Կփոխվի հայերի բնավ ոչ մեկ սերունդ, և նույնիսկ այն բանից հետո, երբ մենք կրկին կազատագրենք մեր քաղաքը, այն գիշերը դժվար թե մոռացվի: Գիշեր, երբ նա հանձնեց Շուշին։ Գիշեր, երբ բոլորն արդեն գիտեին, որ Շուշին հանձնվել է, բայց նա շարունակում էր անամոթաբար ստել. «Շուշիի համար մարտերը շարունակվում են»։ Նրան ակտիվորեն աջակցում էր 44-օրյա աննախադեպ պաշտոնական ստախոսության գլխավոր մունետիկը. «Գյոռբագյոռ 2020. չմոռանանք պատմության համար»։ Գերազանց իմանալով, որ Շուշին, ՇՈՒՇԻ՛Ն, հանձնվել է թշնամուն, նրանք, առանց վարանման նշույլի և խղճի չնչին իսկ խայթի, ստահոդ ստատուսներ էին խզբզում Ֆեյսբուքում, իսկ իրենց կողմնակիցները շանթ ու որոտ էին թափում ճշմարտությունն ասողների գլխին և մեղադրում նրանց խուճապ ու հականիկոլական տրամադրություններ տարածելու մեջ…