«ՀԱՅՏՆԱԳՈՐԾՈՂԸ», կամ «ԲԱԼԱՆՍԱՎՈՐՎԱԾ» ԱՐՏԱՔԻՆ ՔԱՂԱՔԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ՝ ԶՐՈՅԱԿԱՆ ԱՐԴՅՈՒՆՔՈՎ
Փաշինյանն ակտիվորեն տպավորություն է ստեղծում, թե ինքը, Ամերիկան հայտնագործած Կոլումբոսի պես, Հայաստանի համար հայտնագործում է Եվրոպան, ԱՄՆ-ը և առհասարակ արևմտյան աշխարհը: Ահավասիկ կառավարությունն այս տարվա առաջին իսկ նիստում ընդունեց Եվրամիությանն անդամակցելու գործընթացը սկսելու մասին օրինագիծը, իսկ ևս մի քանի օր անց Հայաստանի և ԱՄՆ-ի միջև ստորագրվեց ռազմավարական գործընկերության խարտիա։ Դե, կեցցե՛ մեր վարչապետը, այնպես չէ՞..
Ասենք, նա ինքն էլ չզլացավ գովել իրեն «բալանսավորված և բալանսավորման արտաքին քաղաքականության» համար, ինչին Հայաստանի սահմանների անվտանգության առումով անմիջապես ձայնակցեց պաշտպանության նախարար Սուրեն Պապիկյանը։ Բայց այդպե՞ս է արդյոք դա:
ՄԵՐ ԿԱՐԾԻՔՈՎ, ԻՍԿԱՊԵՍ «ԲԱԼԱՆՍԱՎՈՐՎԱԾ ԵՎ ԲԱԼԱՆՍԱՎՈՐՄԱՆ» ԷՐ ՆԱԽԿԻՆ ԻՇԽԱՆՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻ ԱՐՏԱՔԻՆ ՔԱՂԱՔԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆԸ։ Իրականում հենց նրանք են, այսպես ասած, բացել արևմտյան վեկտորը Հայաստանի համար, բայց արել են դա առանց նյարդայնացնելու իրենց հյուսիսային մեծ հարևանին և ոչ ի հեճուկս նրա, ինչպես ներկայիս իշխանությունները։
Այո, Հայաստանը ՀԱՊԿ անդամ երկրների շարքում էր, բայց միևնույն ժամանակ ակտիվորեն մասնակցում էր ՆԱՏՕ-ի «Գործընկերություն հանուն խաղաղության» ծրագրին և տարբեր խաղաղապահ առաքելություններին՝ ամեն կերպ զարգացնելով հարաբերությունները ԱՄՆ-ի հետ։
Լինելով ԵԱՏՄ անդամ՝ Հայաստանը 2017 թվականի նոյեմբերին Եվրամիության հետ ստորագրեց «Համապարփակ և ընդլայնված գործընկերության համաձայնագիրը» («ՀԸԳՀ») , ինչը թույլ տվեց զարգացնել հարաբերությունները նաև այդ ուղղությամբ: Մինչ այդ մեր երկիրը մասնակցում էր եվրոպական «Արևելյան գործընկերություն» ծրագրին։ Արևմուտքի հետ բոլոր համաձայնագրերը կնքվել են այն պայմանով, որ դրանք չեն հակասի Ռուսաստանի, ՀԱՊԿ-ի և ԵԱՏՄ-ի հետ կնքած պայմանագրերին։
Եթե ավելի հեռուն նայենք, ապա կարելի է հիշել մի կողմից Հայաստանի, մյուս կողմից Եվրամիության և նրա անդամ պետությունների միջև կնքված «Գործընկերության և համագործակցության մասին» համաձայնագիրը, որն ուժի մեջ է մտել դեռևս 1999թ. հուլիսի 1-ից: Այդ համաձայնագրով ձևավորվեց ՀՀ-ԵՄ համագործակցության կոմիտեն, որի համանախագահը հայկական կողմից առևտրի և տնտեսական զարգացման նախարար Կարեն Ճշմարիտյանն էր, իսկ Եվրամիության կողմից՝ արտաքին հարաբերությունների ընդհանուր վարչության տնօրեն Հյուգե Մինգարելին։
Մի խոսքով, գիտակցելով Եվրոպայի հետ մշակութաբանական կապը՝ Հայաստանի իշխանությունները Փաշինյանից դեռ շատ առաջ պահպանել են քաղաքական կամքը և եվրակառույցներում ինտեգրվելու, եվրոպական նորմերին, չափանիշներին ու կանոններին մերձենալու ուղղվածությունը։ Իր հերթին՝ Եվրամիությունն օգնել է մեզ բարելավել գործարար միջավայրը, ավելի մատչելի դարձնել եվրոպական շուկան հայկական ապրանքների և ծառայությունների համար, նվազեցնել հարուստների ու աղքատների միջև անդունդը և այլն, և այդպես շարունակ:
Համագործակցության միայն առաջին 10 տարիների ընթացքում՝ սկսած 1992 թվականից, Եվրամիությունը Հայաստանին տրամադրել է 320 մլն եվրո ընդհանուր գումարի տեխնիկական և այլ օգնություն, ուստի առաջիկա 4 տարիների ընթացքում մեր երկրին 270 մլն եվրո հատկացնելու Եվրամիության այսօրվա խոստումներն այնքան էլ շռայլ ու առավելևս եզակի չեն թվում:
Կրկին ընդգծենք, որ Հայաստանի իսկապես գրագետ և բալանսավորված արտաքին քաղաքականությունն իրականում եղել է Փաշինյանի իշխանության գալուց առաջ։ Հայաստանը հմտորեն պահպանել է ուժերի հավասարակշռությունը ինչպես տարածաշրջանում, այնպես էլ աշխարհում։ Բայց 2018-ի «թավշե հեղափոխությունից» հետո Փաշինյանի կառավարությունն իր կոպիտ, չկշռադատված ու անհամարժեք խոսքերով և գործողություններով լիովին անհավասարակշռեց Հայաստանի արտաքին քաղաքականությունը, ընդ որում՝ այն աստիճան, որ մեր գործընկերները չգիտեն, թե ինչ ակնկալել Փաշինյանից ամեն հաջորդ պահին։
Գործնականում կորցնելով իր դաշնակիցներին Եվրասիայում՝ Հայաստանը լիարժեք ձեռք չբերեց այդպիսիք նաև Արևմուտքում։ Ինչպես նշեցինք վերը, ամեն տեսակի հռչակագրերն ու մտադրությունների մասին համաձայնագրերը նախկինում էլ լիառատ են եղել, բայց փաստն այն է, որ այսօր փաշինյանական ապաշնորհ և, ասենք այսպես, անխոհեմ դիվանագիտության պատճառով մեր երկիրը ռազմական բախման դեպքում անվտանգության առումով չի կարող ապավինել ոչ մի երկրի. լինի դա արևմուտքում, հյուսիսում, թե այլուր։
ПОСЛЕДНИЕ ОТ АВТОРА
-
2025-05-01 10:46
Глава МВД на полном серьезе утверждает, что правительство «не жалеет усилий» для введения всеобщей системы декларирования доходов В дилетантском правительстве Пашиняна все настолько не согласовано, что не только левая рука не знает, что делает правая, но и не в курсе, чем заняты ее собственные пальцы. При этом чиновники веселятся и издеваются над людьми прямо в ходе заседаний правительства, выглядят самодовольными и вполне счастливыми. Как и на последнем заседании 30-го апреля, где труппой клоунов и шутов руководил сам главный паяц…
-
2025-04-30 09:28
Величина выплачиваемого хозяйствующими субъектами в государственную казну косвенного налога на добавленную стоимость (НДС) – вовсе не свидетельство их успешной деятельности, и с этой точки зрения показательным является прямой налог на прибыль, которая собственно и является их главной целью. Рассмотрим под этим углом опубликованный Комитетом госдоходов Армении под занавес прошлой недели список тысячи крупнейших налогоплательщиков страны по итогам 1-го квартала этого года…
-
2025-04-29 10:31
Правительство за прошедшие годы ничего не сделало для повышения товарности сельского хозяйства По итогам 1-го квартала этого года неожиданно взбодрилось сельское хозяйство, которое относительно того же периода прошлого года приросло на 10,5%. Такие данные приводит Armstat. Такое впечатление, что это из той же серии, когда, проснувшись утром, обнаруживаешь, что хронически минусовавшая промышленность вдруг начала расти двузначными темпами, хотя не было введено ни дополнительных производственных мощностей, ни освоен выпуск новых товаров. Напомним, что объем сельского хозяйства Армении в 2024 году прибавил в годовом разрезе всего 1,6%…
-
2025-04-28 09:40
Правительство каждый год берет в долг по миллиарду долларов, чтобы увеличить казну на… $600 тысяч! «В течение 7-и постреволюционных лет в государственный бюджет Республики Армения дополнительно поступило $4,2 млрд», - недавно с парламентской трибуны вещал Пашинян, подчеркнув, что в эту сумму не входят госдолг и перечисленные в 2020 году в госбюджет средства Общеармянского фонда «Айастан». «То есть, речь о чистом, революционном доходе бюджета», - с довольным видом заключил он. Но так ли уж «чисты» приведенные показатели, долженствующие продемонстрировать мудрость «революционного» правительства?