2021-04-19 18:28
Рубен МАРГАРЯН
Ի՞ՆՉ Է ՊԱՏՐԱՍՏՎՈՒՄ ԿԱԶԱՆՈՒՄ
Ապրիլի 30-ին Կազանում ծրագրված է Եվրասիական միջկառավարական խորհրդի նիստ: Ցուցանշական է, որ արդեն այսօր կարելի է տեսնել հաղորդագրություններ այն մասին, որ նիստին նախատեսված է ադրբեջանական պատվիրակության մասնակցությունը։ Ցուցանշական է և այն, որ այդ ժամանակ Հայաստանի վարչապետը հրաժարական տված կլինի, ինչպես հայտարարվել է բազմիցս։
ԿԱՐՈՂ ԵՆ ԱՍԵԼ, ՈՐ ՆԻԿՈԼԻ ՀԱՅՏԱՐԱՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԸ ԳՐՈՇ ԱՆԳԱՄ ՉԱՐԺԵՆ։ Բայց, ըստ երևույթին, կկատարի խոստումը, քանի որ դա լոկ իր խոստումը չէ, դա Հայաստանի քաղաքական գործընթացի բոլոր մասնակիցների կողմից նախորոշված խաղի կանոններն են։ Փաշինյանը չի կարող խախտել դրանք՝ առանց իրեն սպառնացող կոշտ հետևանքների։
Այլ հարց է, թե այդ ժամանակ կլինի նա արդյոք վարչապետի պաշտոնակատարի կարգավիճակում, թե՞ ընդդիմությանը կհաջողվի վերջնականապես գահընկեց անել դատարկախոսին։ Ամենայն հավանականությամբ, Փաշինյանը հույս ունի, որ կմնա վարչապետի աթոռին, թեկուզև պաշտոնակատարի կարգավիճակով, և այդժամ անձամբ կգլխավորի հայկական պատվիրակությունը։ Նախ այն պատճառով, որ Կազանում լավ են կերակրում, երկրորդ՝ այնտեղ նախատեսվում են հայկական և ադրբեջանական պատվիրակությունների երկկողմ բանակցություններ։
Ադրբեջանական պատվիրակության բուն մասնակցությունը պետք է համաձայնեցվեր նաև հայկական կողմի հետ։ Եթե պաշտոնական Բաքուն ներկա լինի Կազանում, ուրեմն Երևանը տվել է դրա համաձայնությունը։ Տվել է գերիներին վերադարձնելու Բաքվի խոստման դիմա՞ց։ Գուցեև ինչ-որ առաջընթաց կա, այդ մասին խոսել է նաև Ռուսաստանի դեսպան Սերգեյ Կոպիրկինը։ Բայց դժվար թե արժե ակնկալել, թե հարցը կլուծվի վերջնականապես։ Բաքուն գերիների դիմաց ցանկանում է շատ ավելին, քան համաձայնությունը Եվրասիական միջկառավարական խորհրդի նիստին ադրբեջանական պատվիրակության մասնակցությանը:
Հայաստանի գործող նախագահ Արմեն Սարգսյանն էլ արդեն խոսել է այդ մասին Թբիլիսի կատարած իր այցի ընթացքում՝ նշելով, որ հայ գերիների հարցը Բաքուն օգտագործում է որպես հաղթաթուղթ՝ այս կամ այն խնդիրը լուծելու համար։ Դա անթույլատրելի է միջազգային իրավունքի տեսանկյունից, դա անմարդկային քայլ է, ասաց Հայաստանի նախագահը, կարծես թե պաշտոնական Երևանն անտեղյակ է, որ Հայաստանի նկատմամբ Իլհամ Ալիևն առաջնորդվում է ոչ թե միջազգային իրավունքի տրամաբանությամբ կամ մարդկային օրենքներով, այլ մաֆիական հասկացություններով։
Ի՞նչ է ուզում Ալիևը։ Կա՛մ պահել գերիներին, որպեսզի հետագայում օգտագործի նրանց որպես փոխադրամ Հայաստանի ապագա իշխանությունների հետ հարաբերություններում, կա՛մ, եթե անգամ վերադարձնի նրանց իր սիրելի Նիկոլին, ապա ինչ-որ էական բանի դիմաց։ ԵԱՏՄ-ում դիտորդի կարգավիճակի կամ կառույցին անդամակցմա՞ն։ Հնարավոր է։ Բայց դա էլ դժվար թե դրդի Բաքվին վերադարձնել բոլոր գերիներին։
Ալիևը ցանկանում է առավելագույնը. հաշտության պայմանագրի ստորագրում Հայաստանի հետ, այնպիսի պայմանագրի, որով երկու երկրներն էլ ճանաչում են միմյանց տարածքային ամբողջականությունը, այսինքն Երևանը հրաժարվում է Արցախի նկատմամբ որևէ հավակնությունից։ Սա է հիմա նրա հիմնական նպատակը, և նա չի թաքցնում դա։ Ինչպես վերջերս հայտարարեց Ադրբեջանի նախագահը, Բաքուն պատրաստ է խաղաղության պայմանագիր ստորագրել Երևանի հետ, սակայն վերջինս ձգձգում է... Եվ քանի որ այսօր Իլհամ Ալիևի խոսքը, ցավոք, շատ է ավելի արժանահավատ է, քան Փաշինյանինը, ապա ամենայն հավանականությամբ այդպես է որ կա։ Իսկ Երևանը ձգձգում է հասկանալի պատճառով. Բաքուն նման պայմանագիր կկնքի միայն Արցախի նկատմամբ Ադրբեջանի ինքնիշխանության ճանաչման պայմանով։
Այդ մասին Ալիևը խոսում է նաև միջնորդների հետ։ Որոնք օրերս հանդես եկան հայտարարությամբ, նշելով, որ հակամարտության վերջնական կարգավորումը հնարավոր է միայն դրա լուծման բոլոր հայտնի սկզբունքների պահպանման դեպքում: Այլ կերպ ասած՝ հիշեցրեցին Բաքվին ժողովուրդների ինքնորոշման սկզբունքի մասին։ Մինսկի խմբի համանախագահներն այդ առնչությամբ առաջարկեցին Երևանին և Բաքվին ձևակերպել իրենց համար առաջնահերթ օրակարգային հարցերն ու հանդիպում անցկացնել համանախագահների հովանու ներքո: Ալիևը պատասխանեց քամահրանքով։ Պաշտոնական Բաքուն արձագանքեց այն համատեքստում, թե միջնորդների կողմից բարձրացված հարցերն այլևս արդիական չեն... Ասել է թե՝ Բաքուն միջնորդներից ակնկալում է բացառապես տարածաշրջանի հետբախումնային վերականգնմանը վերաբերող առաջարկներ, այլ ոչ թե կարգավիճակի ինչ-որ հարցի քննարկում…
Փաշինյանը կդիմի՞ այնպիսի քայլի, ինչպիսին Ադրբեջանի հետ խաղաղ պայմանագրի ստորագրումն է՝ բոլոր ռազմագերիներին Երևան վերադարձնելու պայմանով։ Բացառել չի կարելի։ Հենց թեկուզ այն պատճառով, որ համաձայնություն տալով Ադրբեջանի պատվիրակության մասնակցությանը ԵԱՏՄ միջոցառմանը, ինքը չի կարող ձեռնունայն վերադառնալ Կազանից։ Իսկ վերադառնալով գերիների հետ՝ կարող է ասել, թե ամեն ինչում մեղավոր են նախկին իշխանությունները, որոնք իրեն թողել են սնանկ երկիրը, ուստի Ալիևին վճարելու համար ոչինչ չկար, բացի Արցախի կարգավիճակի հարցում զիջումների գնալուց։
ПОСЛЕДНИЕ ОТ АВТОРА
-
New2025-04-18 10:31«Гражданский договор» в ярости от сложившейся в Гюмри ситуации. Да, и раньше были и есть общины, руководителями которых являются не члены команды «Гражданского договора». Но в Гюмри все выглядит вызывающе-позорно для «ГД». Не только потому, что правящая команда задействовала все ресурсы для победы своего кандидата, в том числе и испытанный метод шантажа возбуждением уголовных дел. Дело больше в том, что в Гюмри победу над правящей командой одержал не просто оппозиционный кандидат, но самый «бывший» из возможных «бывших» - выдвинутый коммунистами Вардан Гукасян, который был мэром Гюмри и при Роберте Кочаряне, и при Серже Саргсяне.
-
2025-04-17 09:05Как правящая команда объясняет свои постоянные уступки Азербайджану? Очень просто: нельзя раздражать Азербайджан, чтобы не было войны, мы должны проявлять терпение, потому что несем «повестку мира». И потому, дескать, все должны брать пример с «терпеливой» правящей команды: оппозиция не должна поднимать вопрос Арцаха, чтобы не раздражать Баку, арцахцы не должны поднимать тему своих прав, чтобы не раздражать Баку.
-
2025-04-16 09:27Никол Пашинян, выступая в парламенте, снова высказался за роспуск Минской группы ОБСЕ. Дескать, если с Азербайджаном будет мир, то и Минская группа не нужна, а потому он готов подписаться под обращением-призывом о роспуске МГ ОБСЕ в тот день и час, когда будет подписано мирное соглашение между Арменией и Азербайджаном. О чем не говорит Пашинян? Пашинян не говорит о том, что МГ ОБСЕ создавалась не для того, чтобы был подписан мирный договор между Арменией и Азербайджаном. Предназначение МГ ОБСЕ было иное - мирное урегулирование конкретного нагорно-карабахского конфликта.
-
2025-04-14 10:17Этой программой правящая в Армения семья занимается давно, не надо думать, что это их недавнее открытие. Обучением своих сограждан они занимаются активно с момента прихода во власть и сами, надо отдать им должное, очень быстро и революционно обучаются.