ԻՇԽԱՆՈՒԹՅԱՆ ՀՈԳԵՎԱՐՔ
Դե, ահա արդեն նաև նախագահը՝ պաղպաղակի մեծ սիրահարն ու արքայազն Չարլզի ընկերը, միացավ վարչապետի հրաժարականի պահանջին։ Ինչպես կատակեց սոցիալական ցանցերի օգտատերերից մեկը, եթե արդեն նույնիսկ Անգլիա՜ն է... Իսկ գուցեև չկատակեց, գուցե դա այդպես է, որ կա: Քանզի բոլոր համարժեքներին, նույնիսկ Անգլիայում, արդեն հասկանալի է, թե ինչի կարող է հասցնել մարդ-աղետը. Բայց հենց նույն Անգլիայի համար՝ մեկ բան է, երբ աղետը վերաբերում է փոքրիկ Արցախին, և այլ բան է, երբ մի անհամարժեք առաջնորդի «շնորհիվ» աղետը կարող է ընդունել տարածաշրջանային բնույթ, իսկ գուցեև դուրս գալ տարածաշրջանի սահմաններից…
Որքա՜ն դժվար է հեռանում Նիկոլը, ո՜նց չի ուզում հեռանալ... Նա հո հիմար չէ, հասկանում է, որ իր համար ամեն ինչ վերջացած է: Ինչո՞ւ է երկարաձգում հոգեվարքը: Հենց այն պատճառով, որ հիմար չէ, հասկանում է, որ հեռանալուց հետո իր համար այս աշխարհում տեղ չի լինելու այնտեղ, որտեղ հայեր են ապրում... Իր ու իր կնոջ համար։ Բայց դրանք իրենց խնդիրներն են։ Հասկանում է նաև, թե ում անունների հետ մեկտեղ են այսուհետ հիշատակելու իրենց անունը հայ ժողովրդի պատմության դասագրքերում…
Դաժան է, բայց կառավարող զույգը արժանի է դրան։ Այդ վերաբերմունքին է արժանացել իր ժողովրդի հանդեպ սեփական արհամարհանքի արդյունքում. ժողովուրդ, որը նրանց ընտրեց, և որի սպասելիքները ոչ միայն չարդարացրեցին, ոչ միայն լկտիաբար ստեցին նրան երկու տարի շարունակ, այլև աղետի հանգեցրին Արցախում…
Ինչպես ասում է իմ գործընկերներից մեկը, ինչով եկել է, դրանով էլ կգնա։ Եկել է իր իսկ կողմից արմատավորվող ատելության ալիքի վրա։ Նույն այդ ալիքը կսրբի կտանի և՛ իրեն, և՛ Երևանի քաղաքապետարանում նստած իր սուպերմամային ու իրենց նմաններին։ Եվ հիմա իշխանությունը երկարաձգելու նրա միակ հնարավորությունը ողբերգության նշաձողը բարձրացնելն է…
Փոքր-ինչ այլ իրավիճակում է Փաշինյանի թիմը՝ խորհրդարանում, կառավարությունում, կուսակցությունում։ Եթե Նիկոլի համար ամեն ավելորդ օրը պատրանքի ևս մեկ օր է, թե ինքը իրենից ինչ-որ բան է ներկայացնում և կարող է շարունակել այլանդակություններ անել, ապա իր թիմակից մարդկանց Նիկոլին ցուցաբերած աջակցության ամեն ավելորդ օրը դարձնում է երկրի փլուզման հանցագործության մասնակից։ Սկզբում Արցախի, այժմ Հայաստանի փլուզման փուլում…
Նրանց ընտրության հնարավորությունը մեծ չէ։ Կա՛մ ամեն նոր օրվա հետ ավելի խորը կթաղվեն Հայաստանի պետական ինստիտուտների փլուզման գործընթացի մեջ և գնալով ավելի հաճախ կլսեն իրենց անունները Ազատության հրապարակում՝ նույն եղկելի համատեքստում, որում այժմ հիշատակվում է Նիկոլ Փաշինյանի անունը, կա՛մ կլքեն նրան ու կմիանան ժողովրդին՝ սեփական երկրի արժանապատվությունը վերադարձնելու նրա ձգտման մեջ։
...Առայժմ նրանք դեռ չեն հասկացել, թե ինչ անդունդ են գլորվել։ Այսօր խորհրդարանում նրանք ինչ-որ զառանցանքներ են բարբաջում այն մասին, թե ինչ խիզախություն է պահանջվում իրենցից որպեսզի վայր չդնեն մանդատները։ Ինչ-որ բան խոսում նախկին իշխանությունների սխալների մասին... Ինչ-որ բան ասում կրքերի բորբոքման անթույլատրելիության մասին, չհասկանալով, որ դրա միակ պատասխանատուն Նիկոլ Փաշինյանն է։ Նրանք դեռ չեն հասկանում, որ իրենց մանդատներն ի չիք են դարձել։
Նայում ես այդ պատգամավորներին, որոնց ԱԺ է բերել Նիկոլ Փաշինյանը... Փոխխոսնակ Լենա Նազարյանին, որը հայտարարում է, թե չի ընդունում, որ կատարվածը երկուսուկես տարվա ընթացքում իրենց քաղաքականության արդյունքն է։ Նայում ես, թե ինչպես, լինելով փոխխոսնակի կարգավիճակում՝ Լենա Նազարյանը երեկ իր գործընկերներին կոչ էր անում քվեարկել բացակաների փոխարեն, նրանց փոխարեն, ովքեր վախենում են գալ խորհրդարան։ Թե ինչպես, արդեն երկուսուկես տարի լինելով խորհրդարանի փոխնախագահի կարգավիճակում, այսօր ցույց տվեց, որ մինչև հիմա չգիտի նույնիսկ կանոնակարգը, թե ինչ հերթականությամբ պետք է հանդես գան խմբակցությունների ներկայացուցիչները... Այդ մարդիկ իսկապես ապրում են զուգահեռ իրականության մեջ, որը ոչ մի ընդհանուր բան չունի Հայաստանի և հայ ժողովրդի շահերի հետ: