2021-09-02 18:26
Марина МКРТЧЯН
ԱՐՑԱԽԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅՈՒՆԸ ԿԱ՛
Նիկոլից առաջ Արցախի կարգավիճակը բանակցությունների անկյունաքարն էր
Անկախության 30-րդ տարեդարձին նվիրված միջոցառումներին մասնակցելու համար Ստեփանակերտ չեն մեկնի նախագահ Արմեն Սարգսյանը, խորհրդարանի խոսնակ Ալեն Սիմոնյանը, վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը։ Առաջին անգամ Հայաստանի ղեկավարությունը ներկա չի լինելու Արցախի Հանրապետությունում կայանալիք հոբելյանական միջոցառումներին։
ՓԱՇԻՆՅԱՆԸ ՄԵԿՆԵԼ Է ՀԱՆԳՍՏԻ, ՇՆՈՐՀԱՎՈՐԱՆՔ ՈՒՂԱՐԿԵԼ: ԿԱՄՔԸ ՁԵՐՆ Է, ՊԱՐՈՆԱՅՔ, ԲԱՅՑ ՍԱ ԱՐԴԵՆ ՀԱՏԱԿՆ Է։ Ալիևն ու Էրդողանը կատարյալ հրճվանք են ապրում, այլ մեկնաբանությունները, նկատի առնելով դրանց ակնհայտությունը, թողնում եմ ընթերցողներին։
30 տարի առաջ՝ 1991թ.սեպտեմբերի 2-ին Ստեփանակերտում տեղի ունեցավ Լեռնային Ղարաբաղի մարզային և Շահումյանի շրջանային խորհուրդների համատեղ նիստը: Այն ընդունեց որոշում, որի առաջին կետի համաձայն՝ հռչակվեց Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետությունը, որի կազմում ընդգրկվեցին ԼՂԻՄ և Շահումյանի շրջանի տարածքները։ Նույն թվականի սեպտեմբերի 25-ին Ստեփանակերտն առաջին անգամ գնդակոծվեց Շուշիից «Ալազան» հրթիռահրետանային կայանքից, որից հետո հրթիռակոծություններն իրականացվում էին պարբերաբար և ամեն կողմից: Ստեփանակերտը շրջափակման մեջ էր, իսկ աշխարհը լռում էր։
1992թ.հունվարի 21-ի լույս 22-ի գիշերը ոչնչացվեց ադրբեջանական ՕՄՕՆ-ի հենակետային բազան Ստեփանակերտում, փետրվարի 10-ին ոչնչացվեցին կրակակետերը Ստեփանակերտի մերձակա գյուղերում: 1992թ. փետրվարի 26-ին ազատագրվեց Ստեփանակերտի օդանավակայանը, 1992թ. մարտի 26-ին ստեղծվեց ԼՂՀ նախարարների խորհրդին առընթեր Պաշտպանության կոմիտեն: Հետո Շուշիի ազատագրման գործողությունն էր, մարտերը Ասկերանի, Մարտունու, Հադրութի ուղղություններով։ 1993թ. ապրիլին ազատագրվեց Օմարի լեռնանցքը, 1994-ին՝ Մատաղիսն ու Թալիշը, ապա հաջորդեց Մարտակերտի շրջանի գյուղերի ազատագրումը: Եղան կորուստներ և հաղթանակներ, որից հետո վրա հասավ 1994թ.մայիսի 16-ը, երբ Մոսկվայում հանդիպեցին Հայաստանի պաշտպանության նախարարը, Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության Պաշտպանության բանակի հրամանատարն ու Ադրբեջանի պաշտպանության նախարարը։ Այդ օրվանից և մինչ բանակցություններն «իր կետից» սկսելու Նիկոլի որոշումը Արցախի կարգավիճակը եղել է բանակցությունների անկյունաքարը։
Չարչին վարկաբեկում է Սպարապետի անունը:
ԼՂՀ հռչակման 30-րդ տարեդարձը նշում ենք Արցախի Հանրապետության տարածքի 75%-ի կորստի պայմաններում: Պայմանավորված պատերազմի պայմաններով տարածքներ հանձնած իշխանությունը փորձում է համոզել ժողովրդին, թե արյունով ներծծված հողը հանձնել է ոչ թե ինքը, այլ իր նախորդները։
Սարսափելի է ոչ միայն պարտադրված պատերազմում կրած պարտությունը. սարսափելի է այն, որ զանգվածային գիտակցության մեջ համառորեն մխում են այն թեզը, թե Արցախը հանձնել են նրանք, ովքեր ազատագրել են այն և կանգնած են մեր բոլոր հաղթանակների բազմապատկման ակունքներում: Այդպես նպատակաուղղված փլուզում են ժողովրդի միասնականությունն ու կամքը, քայքայում Հայաստան-Արցախ-Սփյուռք եռամիասնությունը։ Պետական մակարդակով տարվող այս քարոզչությունը նպատակ է հետապնդում վերածել ժողովրդին նախրի։ Այդպիսի՛ ժամանակներ են։
Դավաճանի հրամանով բանտում ցուցադրաբար սպանում էին լեգենդար 5-րդ բրիգադի հրամանատար գեներալ Մանվել Գրիգորյանին։ Նա մահացավ վերակենդանացման բաժանմունքում, ուր նրան տեղափոխեցին պատերազմի օրերին, երբ փորձեց հասնել Արցախ։ 8-րդ դասարանի կրթությամբ ու գրպանում պատգամավորական մանդատ ունեցող ոչնչությունը անարգում է Հաղթանակի գեներալ Սեյրան Օհանյանին, իսկ գրպանները լիքը լցրած չարչին խորհրդարանի ամբիոնից վարկաբեկում է Սպարապետ Վազգեն Սարգսյանի անունը. այսպիսի՛ ժամանակներ են։
Զավթելով իշխանությունը, թուրք-սորոսական հինգերորդ շարասյունը անմիջապես սկսեց հալածանքներն ընդդեմ ազատամարտի հերոս նախագահների՝ Ռոբերտ Քոչարյանի և Սերժ Սարգսյանի, Հաղթանակի գեներալների՝ Գրիգորի Խաչատուրովի, Սեյրան Օհանյանի, Մովսես Հակոբյանի, Վիտալի Բալասանյանի, լուսահոգի Մանվել Գրիգորյանի։ Ժողովրդին երկար ժամանակ հիմարացնել չի ստացվի։ Ինչպես որ անցավ գունավոր հեղափոխության հայկական ծաղրապատկերի առաջացրած էյֆորիան, այնպես էլ կանցնի այն մարդկանց գիտակցության մթագնումը, ովքեր այսօր կրկնում են իշխանական քարոզչամեքենայի հետևից, թե իբր՝ հողերը հանձնել են Նիկոլից առաջ։ Այդպես մտածելը հարմար է, որպեսզի ոչինչ չանեն, որպեսզի նայեն ու չտեսնեն, թե ինչպես է դավաճանը քար առ քար քանդում հայկական երկու հանրապետությունները…
Կգա մի օր, երբ «զանգվածային մարդը» կդադարի շփոթել փոխզիջումների մասին հայտարարությունները ազատագրված տարածքները հանձնելու մտադրության հետ։ Մի օր նա կհասկանա, որ բոլոր բանակցություններում գլխավորը կարգավիճակի հարցն էր, որ եթե երկրորդ և երրորդ նախագահները ծրագրած լինեին ինչ-որ բան հանձնել, ապա նրանք միլիոններ չէին ներդնի Արցախի Հանրապետության տնտեսության մեջ, չէին կառուցի անվտանգության բազմաշերտ գոտի։ Վաղուց հայտնի է Սերժ Սարգսյանի պատասխանը Արցախը միլիարդավոր դոլարների դիմաց Ալիևին զիջելու Լուկաշենկոյի առաջարկին։ Սարգսյանը պատասխանել էր, որ պատրաստ է ավելացնել առաջարկված գումարը, որպեսզի Ալիևը հրաժարվի Արցախից։
Միայն հիմարացված զանգվածային գիտակցության մեջ կարելի էր մխել այն միտքը, թե երկրորդ և երրորդ նախագահներն իբր մտադրվել էին հանձնել Արցախը։ Եվ դա՝ Արցախի ժողովրդի ինքնորոշման սկզբունքի իրացման անհրաժեշտության մասին Մինսկի խմբի անդամ երկրների նախագահների ամբողջ 5 հայտարարությունների առկայության պարագայում: Փաշինյանի իշխանության գալուց հետո այդ սկզբունքը դադարեց գերիշխող դեր խաղալ Մինսկի խմբի համանախագահների հայտարարություններում։ Հայ առաջնորդներից ո՞վ էր պատրաստվում հանձնել տարածքները, երբ Ալիևը խոստովանում էր, որ հայկական կողմի ճնշման տակ միջազգային հանրությունը փակ դռների հետևում ստիպում է իրեն ճանաչել Արցախի Հանրապետությունը։
Մեծ դավաճանության հետքերով
Հայաստանում և Արցախի շփման գծի ողջ երկայնքով սահմանային դիրքերի ամրապնդումը 1994 թվականից ի վեր կանգ չի առել ոչ մի րոպե: 2018-ի գարնանը իշխանությունը զավթեցին Սորոսի գործակալները, որոնց ծառայությունները վարձատրվում էին Թուրքիայի գրպանից։ Այն մասին, թե ինչպես է Սորոսը թուրքական փողերով գործակալական ցանց ծավալել Հայաստանի տարածքում, հաղորդվել է բազմիցս։ Հիշեցնեմ, որ Արցախի վերջին նախագահական ընտրություններից ոչ շատ առաջ գործակալական այդ ցանցը տեղակայված էր նաև Ստեփանակերտում։
Արցախի Հանրապետության տարածքի 75%-ը հանձնելուց հետո կապիտուլյանտը ծաղրալից հայտարարեց. «Գուցե Աստված երե՞ս է թեքել մեզանից»։ Այս արտահայտությունն ամենահստակ ցուցիչն է, որ վարչապետի աթոռին նստած մարդը գերազանց գիտակցում է, թե ում կամքն է կատարում 2018-ի սեպտեմբերի 28-ին Դուշանբեի վերելակում հանդիպման պահից ի վեր: Այդ հանդիպումից հետո Նախիջևանի շրջակայքում ադրբեջանցիների վերահսկողության տակ անցավ 11 հազար հեկտար տարածք: Այն ժամանակ ազգային ուժերն ամեն կերպ ահազանգում էին, բայց նրանց ձայնը խլացնում էր էյֆորիան։ Այսօր էյֆորիային փոխարինելու է եկել վախի արմատավորումը 44-օրյա պատերազմի սցենարի կրկնության վտանգի առջև, բայց արդեն Հայաստանի տարածքում։
Փաշինյանի իշխանության գալուց անմիջապես հետո ազգային օրակարգ ունեցող ուժերը նախազգուշացնում էին, որ Արցախի հանձնմանը կհաջորդի Սյունիքի կորուստը։ Այսօր իշխանությունն իրականացնում է Հայաստանը թուրքական վիլայեթի վերածելու և Արցախի կարգավիճակի հարցից հրաժարման մեծ դավաճանության երկրորդ, եզրափակիչ փուլը։ Եթե Արցախն ամբողջությամբ անցնի Ադրբեջանի վերահսկողության տակ, ապա դա անիմաստ կդարձնի ռուս խաղաղապահների ներկայությունը հակամարտության գոտում։ Թուրքիան և Ադրբեջանը կատարում են հավաքական Արևմուտքի կամքը՝ դուրս մղելու Ռուսաստանին Հարավային Կովկասից։
Դրա դիմաց Արևմուտքն աչք է փակում Արցախի Հանրապետության և Հայաստանի բռնազավթման վրա։ Քաղաքակիրթ հանրությունը «չնկատեց» ծննդատան ռմբակոծումը 44-օրյա պատերազմի ընթացքում, ֆոսֆորային ռումբերի կիրառումը, սիրիական Իդլիբից վարձկանների հավաքագրումն ու փոխադրումը Թուրքիայի կողմից: Այսօր նա չի նկատում համայնքների գնդակոծումը բռնազավթված մարզերի տարածքներում, քրիստոնեական հուշարձանների պղծումը… Հավաքական Արևմուտքը համառորեն չի նկատում Բաքվի և Անկարայի ջանքերը՝ Արցախի Հանրապետության տարածքի 75%-ը համաշխարհային ահաբեկչության հենակայան դարձնելու ուղղությամբ։
Հայկական բանակը չի պարտվել թուրք-ադրբեջանական տանդեմի սանձազերծած պատերազմում։ Արցախի Հանրապետության տարածքի 75%-ը ադրբեջանցիների վերահսկողության տակ է հայտնվել գերագույն գլխավոր հրամանատարի ու իր շքախմբի կողմից ազգային շահերի դավաճանության արդյունքում։ 44-օրյա պատերազմի հանգամանքները քննող ցանկացած անաչառ հանձնաժողով դա կապացուցի, բայց 44-օրյա պատերազմը պատմության վերջը չէ…
Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության հռչակման 30-րդ տարեդարձը նշում ենք Արցախի և Հայաստանի բռնազավթման պայմաններում, բայց հավատով, որ անպայման վերադարձնելու ենք Հայրենիքը 1994 թվականի սահմաններով։
ПОСЛЕДНИЕ ОТ АВТОРА
-
2025-07-04 09:197 мая министр юстиции Србуи Галян объявила, что текст новой Конституции будет готов в течение 10 месяцев. 2 месяца уже позади, а 5 июля исполнится 30 лет со дня первого референдума по принятию Конституции. 30 лет назад в этот день состоялись референдум и парламентские выборы. Оппозиция призывала голосовать против проекта Конституции, утверждая, что он сшит по Левону Тер-Петросяну. В тот день даже в страшном сне не привиделось бы, что в 2025 г. проект нового Основного закона будет создаваться под диктовку Баку и Анкары, а из преамбулы будет изъята ссылка на Декларацию о независимости Армении! Тогда никто не мог предположить, что через 30 лет проект новой Конституции будут шить по Ильхаму Алиеву!
-
2025-07-04 09:115 июля Пашинян подведет итоги объявленной 28 июня 5-дневки (с 1 по 5 июля) без ругани, "в рамках общественного консенсуса и дискуссии". Он наложил вето на свой привычный лексикон, однако даже в этом случае приглашение к общественному диалогу в его устах выглядит до смешного нелепо. Репертуар Пашиняна – битье об стены, укладывание лицом на асфальт, вытаскивание за галстуки с руководящих кресел, удары молотком по головам политических противников. Из свежих примеров – озвученная с трибуны парламента угроза бросить в тюрьму руководителя и секретаря фракции "Айастан" Сейрана Оганяна и Арцвика Минасяна. Теперь поговаривают о том, что генпрокурор Анна Вардапетян придет в парламент и за депутатом Артуром Саркисяном…
-
2025-07-03 09:32"Ты увидишь вмешательство, проходимец!", "Навсегда заставлю замолчать!". Эти записи Пашинян сделал в ответ на следующее заявление крупного российского предпринимателя Самвела Карапетяна: "Маленькая группа, забыв армянскую историю, тысячелетнюю историю армянской церкви, набросилась на церковь и на народ. Я всегда был рядом с армянской церковью и армянским народом. Если политическим деятелям не удастся, то мы своим способом вмешаемся в поход властей против церкви". За эти слова Карапетян, по личному указу Пашиняна, помещен под 2-месячный арест. А теперь обратимся к фактам, которые помогут проследить динамику политических репрессий в виде наступления режима на свободу слова за истекшие годы.
-
2025-06-30 09:17Нынешний этап политических репрессий, включая аресты, "Голос" предсказал еще на исходе зимы с указанием главных мишеней главаря правящей верхушки. Поводом для арестов стал "план государственного переворота". При детальном ознакомлении на языке подлинника не покидает ощущение, что текст написан впопыхах на коленке, и это сочинение на уровне начальных классов средней школы Пашинян пытается выдать за сенсационное "разоблачение" и "предотвращение" попытки повторить теракт 27 октября 1999 г.
ПОСЛЕДНЕЕ ПО ТЕМЕ
-
2021-09-21 18:0730 տարի առաջ Հայաստանի ժողովուրդը հանրաքվեում քվեարկեց հանրապետության անկախության օգտին։ Սակայն իրավաբանորեն Հայաստանն անկախացավ միայն այն բանից հետո, երբ 1991-ի տարեվերջին Ելցինը, Կրավչուկը և Շուշկևիչը ստորագրեցին պայմանագիր, որը դադարեցրեց Խորհրդային Միություն անվանումով պետության գոյությունը։ Բայց, ինչն առավել կարևոր է. հասկանում ենք, որ մեր անկախ պետության կառուցումը փաստացի սկսվել է 1988-ին՝ Հայաստանի և Արցախի վերամիավորման շարժումով։
-
2021-09-21 10:38Նիկոլաթուրքերը հրավիրում են նշելու հանրապետության անկախության 30-րդ տարեդարձը Սեպտեմբերի 17-ին Գորիս-Կապան ավտոճանապարհի ոստիկանական կետում ադրբեջանցիները կանգնեցրել են Արցախի Հանրապետության ֆուտբոլի մանկապատանեկան հավաքականի ավտոբուսը: Տեսախցիկն արձանագրել է, թե ինչպես է ադրբեջանցի զինվորը ավտոբուսի կողային հատվածից դանակով քերում հայկական երկրորդ հանրապետության դրոշի պատկերը։
-
2021-09-01 17:49Սեպտեմբերի 1-ին Արցախի խորհրդարանի հատուկ նիստով, ինչպես միշտ, մեկնարկում են հանրապետության Անկախության օրվան նվիրված հանդիսավոր միջոցառումները: Ճիշտ է, այս անգամ միջոցառումներին ներկա չի լինի Հայաստանի վախեցած բարձրագույն ղեկավարությունը. խորհրդարանական բոլոր երեք խմբակցությունների ներկայացուցիչների կազմով Երևանի պատվիրակությանը կգլխավորի Ազգային ժողովի փոխխոսնակներից մեկը։
-
2020-09-22 08:451991թ. սեպտեմբերի 21-ին Հայաստանում տեղի ունեցավ հանրաքվե, մասնակիցների 94,39 տոկոսը կողմ քվեարկեց ԽՍՀՄ կազմից դուրս գալուն: Անկախության հռչակագիրն ընդունվել էր 1990թ. օգոստոսի 23-ին։ Այս տարի նշել ենք հռչակագրի 30-րդ տարեդարձը, հաջորդ տարի նշելու ենք անկախության 30-րդ տարեդարձը։ 2,5 տարի առաջ Հայաստանում փոխվեց իշխանությունը, պետության այսօրվա առաջնորդները կախված չեն միայն սեփական ժողովրդից, ընդ որում իշխանության և ժողովրդի միջև ջրբաժանն աճում է օրըստօրե։