Սպառելով նախորդ աշխատակազմի տնտեսական ցուցանիշների իներցիան, երբ նոր տարվա առաջին իսկ ամսում փլուզվեցին արդյունաբերական և արտաքին տնտեսական բոլոր ինդեքսները, Փաշինյանի կառավարությունը բախվեց թարմ գաղափարների դեֆիցիտի. գաղափարներ, որոնք կարող են թափ հաղորդել «տնտեսական հեղափոխությանը»։ Հո չե՞նք համարելու, թե նման գաղափարներ են «կտրոններով հեղափոխությունը»՝ առանց որևէ տնտեսական խթանիչների, օպտիմալացումը՝ գործազրկության աճի հաշվին, կամ «մարդկանց գիտակցությունը փոխելը»՝ այն դեպքում, երբ այդ գիտակցությունը հազարամյակներ շարունակ գործնականում մնում է անփոփոխ, թեև շուրջն ամեն ինչ ակտիվ վերափոխման մեջ է։ Այն գլխավոր հարցին, թե ինչպիսիք կարող են լինել տնտեսության խթանման ուղիները, Փաշինյանի աշխատակազմն ի պատասխան ինչ-որ տխմարություն է կմկմում…