածքին հավածնելուն։
Առաջին լուրը՝ Փաշինյանի թիմում պաշտոնանկությունների մասին, առայժմ մի կողմ թողնենք՝ որպես պակաս էական, մանավանդ որ պաշտոնանկությունների գործընթացը դեռ շարունակվում է։
Դիտարկենք երկրորդը, որը տարածել է հեղինակավոր New York Times-ը՝ հղում անելով իր աղբյուրներին, և դատելով հասարակական-քաղաքական միջավայրում (և ոչ միայն ամերիկյան) դրա հարուցած արձագանքից՝ հաղորդագրությունը համապատասխանում է իրականությանը:
Զարմանալի բան առանձնապես չկա։ Արդեն խոսել ենք այն մասին, որ Թրամփը ստիպված է լինելու հաղթահարել նրանց շատ լուրջ դիմադրությունը, ովքեր դժգոհ են ընտրություններում իր հաղթանակից և առավելևս դժգոհ են Կիևին տրամադրվող ռազմական օգնությունը դադարեցնելու և ճգնաժամի խաղաղ կարգավորման ծրագիր առաջարկելու միջոցով Ուկրաինայում ռազմական գործողությունների շուտափույթ ավարտի համար բոլոր ջանքերը գործադրելու իր մտադրությունից:
Հասկանալի է, որ զրկվելով ռազմական գործողությունների առումով ԱՄՆ-ի աջակցությունից՝ Զելենսկին կնստի բանակցությունների սեղանի շուրջ, որքան էլ որ հոխորտա, թե Ուկրաինան «անկախ երկիր է, և ԱՄՆ-ը չի կարող ստիպել նրան նստել ու լսել բանակցությունների սեղանի շուրջ»։ Իլոն Մասքն արդեն մեկնաբանել է Զելենսկու այդ խոսքերը՝ նշելով, որ վերջինս «ապշեցուցիչ հումորի զգացում» ունի։ Մասքն, անշուշտ, իրավացի է:
Խոսել ենք նաև այն մասին, որ առաջիկա կես տարում, կամ նույնիսկ ավելի շուտ, պարզ կդառնա, թե որ ուղղությամբ են ծավալվելու իրադարձությունները։ Կկարողանա արդյոք Թրամփը սկսել Ուկրաինայում ռազմական գործողությունները դադարեցնելու գործընթացը, թե՞ ագրեսիվ լիբերալները «կխժռեն» նրան, և պատերազմը կշարունակվի։
Այս առումով հատկանշական է ԱՄՆ նորընտիր նախագահի որդու՝ Դոնալդ Թրամփ կրտսերի արձագանքը հիշյալ լուրին։ «Ռազմարդյունաբերական համալիրը, ըստ երևույթին, ցանկանում է համոզվել, որ իրենք կսկսեն Երրորդ համաշխարհային պատերազմը, նախքան հայրս հնարավորություն կունենա խաղաղություն հաստատել և կյանքեր փրկել: Պետք է սառեցնել այդ տրիլիոնավոր դոլարները։ Անիծվի կյանքը: Իմբեցիլնե՛ր»,- գրել է նորընտիր նախագահի որդին X-ում: Իսկ այ Ջորջ Սորոսի որդուն՝ Ալեքսին, Բայդենի վարչակազմի որոշումը նույնիսկ շատ էլ ուրախացրել է։ Դե, ոչ ոք չէր էլ կասկածում։
Մեծ հաշվով, աշխարհն այսօր բաժանվել է երկու կուսակցության. խաղաղության կուսակցություն, որը կարծում է, որ անհրաժեշտ է բոլոր ջանքերը գործադրել ռազմական գործողությունները դադարեցնելու համար և համոզել/ստիպել Զելենսկուն գնալ բանակցությունների՝ նկատի առնելով ակնհայտ իրողությունները, դադարեցնել իր երկրի և նրա քաղաքացիների կործանումը:
Երկրորդ կուսակցությունը պատերազմի կուսակցությունն է, որը պնդում է, որ Զելենսկին, չնայած մեծ կորուստներին, շարունակի պատերազմը հանուն սևեռուն գաղափարի՝ Ռուսաստանի ազդեցության ոլորտի սահմանափակման: Ավաղ, պետք է խոստովանել, որ Հայաստանի ղեկավարությունն էլ իր ջանքերն է ներդրել վերջինի համար, փաստացի գործել հօգուտ երկրորդ կուսակցության։ Համենայնդեպս՝ մինչ Թրամփի հաղթանակը ԱՄՆ նախագահական ընտրություններում: Եվ նման դիրքորոշումը նույնպես զարմանալի չէ, եթե հաշվի առնենք ագրեսիվ սորոսականների համատարած բնակռումը հայաստանյան հասարակական-քաղաքական դաշտում։
Բայց վերադառնանք հաղորդագրությանը, որ Բայդենը Կիևին թույլ է տվել ամերիկյան հրթիռներ կիրառել ռուսական տարածքը գնդակոծելու համար։ Այստեղ կա նաև շանտաժի որոշակի տարր՝ ուղղված ինչպես Թրամփին, այնպես էլ Մոսկվային։
Առաջինի դեպքում հաշվարկն այն է, որ Թրամփը գործարքի կգնա այդ թույլտվության հետկանչի դիմաց, որը մեծ պատերազմի շեմին է հասցնում աշխարհն իր երդմնակալության նախօրեին, և կխոստանա չափազանց կտրուկ չդադարեցնել ամերիկյան օգնությունն ու առանձնակի ճնշում չգործադրել հումորի նախանձելի զգացումով օժտված հպարտ Վոլոդիմիրի նկատմամբ։
Դե, իսկ Մոսկվային «շանտաժելն» այն է, որ ամերիկյան հրթիռներով իր տարածքի գնդակոծման սպառնալիքի տակ Մոսկվան որոշակիորեն կսահմանափակի հարձակողական գործողությունները, որոնք վերջին օրերին հաջող են զարգանում։
Որքանո՞վ Մոսկվան և Թրամփը տեղի կտան նման շանտաժին, ով ում կհաղթի աշխարհի համար վտանգավոր այս խաղում։ Կրկնենք վերոնշյալ կանխատեսումը. առաջիկա կես տարին հստակություն կմտցնի, գուցե նույնիսկ ավելի շուտ։ Ահավասիկ սափրված Նիկոլն էլ Վատիկան թռավ՝ հուսալով, թե Հռոմի Պապը կօգնի իրեն գլուխ հանել իրավիճակից ու մնալ իշխանության ղեկին։ Դե, տեսնենք:
ПОСЛЕДНИЕ ОТ АВТОРА
-
2025-06-24 10:37Во время встречи с представителями армянской общины Турции Пашинян повторил мысль, однажды уже им высказанную по ходу форума Армения-Диаспора. О том, что его фраза «Арцах - это Армения» была продиктована патриотизмом. То же заявил на этот раз. Дескать, так говорил, потому как был патриотом. Дескать, не дурак: понимал, что это не совсем так, что это раздражает Азербайджан, но был патриотом.
-
2025-06-21 10:39Лучшие аналитические умы Армении бьются разгадать, что же случилось с Николом Пашиняном, когда он вдруг решил наехать на Самвела Карапетяна? На человека, о котором годами ранее говорил исключительно с придыханием. Можно сказать, оды пел в его честь, в честь его известной благотворительной деятельности в Армении и Арцахе.
-
2025-06-19 15:23Время, и далеко не самое отдаленное, расставит все точки над i и даст однозначные ответы на вопрос о том, какая связь между заключением под стражу Самвела Карапетяна и визитом Никола Пашиняна в Турцию. А то, что между этими двумя унизительными для Армении событиями есть прямая связь - к гадалке не ходи. Эта связь гораздо более тесная, чем попытка Пашиняна связать арест Карапетяна с работой «Электрических сетей Армении». Связь более прямая, чем попытка Пашиняна и рюкзаков из «Гражданского договора» связать арест Карапетяна с процессами вокруг церкви. Не говорим уже о смешных попытках обвинить Карапетяна в призыве свергнуть конституционный строй. Обвинениях, которые свелись к сказанной Карапетяном фразе, что если политикам не удастся разрулить ситуацию вокруг церкви, он, Карапетян, «по-своему примет участие в этом» …
-
2025-06-18 09:35Официально подтверждено: Никол Воваевич совершит визит в Турцию. В гости к Эрдогану, по приглашению последнего. Правда, на момент написания статьи еще не был уточнен статус визита: государственный, официальный или рабочий. Но разве это важно, какие формальности между своими?