Հոկտեմբերի 28-ին խորհրդարանական հանձնաժողովներում սկսվեցին «Հայաստանի Հանրապետության 2025 թվականի պետական բյուջեի մասին» օրինագծի քննարկումները, որոնց մեկնարկ տվեց Փաշինյանի ելույթը՝ վերացական դատողությունների հերթական շարանով ու առանց գեթ մեկ ցուցանիշի: «Որքան մեծ է պետական բյուջեն, այնքան մեծ է համընդհանուր բարեկեցությունը», «Միայն պետությունը կարող է հարկեր հավաքագրել ու ունենալ պետական բյուջե», «Հայրենիքը պետությունն է. սիրո՞ւմ ես հայրենիքդ, ուժեղացրու պետությունդ», «Ամեն ինչ կախված է մեկ մարդուց, և այդ մարդը դու ես», «Պետական բյուջեն բոլորիս մեծ ընտանեկան բյուջեն է», «Բարեկեցությունը միայն ստամոքսը լցնելը չէ» և այլն. հնացած ու ոչինչ չտվող ճղճիմությունների այդ ողջ շարքը, որոնցից նողկում ես, արդեն որերորդ անգամ անգթորեն տեղաց հանրության գլխին, միաժամանակ ցույց տալով Փաշինյանի մտքերի ողջ սնանկությունն ու ողորմելիությունը…