ԱՐՑԱԽԸ՝ ՆՈՐ ՄԱՐՏԱՀՐԱՎԵՐՆԵՐԻ ԱՌՋԵՎ

Посол США в Азербайджане Марк Либби поставил в неудобное положение прозападную армянскую тусовку. С разницей в один день посол сначала заявил одному азербайджанскому сайту, что не намерен посещать Шуши, чтобы не становиться "участником шоу", а на следующий день поехал и с женой там радостно сфотографировался… 

Спикер парламента Армении Ален Симонян официально заявил, что Никол Пашинян не примет участия в церемонии инаугурации президента РФ Владимира Путина. Хотя в церемонии инаугурации выставляющего Армении условия президента Турции, страны не отрицающей своего участия в 44-дневной войне, армянский премьер принял участие не только с радостью, но и с подарком для Реджепа Эрдогана. В принципе, спикер мог бы ничего и не говорить, не только потому, что участие Пашиняна в этом мероприятии было бы верхом лицемерия, но еще и потому, что ранее уже было заявлено, что 7 мая Никол Пашинян проводит очередную пресс-конференцию.

Когда гражданин перекрывает улицу - понятно: так выражается протест против того или иного решения власти. Когда улицу перекрывает власть, не разрешая гражданам пройти из одного населенного пункта в другой… Не разрешая депутату пройти к избирателям, священнослужителю к прихожанам…

Архиепископ Баграт Галстанян сказал, что мы еще долго будем помнить о победах Киранца. Прав он, или нет, покажет ближайшее время. Пока можно говорить только об одной победе. Киранц вывел многих людей разных политических взглядов на улицы в поддержку приграничного армянского села, часть территорий которого по какой-то непонятной карте власти намерены в ближайшее время передать Азербайджану. Ради того, чтобы семь дней, по словам Никола, жить без войны, а что там будет на 8-й день, никто ничего гарантировать не может. Будут ли у Киранца другие победы, которые действительно золотыми буквами впишут название села в историю Армении - решаться вопросу в Ереване. Либо Киранц станет символом возрождения Армении, либо символом начала процесса, итогом которого станет утрата независимой армянской государственности, преобразование ее в протекторат Турции и Азербайджана.

Լեռնային Ղարաբաղի արտգործնախարար Դավիթ Բաբայանը հայտարարում է, որ Արցախի ճանաչումը որպես Ադրբեջանի մաս անհնար է։ Դա կհանգեցնի հայկական Արցախի ոչնչացման։ Դավիթ Բաբայանը վստահ է. ինչպես էլ որ ընթանա հայ-ադրբեջանական հարաբերությունների կարգավորման գործընթացը, այն չպետք է ընթանա Արցախի շահերի հաշվին: Դավիթ Բաբայանը համարում է, որ Երևանում չի կարող լինել այնպիսի իշխանություն, որը կհամաձայնի Արցախի կարգավիճակին Ադրբեջանի կազմում... Բուն այն փաստը, որ Դավիթ Բաբայանը հայտարարում է դա, վկայում է այն մասին, որ իրականում նա լուրջ կասկածներ ունի։

Մի «ըմբոստ» միտք, որը ցանկանում եմ կիսել ձեզ հետ։ Այն ամփոփված է նրանում, որ Ուկրաինայում ռազմական գործողություն անցկացնելու Պուտինի որոշման վրա, ի թիվս այլ գործոնների, ազդել է նաև 2020-ի աշնան 44-օրյա պատերազմը Լեռնային Ղարաբաղում։ Փորձեմ պարզաբանել։

Խորհրդակցություն Գորիսում Արցախի հետ շփման գծի ողջ երկայնքով 2016 թվականի ապրիլյան ագրեսիայի արդյունքում Ադրբեջանը չիրականացրեց ռազմավարական ոչ մի խնդիր և կրեց կենդանի ուժի և ռազմական տեխնիկայի շատ ավելի մեծ կորուստներ, քան Արցախի Պաշտպանության բանակը:

Արցախյան շարժման նորագույն պատմությունը սկսվել է 1988 թվականից։ Այդ ժամանակից ի վեր շատ ջրեր են հոսել։ Փոխվել են Հայաստանի և Արցախի առաջնորդները։ Փոխվել են Ադրբեջանի առաջնորդները։ Փոխվել են միջնորդները։ Նախկին փորձագետներին փոխարինելու են եկել նորերը։ Բայց ողջ այդ ընթացքում ոչ ոք. ո՛չ հայկական կողմից, ո՛չ փորձագետներից (ինչպես անկախ, այնպես էլ կախյալ), և նույնիսկ ադրբեջանական կողմից որևէ մեկն այնքան ոգևորված չի համոզել, թե Հադրութն ու Շուշին պետք է ադրբեջանական լինեն, ինչպես դա անում էր Նիկոլ Փաշինյանը առցանց ասուլիսի ժամանակ։