Արտակ ԶԱՔԱՐՅԱՆ. ԿՅԱՆՔՆ ԱՌԱՆՑ ՊԱՏՎԻ՝ ՄԱՀՎԱՆ Է ՀԱՎԱՍԱՐ
ՀՀԿ նախկին փոխնախագահ, պաշտպանության նախկին փոխնախարար Արտակ Զաքարյանը գրում է.
«Պատիվ ունեմ
Պատիվն ուժ է տալիս՝ հաղթահարելու նույնիսկ ամենադժվար և անհնարին թվացող խոչընդոտները: Միայն պատվի և արժանապատվության հարգն իմացող մարդիկ կարող են հարգալից ու հոգատար լինել դիմացինի նկատմամբ։ Իսկ կյանքն առանց պատվի՝ մահվան է հավասար։
Պատիվ ունեմ՝ այսինքն հարգանք եմ տածում դիմացինի նկատմամբ։
Պատիվ ունեմ՝ այսինքն պատրաստ եմ արժանապատվորեն կատարել իմ բաժին ծառայությունը։
Պատիվ ունեմ՝ այսինք ապրում և ստեղծում եմ։
Սովորաբար ընդունված է կարծել, թե «Պատիվ ունեմ» արտահայտությունը
վերաբերելի և կիրառելի է միայն սպայական միջավայրում։ Դա այդպես չէ։ Քաղաքակրթության և բարեվարքության կանոններով ապրող, դաստիարակված ու հարգալից հասարակություններում այն վերաբերում է բոլորին անխտիր։
Պատիվ ունեմ, նշանակում է հարգանք և պատասխանատվություն ունեմ ինձ շրջապատող աշխարհի նկատմամբ, ինձ վստահված գործի նկատմամբ։
Հայ ժողովուրդը պատվի և արժանապատվության ժողովուրդ է։ Դա վկայում է մեր պատմությունը, մեր նվիրվածությունը ազգային արժեքներին ու Հայրենիքին։ Պատվարժան հայը նախ և առաջ իր ազգային պատկանելությամբ ապրող հայն է, իր գենետիկ հիշողության, անցյալի հպարտության և ապագայի նկատմամբ պատասխանատու վերաբերմունքով ապրող հայն է։
Պատիվ ունեմ հայ լինելու,
Պատիվ ունեմ Հայաստան պետություն ունենալու,
Պատիվ ունեմ իմ ժողովրդի անվտանգությանն ու պաշտպանությանը ծառայելու,
Պատիվ ունեմ անկախությունը պահելու և ամրացնելու,
Պատիվ ունեմ ինձ վստահված գործն ազնվորեն կատարելու,
Պատիվ ունեմ երեխաներ կրթելու և դաստիարակելու,
Պատիվ ունեմ մարդկանց բուժելու և ապաքինելու,
Պատիվ ունեմ իմ երկրի տնտեսության զարգացման մեջ ներդրում ունենալու,
Պատիվ ունեմ կառուցելու,
Պատիվ ունեմ ստեղծելու և ստեղծագործելու...
Պատիվ ունեմ՝ ուրեմն կամ, ապրո՛ւմ եմ, նպատակ ու հավատ ունե՛մ, վճռականություն և կամք ունե՜մ, սեր և սկզբունքներ ունե՛մ։
Պատիվ ունեմ»։