2024-06-06 10:19
Рубен МАРГАРЯН
«ՌԻՍԿԵՐԻ ԿԱՌԱՎԱՐՈՒՄ»
Ի՞նչ ուղիներ ունի Հայաստանը: Իշխանությունների ընտրած ուղին Անկարայի և Բաքվի պահանջներին աստիճանաբար զիջել շարունակելն է։ Նիկոլ Փաշինյանը, ճիշտ է, դա անվանում է փոքր-ինչ այլ կերպ. «ռիսկերի կառավարում»։ Ինչ-ինչ, բայց տերմիններ հորինել նրա մոտ ստացվում է։
ՆԿԱՏԵՆՔ, ՈՉ ԹԵ ՌԻՍԿԵՐԻ ԶՐՈՅԱՑՈՒՄ, ԱՅԼ ՀԵՆՑ ԿԱՌԱՎԱՐՈՒՄ։ Այսինքն որ ռիսկերն առաջանան ոչ թե միանգամից, այլ աստիճանաբար, որպեսզի իշխանությունը կարողանա նախապատրաստվել դրանց։ Առայժմ Փաշինյանի մոտ դա ստացվում է։ Նա հանձնում է, իր կարծիքով, փոքր չափաբաժիններով։ Այնպիսի, որոնք ոչ մի կերպ չեն սպառնում իր իշխանությանը, ուստի Ալեն Սիմոնյանը կարող է հանգիստ ֆուտբոլ դիտել, իսկ Աննա Հակոբյանը՝ փառատոններ կազմակերպել։
«Ռիսկերի կառավարումը» ուղիներից մեկն է: Հարաբերությունների ամրապնդումն այն երկրների հետ, որոնք ռազմավարական առումով շահագրգռված չեն Հայաստանի թուլացմամբ՝ մյուսը։ Հասկանալի է, որ խոսքը Իրանի և Ռուսաստանի մասին է։ Մեծամասամբ՝ Ռուսաստանի, քանզի նրա համար չէ վերջինս դարերով պատերազմել Թուրքիայի դեմ Կովկասում ազդեցության համար, որպեսզի հիմա լուռումունջ զիջի դիրքերը միայն այն պատճառով, որ Հայաստանի ապիկար իշխանությունը, նախագծի արևմտյան վերահսկիչների աջակցությամբ, «ռիսկերի կառավարման» ուղեգիծ է վերցրել։
Ռուսաստանի փոխարտգործնախարար Միխայիլ Գալուզինն ասում է, որ եթե մեր երկիրն ընդուներ Հայաստանին օգնելու ՀԱՊԿ-ի առաջարկը, ապա կարող էր կասեցնել այն սպառնալիքները, որոնց այժմ բախվում է: Նկատի ունի որոշակի տարածքների հանձնումն Ադրբեջանին։ Բայց հարաբերություններն անասելի փչացած են, դա երևում է անզեն աչքով։ Գալուզինը մասնավորապես նշում է, որ Երևանը խուսափում է ԱԳՆ-ի և ՊՆ-ի գծով շփումներից։
Երևանն այլ կերպ է մեկնաբանում իրավիճակը։ Պաշտոնական Երևանում հենց Գալուզինի հիշատակած գերատեսչություններին են համարում Արցախի էթնիկ զտման և Հայաստանի տարածքային ամբողջականության խաթարման անմիջական մեղավորներ։
Այն, որ նշյալ գերատեսչությունների հետ շփումները նպաստել են 44-օրյա պատերազմի դադարեցմանը, Երևանը փաստարկ չի համարում։ Ավելին, չնայած Մոսկվայից սաստիկ նեղացած լինելուն՝ Երևանում հասկանում են երկրի տարածքում ռուսական ռազմաբազայի և Ռուսաստանի ԱԴԾ սահմանապահ զորքերի ներկայության ողջ անհրաժեշտությունը Հայաստանի համար։ Այդուհանդերձ Ռուսաստանի հետ հարաբերություններն այն աստիճան են փչացել, որ Երևանը չի ցանկանում Մոսկվայի հետ քննարկել նույնիսկ փախստականների Արցախ վերադառնալու հարցը, ինչը Մոսկվան առաջարկում էր բաց տեքստով: Բայց, ըստ երևույթին, այդ հարցով զբաղվելուց հրաժարումը նույնպես մտնում է «ռիսկերի կառավարման» քաղաքականության տրամաբանության մեջ: Ինչպեսև փաստացի հրաժարումը Արցախի ռազմաքաղաքական ղեկավարությանը գերությունից ազատելու հարցով զբաղվելուց։ Համարում են, թե դրանով, այսպես ասած, այնքան մեծ ոսկոր են տալիս կատաղած շանը, որ վտանգավոր կենդանին այլ ուտելիքի վրա չնայի:
Երևանում, դատելով ամենից, վստահ են, թե շատ իմաստուն քաղաքականություն են վարում, որի արդյունքում այն հարցերով, որոնց գործնականում հետամուտ չի լինում Երևանը, վաղ թե ուշ կզբաղվի լուսավորյալ Արևմուտքը: Ինչպես կասեր Գուրգեն Արսենյանը, «ռիսկերի կառավարման» քաղաքականությունը մուլտիպլիկատիվ էֆեկտ է տալու ... Ահավասիկ արդեն ոչ այլ ոք, քան մի ամբողջ Լյուքսեմբուրգ է մեր կողմից, համարելով, որ արցախցի փախստականների վերադարձը և Արցախի ռազմաքաղաքական ղեկավարության ազատագրումը պետք է դառնան Բաքվի հետ Երևանի խաղաղության պայմանագրի ստորագրման պարտադիր պայման։
Ավաղ, Արևմուտքը միայն Լյուքսեմբուրգը չէ, այնտեղ կան նաև այլ երկրներ։ Խնդիրն այն է, որ Արևմուտքի համար մեր տարածաշրջանը բնավ առաջնային չէ։ Համենայնդեպս՝ ոչ այնքան առաջնային, որքան Ռուսաստանի և Իրանի համար։
Խնդիրն այն է, որ Արևմուտքում, իրենց հերթին, վաղուց արդեն «ռիսկերի կառավարման» նույն քաղաքականությունն են վարում Թուրքիայի և Ադրբեջանի նկատմամբ։ Այսինքն՝ կատաղած շանը պարբերաբար մսի կտորներ նետելու քաղաքականությունը, ինչի հաշվին կարելի է զսպել կենդանու գենետիկ բնազդները։ Իսկ այն բանից հետո, երբ Փաշինյանն ընտրեց արտաքին քաղաքականության արևմտյան նավարկուղին, Վաշինգտոնի և Բրյուսելի համար ընդհանրապես լիակատար երանություն տիրեց։ Քանզի հիմա մսի կտորները կարելի է նետել արդեն ոչ թե սեփական սեղանից, այլ մեկ ուրիշից՝ համահայկականից։
ПОСЛЕДНИЕ ОТ АВТОРА
-
2025-05-14 09:19С одной стороны, Пашинян поехал на Парад Победы в Москве. С другой стороны, чтобы в Европе, которая во главе с британскими спецслужбами является главной крышей Пашиняна, не обиделись, премьер развернул на своих агитационных ресурсах беспрецедентную кампанию по дискредитации роли СССР в победе стран коалиции во Второй мировой войне. Это у него называется "политикой балансирования".
-
2025-05-13 11:05Уже говорили о «гениальном открытии» Арцруна Ованнисяна, согласно которому Гитлер планировал после взятия Сталинграда, а затем Кавказа с двух сторон напасть на Турцию со стороны Болгарии и со стороны Армении. Причем на стороне Гитлера с уже независимой Армении предполагалось также участие армянских военных подразделений. В результате должна была быть создана «единая, историческая Армения», но Сталинградская битва, точнее поражение немцев в ней, помешали этому замыслу... Глупость, конечно, редкая, но, увы, не единственная выданная Арцруном 9 мая в эфире у Петроса. Пройдемся по другим "открытиям" новоявленного историографа.
-
2025-05-12 11:1515 мая в Стамбуле ожидается встреча российской и украинской делегаций. С таким предложением выступил президент РФ Владимир Путин по окончании торжественных мероприятий в связи с 80 годовщиной Великой Победы. После Парада Победы, уже за полночь, он заявил об этом российским и иностранным журналистам, отметив роль тех стран, которые стараются внести свою лепту в урегулирование украинского конфликта: от Китая и Бразилии до новой администрации США.
-
2025-05-12 10:29Плоды мероприятий в рамках программы «Обучение - это модно», в соответствии с концепцией «Реальной Армении», дают о себе знать. И вот любимчик правящей семьи Арцрун Ованнисян, который в период 44-дневной войны в каждодневном режиме рапортовал о победах армянских ВС, а сразу после подписания Трехстороннего заявления от 9.11.2020-го от греха подальше слег в больницу, а потом отправился в США, сделал сенсационное открытие, с которым поделился в эфире у… Ну а с кем он еще в первую очередь мог поделиться сенсацией, как не с мужем министра наук, образования, культуры, спорта и молодежи?