2021-10-28 10:00
Соб.инф.
Արտակ ԶԱՔԱՐՅԱՆ․ ԱՆՍԿԶԲՈՒՆՔ, ԱՆԳԱՂԱՓԱՐ, ԱՆՀԱՅՐԵՆԻՔ ՄԱՐԴԸ՝ ՔԱՂԱՔԱԿԱՆՈՒԹՅԱՆ ՄԵՋ, ԱՌԱՎԵԼ ՔԱՆ ՎՏԱՆԳԱՎՈՐ Է
«Դավաճաններին արհամարում են նաև նրանք, ում նրանք ծառայություն են մատուցել…»
Այս ճշմարիտ տողերի հեղինակը հին հռոմեացի գրող-պատմաբան Տացիտն է։
Ընդամենն ավելացնեմ հետևյալը. Հայ ժողովուրդը, աշխարհի կողմից արհամարված է լինելու այնքան ժամանակ, քանի դեռ իշխանության է պահում հայ ժողովրդի պատմության մեջ առաջին կապիտուլյացիան ստորագրած, երկրորդ կապիտուլյացիան բանակցած, ինչպես նաև դավաճանության մեջ հիմնավոր կասկածվող այս խունտային։
Ո՛չ ռուսը, ո՛չ ամերիկացին, ո՛չ ֆրանսիացին, ո՛չ պարսիկը, ո՛չ վրացին, ոչ էլ առավել ևս թուրքը կամ ազերին, 2019-20թթ.սկսված, մեզ հարգանքով չեն վերաբերվում ու չեն վերաբերվելու։ 2021թ. հունիսի 21-ի ընտրություններով, մեր ժողովուրդն այնպես արեց, որ մեզ ավելի ու ավելի արհամարեն։
2018թ.-ից իշխանության բերված կապիտուլյացիոն ռեժիմն,արդեն 4-րդ տարին է, տարբեր ծառայություններ է մատուցում մե՛կ ամերիկացիներին՝ ռուսների դեմ, մե՜կ անգլիացիներին՝ ռուսների դեմ, մե՜կ ռուսներին՝ արևմուտքի դեմ, մե՞կ թուրքերին ու ազերիներին՝ բոլորի դեմ, մեկ պարսիկներին՝ թուրքերի ու արևմուտքի դեմ, և այլն։
Արդյունքում՝ մեզ միայնակ թողեցին բոլորը, և մեր ազգային շահերը տրորեցին բոլորը։ Սա է ստի, խաբեության և քցելու մեջ վարպետացած, սեփական ժողովրդի արյամբ ձեռքբերված նվիրական սրբությունները առևտրի հանած ժուռնալիստի և նրա խամաճիկների գինը, որը մենք վճարում ենք ազգովի։
Ճագատագրական սխալը, որը մեր ժողովուրդը գործեց 2018թ ապրիլ-մայիս ամիսներին «թավշյա հեղափոխություն» կոչվածով, դեռ երկար տարիներ, արյունով է փոխհատուցելու։ Պատմության ուսուցիչը դաժան, շատ դաժան ուսուցիչ է, ու վայ նրան, ով չսովորեց պատմության դասերը։
Հայաստանին ու Արցախին այսօր իրական տեր է պետք, ոչ թե կոռուպցիայի դեմ «պայքարող» ծաղրածուներ ու կոռուպցիոներ կապիտուլյանտներ։
«Նախկի՛նը հետ չի գալու»։ Այո նախկին ապահով, զարգացող, անվտանգ, արժանապատիվ, համախմբված ու ազգային Հայաստանը, դեռ երկար ժամանակ չի լինելու։ Մենք ենք այդպես ուզել, որ նախկինը չլինի, և չի լինելու։ Մենք աշխարհում իրականում չունենք թշնամիներ, որովհետև մենք ենք մեր միակ թշնամին։ Որովհետև միակ ազգն ենք, որ հանդուրժում ենք դավաճանությունը, քցել-թռնելու, փախնել-փրկվելու, սեփական եղունգով սեփական գլուխը քորելու, որտեղ հաց-այնտեղ կացի, ով էշ-ես փալանի և շնից մազ պոկելու «արվեստները»։
P.S. Արհամարված են ոչ միայն արտաքին դավաճանության մեջ հայտնի դարձածները, այլ նաև ներքին քաղաքականության մեջ դավաճանություն գործածները։ ՔՊ կոչվող քաղաքական խզբզանքի «շարքերը», լցված են նախկին իշխանությունների շարքերից «տեղափոխվածներով»։ Վերցրեք, ՏԻՄ-երում ՔՊ-ի կամ այլ անհայտ ծագման կուսակցությունների նախընտրական ցուցակները, և այնտեղ կգտնեք բազմաթիվ նախկին «Հանրապետականներ»։
Հռոմեացի Տացիտի՝ դավաճաններին արհամարելու մասին արված պնդումը, վերաբերում է նաև ներքաղաքական դավաճանություններին։
Սեփական քաղաքական հայացքներին (ոչ թե կուսակցությանը) դավաճանողը, շատ հեշտությամբ կդավաճանի նաև սեփական պետությանը։ Որովհետև՝ անսկզբունք, անգաղափար, անհայրենիք մարդը՝ քաղաքականության մեջ, առավել քան վտանգավոր է։
Արտակ ԶԱՔԱՐՅԱՆ, ֆեյսբուքյան էջ
ПОСЛЕДНИЕ ОТ АВТОРА
-
New2025-07-17 17:38Армянская Церковь и ее верующие адепты должны сохранить автономию церкви так же, как Серж Саргсян сохранял армянскую идентичность Арцаха и жизненные интересы Армении, написал на своей странице в ФБ член Исполнительного органа РПА Артак Закарян. Публикацию полностью приводим ниже.
-
New2025-07-17 17:00«Ты, Никол, не можешь изменить двух вещей: ты впечатаешься в память армянского народа как исключительный предатель, и вывести тебя из игры поспешат твои же собственные хозяева, когда ты станешь бесполезным и просроченным инструментом», - написал на своей странице в Фейсбук бывший депутат Национального собрания Самвел Фарманян. Публикацию полностью приводим ниже.
-
2025-07-17 10:11Отношения между Турцией и Азербайджаном основываются не только на стратегических интересах, но и на глубокой историко-культурной и этнической близости. Девиз "Одна нация - два государства" (Bir millet - iki devlet), часто повторяемый лидерами обеих стран, отражает эту особую связь. Однако действителен ли он? Или это просто фикция? Для ответа на этот вопрос рассмотрим историческую хронологию. В начале XX века Османская империя продолжала волноваться ситуацией в Закавказье. В 1918 году, в период краткосрочной независимости Азербайджанской Демократической Республики (АДР), турецкие войска под командованием Нури-паши Киллигиля (да, да, того самого сводного братца небезызвестного Энвера паши) вошли в Баку. Хотя АДР просуществовала всего до апреля 1920 года, этот эпизод стал первым значительным моментом военного и политического сотрудничества между турками и азербайджанцами (кавказскими татарами). С установлением советской власти связи были прерваны, но после распада СССР начался новый виток сближения, так как у последователей Османской империи сохранились империалистские настроения в плане восстановления своей мощи в регионе.
-
2025-07-17 10:00Никакой конструктивной мысли, никакого позитивного посыла, никакой понятной идеи, никакого реалистичного решения, никакой здоровой среды, никаких хороших ожиданий, никакого обнадеживающего видения, так на своей странице в ФБ охарактеризовал вчерашнюю пресс-конференцию Никола Пашинян член Исполнительного органа РПА Артак Закарян. Публикацию полностью приводим ниже.