ԲԱՔՈՒՆ ԱՌԱՋԱՐԿՈՒՄ Է ԵՐԵՎԱՆԻՆ ՎԵՐՋՆԱԿԱՆԱՊԵՍ ԿՈՐԾԱՆԵԼ ԱՐՑԱԽԸ

По выборам в Гюмри. Понятна радость победы над «Гражданским договором». Вдвойне понятна радость команды Вардана Гукасяна и всех, кто его поддерживал: их лидер набрал больше всех голосов из числа оппозиционных кандидатов и потому рассчитывает, что остальные кандидаты его поддержат и он станет градоначальником. Все правильно. Но, представляется, не совсем правильно в эйфории от общей, именно общей, победы оппозиции над «Гражданским договором», требовать от занявшего по итогу третье место кандидата от оппозиции Мартуна Григоряна, чтобы он сейчас, немедленно, принес заверения в своей готовности отдать голоса своей команды Вардану Гукасяну и, тем более, сделал это заявление в той форме, в какой от него это требуют…

Наш парламент недавно принял во втором чтении законопроект «О начале процесса членства Армении в Европейском Союзе». Хотя все понимают, что в ЕС к этому стремлению относятся постольку-поскольку и что в обозримом будущем такой перспективы просто нет. Но Никол Воваевич и команда аргументировали, что, дескать, лучше поддержать инициативу в парламенте, иначе общественные организации инициируют референдум и наберут 300 тысяч голосов… Гюмри показал, что этот довод не более чем очередная манипуляция правящей команды.

Выборы в Гюмри и Паракаре дают старт последнему этапу отстранения от власти в Армении «Гражданского договора». Главное, что показали эти выборы: кардинальная смена общественных настроений.

Все-таки Всемирная паутина – полезная вещь: напоминает, что политики говорили и делали раньше. И вот паутина напомнила, как перед камерами Никол Пашинян отвечает на вопрос о том, что является самым большим достижением Армении за 30 лет, а сделана запись 20 февраля 2018 года… Что отвечает Никол? Он говорит, что самым большим достижением была победа в карабахской войне…

Ադրբեջանը փորձում է արագացնել իրադարձությունները Երբ գործընթացը, որի արդյունքում նախատեսվում է խաղաղության համաձայնագիր ստորագրել, մեկնարկում է Արցախի կարգավիճակի հստակեցման շրջանցումով, ապա եզրահանգումը կարող է լինել միայն մեկը. իշխող ռեժիմի պարագլուխը կրկին որոշել է «ամեն ինչ սկսել սեփական կետից»։ Նման եզրակացության է հանգեցնում նաև խոշոր գործարար Գուրգեն Արսենյանի խորհրդարանի ամբիոնից Փաշինյանին ուղղած կոչը՝ «սթափեցնել Ղարաբաղի ղեկավարությանը»։ Գործարար պատգամավորը շա՜տ է շտապում բիզնես սկսել թուրքերի հետ…

Ինչ վերաբերում է Բրյուսելում Ալիևի, Փաշինյանի և Շառլ Միշելի բանակցությունների արդյունքներին։ Հայկական կողմի համար ամենադրականն այն է, որ համատեղ ճեպազրույց չեղավ։ Այդպիսի ճեպազրույցների ժամանակ Փաշինյանն Ալիևի կողքին ողորմելի է դիտվում։ Համատեղ ասուլիսի բացակայությունը բոնուս է Փաշինյանի համար, որը դժվար թե ասելիք ունենար՝ ի պատասխան հայ հասարակայնությանը հուզող հարցերին։

Կապիտուլյանտը վախեցնում է պատերազմով՝ հող նախապատրաստելով նոր դավաճանության համար։ Արցախի Հանրապետության Պաշտպանության բանակը պաշտպանեց Քարագլխի ռազմավարական գագաթի մի մասը, չնայած թուրքական «բայրաքթարերից» ռմբակոծմանը և հակառակ Փաշինյանի ռեժիմի գաղտնի հրահանգներին։ Այս մասին վերջին օրերին բացահայտ հայտարարում են ռազմական փորձագետները։ Մասնավորապես, Դավիթ Ջամալյանը նշել է, որ Արցախի ղեկավարության կախվածությունը կապիտուլյանտի ռեժիմի ազդեցությունից էականորեն նվազել է։ Փորձագետը բարձր է գնահատել Պաշտպանության բանակի ջանքերը՝ Քարագլուխից ադրբեջանցիների մասնակի հետմղման ուղղությամբ:

Բայց ի՜նչ գեղեցիկ հեքիաթ էր: «Թուրքիան պատրաստ է կարգավորել Հայաստանի հետ հարաբերություններն առանց նախապայմանների»,- երդում-պատառ էին ուտում մեր պետական այրերը։ Դե, թուրքերն էլ ողորմածաբար ժպտում էին, թե՝ այո, իհա՜րկե, առանց նախապայմանների, հայ եղբայրներ, առանց նախապայմանների։ Ի՞նչ նախապայմաններ։ Արցախը դուք առանց այդ էլ հանձնեցիք, գրեթե ամբողջությամբ, ցեղասպանության թեման Երևանը չի լոբբինգավորում, սահմանների առումով դժգոհություններ չկան…