2020-10-02 19:00
Марина МКРТЧЯН
ԹՈՒՐՔԱԿԱՆ ՆԱՏՕ ԿԱՄ ՀԱՊԿ-2 ԴԱՇԻ՞ՆՔ
Հակամարտության միջազգայնացման ֆենոմենը
Համավարակի, ԱՄՆ-ում ընթացող նախընտրական պայքարի և, վերջապես, սեպտեմբերի 27-ի կիրակի օր լինելու վրա արված խաղադրույքն արդարացված գտնվեց լոկ տեսության մակարդակով։ Գործնականում ամեն ինչ այլ ընթացք ստացավ. համաշխարհային հանրությունը պատրաստակամ շեղվեց վերոնշյալ խնդիրներից՝ հանուն գլոբալ խնդրի։ Արդեն կիրակի առավոտյան Թուրքիայի և Ադրբեջանի առաջին դեմքերը տհաճ անակնկալի եկան այն փաստից, որ աշխարհը միանգամից մոռացավ համավարակի մասին և սկսեց խոսել հակամարտության գոտում ահագնացման անթույլատրելիության մասին։
Սեպտեմբերի 30-ին Ադրբեջանը 90-ականներից հետո առաջին անգամ ռազմական օդուժ կիրառեց Արցախի խաղաղ բնակիչների դեմ։ Մարտակերտում ռմբակոծում էին խիտ բնակեցված շրջանները, կան զոհեր ու վիրավորներ։ 5 օրում Արցախում զոհվել է ավելի քան 10 քաղաքացիական անձ, այդ թվում՝ երեխա։ Ռազմական գործողությունների ամփոփագրերը չեն իջնում համաշխարհային առաջատար պարբերականների էջերից և առաջին տեղում են համաշխարհային հեռուստաալիքների եթերային ցանցի գլխավոր նորությունների վարկանիշներում: Աշխարհի տարբեր մասերում ազդեցիկ քաղաքական գործիչների հնչեցրած հայտարարությունները հաշված օրերի ընթացքում հանգեցրին իրադարձությունների միջազգայնացման։ Արտահայտվեցին համաշխարհային բոլոր առաջնորդները։ Սու-25 հայկական խոցված ինքնաթիռի հետ կապված պատմությունը հայտնի դարձավ ողջ աշխարհին։
Ռազմական գործողությունների յուրաքանչյուր օրը նշանակում է տեխնիկական ռեսուրսների մաշում։ Դատելով տանկերի, անօդաչու սարքերի և հայկական զինված ուժերի կողմից խոցված ու գրավված ռազմական այլ տեխնիկայի քանակից՝ Ադրբեջանը փող չի խնայում սպառազինության վրա։ Այն, ինչը գնվում է նավթադոլարներով, մարտի դաշտում դառնում է հայկական ստորաբաժանումների ռազմավար։ Այդպես էր նաև առաջին ազատամարտի տարիներին։ Վաղ թե ուշ տեխնիկական ռեսուրսը թարմացում կպահանջի, բայց այդ դեպքում էլ գերակշռությունը կլինի հակառակորդի կողմում, մինչդեռ հայերի կողմում կմնա մարդկային ռեսուրսը, իսկ պատերազմում հաղթում է բնավ ոչ տեխնիկան, պատերազմում հաղթում են մարդիկ։ Դրա համար էլ հակառակորդին չի հաջողվում ճեղք գտնել Արցախի Հանրապետության պաշտպանության մեջ և շարժվել դեպի երկրի խորքը։ Վարձկաններն ու ազգային փոքրամասնությունները պատրաստակամորեն թիկունք են ցույց տալիս հայկական ստորաբաժանումներին և կամավորներին շփման գծի ողջ երկայնքով։
Փաշինյանն առանց խանդավառության ընդունեց Մոսկվա-Երևան-Բաքու համաժողովի գաղափարը։ Նրա արձագանքը վկայում է այն մասին, որ գերակշռությունը Ադրբեջանի կողմում չէ։ Հայկական կողմին, որն ամուր պահում է պաշտպանությունը, վայել չէ լսել Ալիևի հերթական կտրական պահանջները։ Փաշինյանը դեմ արտահայտվեց նաև խաղաղապահների տեղակայմանը, հասկացնել տալով, որ հայկական կողմի դիրքերն իրեն պարտադրված պատերազմում բավականին ամուր են, իսկ խաղաղապահների տեղակայման մասին, որպես կանոն, խնդրում է այն կողմը, որը պարտություն է կրում:
Ինչո՞ւ են լռում ՆԱՏՕ-ն և ՀԱՊԿ-ը
Հայկական կողմը ապացույցներ ունի, որոնք վկայում են այն մասին, որ համատեղ զորավարժություններից հետո թուրքական F-16 բազմաֆունկցիոնալ կործանիչները դուրս չեն բերվել Ադրբեջանի տարածքից. դրանք պարբերաբար հետախուզական թռիչքներ են կատարում:
Եթե անգամ հայկական Սու-25 գրոհային ինքնաթիռը խոցվել է Ադրբեջանի տարածքից, չնայած կան տեղեկություններ, որ F-16-ը խախտել է Հայաստանի օդային սահմանը, ապա նույնիսկ այդ դեպքում, միջազգային կանոններով, խոսքը պետական տարածքը խախտելու մասին է: Թուրքական կործանիչը կարող է խոցած լինել հայկական գրոհային ինքնաթիռը մեծ հեռավորությունից, սակայն նրա արձակած արկը խոցել է Հայաստանի ինքնաթիռը մեր տարածքի երկնքում։ Այն մասին, որ Ադրբեջանի կողմից Թուրքիան պատերազմում է ՆԱՏՕ-ի սպառազինությունների օգնությամբ, այսօր խոսում է ողջ աշխարհը, բայց Թուրքիայի նկատմամբ պաշտոնական պատժամիջոցների մասին չգիտես ինչու չեն խոսում…
Ինչո՞ւ ՆԱՏՕ-ի ղեկավարությունը ոչ մի կերպ չի արձագանքում այն փաստին, որ դաշինքի զինանոցն օգտագործվում է Հայաստանի և Արցախի խաղաղ բնակիչների դեմ։ Ֆրանսիայի նախագահ Էմանուել Մակրոնը մտահոգություն հայտնեց Թուրքիայի ռազմատենչ հայտարարությունների առնչությամբ, որն ահագնացման է դրդում Ադրբեջանին: Դա ասում է այն պետության ղեկավարը, որը Թուրքիայի գործընկերն է ՆԱՏՕ-ի շրջանակներում։ Ողջ աշխարհը խոսում է ռազմական գործողությունների շուտափույթ դադարեցման անհրաժեշտության մասին, բացառություն են կազմում Թուրքիան, Պակիստանը և էլի մեկ-երկու պետություններ: Մակրոնն ասաց նաև, որ առանց Մոսկվայի ջանքերի անհնար է կարգավորել հակամարտությունը: Ցավոք, ՀԱՊԿ-ը նույնպես դեռ լռում է, բայց տվյալ դեպքում հարցը դեմ է առնում Հայաստանին. Փաշինյանը չի դիմել դաշինքին նույնիսկ խորհրդակցությունների մակարդակով։
Ընթացիկ իրավիճակում ՀԱՊԿ-ին դիմելու թեման արծարծվում է միայն վերլուծաբանների մակարդակով, որոնք օգտագործում են դա որպես առիթ՝ հիշեցնելու Փաշինյանին, որ վարչապետի պաշտոնում իր գործունեությունը նա սկսեց Հավաքական անվտանգության պայմանագրի կազմակերպության վարկաբեկմամբ, դրա գլխավոր քարտուղարի պաշտոնից հետ կանչելով գեներալ Յուրի Խաչատուրովին: Հետկանչը, հիշեցնեմ, տեղի ունեցավ 2008-ի մարտի 1-ին սահմանադրական կարգը տապալելու հոդվածով կալանավորման պատրվակով: Խաչատուրովի հեռանալը ճգնաժամ առաջացրեց ՀԱՊԿ-ում և գործեց ի նպաստ հավաքական Արևմուտքի շահերի, մինչդեռ ռուսական կողմն այն ժամանակ խնդրում էր Փաշինյանին հետաձգել դա: Հայկական խոցված ինքնաթիռի հետ կապված միջադեպն ու Վարդենիսի ուղղությամբ ռումբային հարվածները չեն գնահատվում որպես հարձակում ՀԱՊԿ անդամ պետության վրա, ուստի Հայաստանի վարչապետը չի շտապում դիմել դաշինքին։ Բացի այդ, դժվար է, հավանաբար, ջուր խմել այն աղբյուրից, որի մեջ հենց ինքն է թքել:
Է՛լ ավելի դժվար է ակնկալել դաշինքի օգնությունն այն տեսանկյունից, որ դրա կազմում ընդգրկված են Ադրբեջանի հետ բարեկամական հարաբերություններ ունեցող երկրներ։ Հայաստանի դիմումը կարող է հանգեցնել ևս մեկ ճգնաժամի։ Ակնհայտ է, որ որոշ պետություններ ավելի շուտ կլքեն ՀԱՊԿ-ի ձևաչափը, քան ռազմական օգնություն կցուցաբերեն Հայաստանին…
Թուրքիան հաստագրում է միջանկյալ արդյունքները
Ինչ վերաբերում է Արցախի Հանրապետության հետ ռազմական փոխօգնության պայմանագրի կնքմանը, ապա դա համարժեք է նրա անկախության ճանաչմանը, քանզի չի կարելի պայմանագիր կնքել, եթե կողմերից մեկը միջազգային իրավունքի սուբյեկտ չէ: Բազմաթիվ վերլուծաբաններ համակարծիք են, որ ճանաչումը պետք է կայանա հաղթանակից հետո։
Շատերն այդ առիթով հիշեցին 1994 թվականը, երբ պետք էր հաստագրել հայկական զենքի հաղթանակը և ճանաչել Լեռնային Ղարաբաղը, բայց հհշական ղեկավարությունը՝ նախագահ Տեր-Պետրոսյանի գլխավորությամբ, հրաժարվեց դա անել։
Ռազմական գործողությունների երրորդ օրը ռուսական և արևմտյան լրատվամիջոցները սկսեցին խոսել թյուրքական ՀԱՊԿ-ի կամ ՆԱՏՕ-ի ստեղծման հեռանկարի մասին։ Խոսքը հոկտեմբերին ռազմական դաշինք ձևավորելու Թուրքիայի մտադրության մասին էր՝ Ադրբեջանի, Թուրքմենստանի, Ուզբեկստանի և այլ պետությունների մասնակցությամբ։ Այդպիսին կլինի ներկայիս պատերազմի միջանկյալ արդյունքներից մեկը։ Թուրքիան մտադիր է հաստագրել Արցախի Հանրապետության դեմ ագրեսիային իր մասնակցության արդյունքները։ Ի վիճակի՞ են արդյոք Ռուսաստանը և ՆԱՏՕ-ի անդամ պետությունները խանգարել թուրքական ծրագրերի իրականացմանը, որոնք սպառնալիք են ներկայացնում ոչ միայն Ռուսաստանի, այլև Եվրամիության համար:
Հայ պատմաբանները, ռուսաստանյան բազմաթիվ քաղաքական գործիչներ ու զինվորականներ խոսել են աշխարհին սպառնացող թուրքական վտանգի մասին դեռ անցած հարյուրամյակում, սակայն աշխարհը երկար ժամանակ խուլ էր այդ նախազգուշացումների նկատմամբ։ Արցախի Հանրապետության դեմ ուղղված ռազմական ագրեսիան ստիպեց քաղաքակիրթ աշխարհին տեսնել ոչ թե թերթային, ոչ թե գրքային, այլ իրական վտանգը, որ բխում է Թուրքիայից։ Ի դեպ, որոշ պարբերականներում ապագա թյուրքական ՆԱՏՕ-ն անվանում են թյուրքական ՀԱՊԿ-2, ակնարկելով Ռուսաստանի հովանու ներքո ստեղծված ներկայիս դաշինքի բնույթը, որի անդամները, կրկնեմ, ավելի շուտ կլքեն կազմակերպությունը, քան ռազմական օգնություն կցուցաբերեն Հայաստանին։ Այն, որ թյուրքական դաշինքը գլոբալ սպառնալիք կդառնա քաղաքակիրթ աշխարհի համար, ոչ մեկին բացատրելու հարկ չկա։ Թուրքիան այսօր արդեն վարձկան-ահաբեկիչներ է մատակարարում Ադրբեջանին…
ПОСЛЕДНИЕ ОТ АВТОРА
-
2025-07-17 09:55Капитуляция-2, о которой независимые политологи, СМИ и политические силы национальной ориентации предупреждали сразу после сдачи 21 км дороги Горис-Капан, вступила в стадию ускоренной реализации. После капитуляции по итогам 44-дневной войны 2020 г. последовало признание Пашиняном Арцаха в составе Азербайджана (6 октября 2022 г. в Праге под патронатом Макрона и Шарля Мишеля). Крестные отцы капитуляции-2 те же, что и при капитуляции-1. После Праги 12 декабря 2022 г. Алиев начал блокаду Республики Арцах, которая завершилась в сентябре 2023 г. геноцидом и насильственной депортацией армян. К тому времени территории 3-х марзов суверенной Армении уже были частично оккупированы азербайджанцами.
-
2025-07-14 09:39Ровно 7 лет назад, в июле 2018 г., на пике популярности Пашинян совершил первый визит в Брюссель. Вернувшись, не пытался скрыть разочарование и даже прибегнул к скандальному заявлению о том, что нам не нужны мелкие деньги, так как, достаточно потрясти наших олигархов, чтобы из их карманов выпало столько, сколько обещали дать из Европы.
-
2025-07-14 09:17"Положили на стол 2 пустые гильзы, несколько охотничьих ружей с их лицензиями и объявили, дескать, предотвратили теракт", – констатировал тюрколог Тиран Локмагезян за сутки до ареста депутата от фракции "Айастан" Артура Саркисяна. Ему предъявили обвинение в пособничестве терроризму на основании найденной при обыске карты Еревана. 10 июля к уже имеющимся вещественным "доказательствам" добавились майка с надписью "Смерть или свобода", игрушечная граната и детали командной игры, участники которой стреляют друг в друга краской. О прослушанных беседах архиепископа Баграта Галстаняна и высказываниях архиепископа Микаэла Ачапахяна уже говорилось неоднократно, а потому особо вдаваться в детали не будем.
-
2025-07-11 09:13Стремительное развитие событий после визита Пашиняна в Стамбул не оставило даже тени сомнения в том, что верхушка режима повторит попытку штурма Святого Эчмиадзина после провала 27 июня первой попытки силами СНБ, СК и Службы полиции. 8 июля Пашинян объявил, что лично возглавит вторую попытку. Это может случиться уже сегодня или завтра… Он сказал, что освободит святыню от Ктрича Нерсисяна (мирское имя Католикоса Гарегина Второго). Может, для начала следовало освободить от азербайджанских оккупантов 30% поверхности Черного озера, окрестности Ишханасар, 21 км трассы Горис-Капан, кладбище в Неркин Ханд, отнятые азербайджанцами дома армян в Шурнухе, позиции в Джермуке, пастбища в Гегаркунике?.. Или азербайджанские оккупанты мешают Пашиняну гораздо меньше, чем Католикос Всех Армян, который не желает плясать под его дудку?!
ПОСЛЕДНЕЕ ПО ТЕМЕ
-
2022-01-26 20:02Խորհրդակցություն Գորիսում Արցախի հետ շփման գծի ողջ երկայնքով 2016 թվականի ապրիլյան ագրեսիայի արդյունքում Ադրբեջանը չիրականացրեց ռազմավարական ոչ մի խնդիր և կրեց կենդանի ուժի և ռազմական տեխնիկայի շատ ավելի մեծ կորուստներ, քան Արցախի Պաշտպանության բանակը:
-
2021-11-08 20:40Ահա և մեկ տարի անցավ Լեռնային Ղարաբաղում 44-օրյա պատերազմի ավարտից: Օգտվելով այն հանգամանքից, որ Հայաստանում իշխանության է եկել պոպուլիստ-դիլետանտների թիմը, Ադրբեջանը, թուրքական զինված ուժերի և սիրիական թուրքամետ կազմավորումների վարձկան-ահաբեկիչների ջոկատների անմիջական աջակցությամբ, ռևանշ վերցրեց 90-ականների սկզբի Արցախյան պատերազմում կրած պարտության համար։ Այսօր Բաքվի վերահսկողության տակ են ոչ միայն տխրահռչակ յոթ շրջանները, այլև Շուշիի և Հադրութի շրջանները, որոնք Լեռնային Ղարաբաղի ինքնավարության կազմում ընդգրկված են եղել դեռևս ԽՍՀՄ տարիներին։ Հայաստանն ու Արցախը տվեցին առնվազն հինգ հազար զոհ (իշխանությունն այդպես էլ չներկայացրեց վերջնական անվանական ցուցակը), տասնյակ հազարավորները վիրավորվեցին, հարյուրավորները համարվում են անհետ կորած։ Տասնյակ, եթե ոչ հարյուրավոր գերիներ մինչ օրս մնում են Ադրբեջանի բանտերում։
-
2021-09-27 21:48Մեկ տարի է անցել Լեռնային Ղարաբաղում 44-օրյա պատերազմի սկսվելու օրից: Նիկոլ Փաշինյանի մեղքն անվիճելի է։ Առաջին հերթին՝ այն, որ նա իրավիճակը հասցրեց պատերազմի։ Դա դրսևորվեց առաջին հերթին բանակցային գործընթացի ընթացքում անհամարժեք քայլերով, որոնք հանգեցրին հայկական կողմի դիրքերի սասանմանն ու դաշնակիցների հետ կապերի թուլացմանը։ Երկրորդ. ո՛չ հայկական պետությունը, ո՛չ հայ հասարակությունը, ո՛չ էլ հայկական բանակը պատրաստ չէին պատերազմի։ Բոլորը զբաղված էին քաղաքական շոուներով, որոնք գրեթե ամեն օր ցուցադրում էր իշխող թիմը։ Հասարակական ընկալումներում երկրորդ պլան էին մղվել բանակում վարչապետի ձեռնարկած կադրային զտումները, 2016-ի ռազմական գործողություններից հետո ընդունված սպառազինության ծրագրի փոփոխությունը։
-
2021-09-27 20:16Կապիտուլյանտի խղճին ծանրացած են հազարավոր կյանքեր 2020 թ. հոկտեմբերի 10-ին մարտական գործողությունների ժամանակ զոհված Արման Արզումանյանը 8 երեխաների հայր էր, որոնցից 5-ը՝ անչափահաս: Արզումանյանը որպես կամավոր մասնակցել է Արցախյան առաջին ազատամարտին, ապա 2016-ի Քառօրյա պատերազմին: 44-օրյա պատերազմին էլ կամավոր գնաց: