ՎԱՇԻՆԳՏՈՆ-ՄՈՍԿՎԱ-ԲՐՅՈՒՍԵԼ. ՄԵՐ ՀՈԳՍԵՐԻ ՄԱՅԻՍԸ

Թուրքիան փակեց իր օդային տարածքը ոչ միայն հայկական մասնավոր ավիաընկերությունների, այլև հայոց թիվ մեկ օդանավի համար։ Այսինքն՝ նաև Նիկոլ Փաշինյանի։ Չնայած Անկարայի առջև արդարանալու Ալեն Սիմոնյանի բոլոր ջանքերին, թե «Նեմեսիս»-ի հերոսներին նվիրված հուշարձանի բացումը չի արտացոլում հանրապետության իշխանությունների պաշտոնական արտաքին քաղաքական ուղեգիծը։ Չնայած նրա մյուս հավաստիացումներին, թե Հայաստանի իշխանությունները թեկուզ հենց հիմա պատրաստ են ուղիղ ցամաքային կապ տրամադրել Ադրբեջանին Նախիջևանի և ապա՝ Թուրքիայի հետ, տարանցիկ ճանապարհի նկատմամբ Հայաստանի ինքնիշխանության պայմանով։ Չօգնեցին Ալենի ստորաքարշ բլբլոցները, ինչպեսև Չեխիայում Փաշինյանի հայտարարությունները, թե «Նեմեսիս» հուշարձանի բացումը սխալ էր։

Թուրքերի այդպիսի պահվածքի պատճառը, իհարկե, հուշարձանը չէ։ Նիկոլ Փաշինյանի օդանավի համար Թուրքիայի օդային տարածքի փակումը Անկարայի արձագանքն է նրան, որ Վաշինգտոնում Երևանը վերջնական համաձայնություն չտվեց «խաղաղության» ադրբեջանական պայմաններին։

Ըստ էության, Արարատ Միրզոյանը չէր էլ կարող նման համաձայնություն տալ՝ առանց վերջնական համաձայնություն ստանալու Փաշինյանից։ Իսկ վերջինս հասկանում է, որ չի կարող ոչ մի վերջնական բան ասել, մինչև չխոսի Պուտինի հետ։ Մոսկվա՛, դեպի Մոսկվա՝ կորզելու ՌԴ նախագահի համաձայնությանը…

Այդ ընթացքում Բաքուն ու Անկարան համանվագ շարունակում են թևերի ոլորման քաղաքականությունը։ Նիկոլ Փաշինյանի համար Թուրքիայի օդային տարածքի փակումը արդեն ուղիղ սպառնալիք է կոնկրետ մարդուն։ Նման բան չի եղել նախկին իշխանությունների օրոք, որոնք երբեք չեն քծնել թուրքերին, բայց հնարավոր դարձավ հիմա, Նիկոլի օրոք, որը ամեն հարմար առիթով ու առանց առիթի ջանում է հաճոյանալ թուրքերին։

Բաքուն էլ հետ չի մնում. Լաչինի միջանցքի հենց սկզբնամասում ադրբեջանական ապօրինի անցակետի տեղադրումից հետո Շուշիի շրջանի լիակատար շրջափակման մեջ հայտնված չորս գյուղերը՝ Եղծահողը, Հին Շենը, Մեծ Շենը և Լիսագորը, զրկվել են և՛ սննդի, և՛ դեղորայքի մատակարարումից։ Օրերս դադարեցվել է նաև ջրամատակարարումը։

Թուրք-ադրբեջանական շանտաժը կշարունակվի նաև մոտակա օրերին։ Ինչպե՞ս է արձագանքում Փաշինյանը։ Նա վախեցնում է պատերազմով։ Չեխիայում հայտարարեց, որ եթե հայկական պետականությունը դիմանա 2-3 տարի, ապա կգոյատևի ևս 100 տարի…

Նույնիսկ այնպիսի ինքնասիրահարված կերպարը, ինչպիսին Նիկոլն է, հասկանում է, որ ոչ ոք չի կարող երաշխավորել, թե ինչ է լինելու հարյուր տարի հետո։ Կամ հիսուն տարի, և նույնիսկ՝ քսան… Ուրեմն ի՞նչ են նշանակում նրա հերթական բառային ձեռնածությունները։

Փաշինյանն ուզում է ընդգծել, որ այսօր շատ մեծ է մեր պետության բուն գոյությանը սպառնացող վտանգը։ Իսկ քանի որ մեծ է, ապա ինքը ստիպված է սեթևեթել թուրքերի և Բաքվի հետ…Այսինքն Անկարայի առջև Նիկոլն արդարանում է, թե «Նեմեսիս» գործողության հերոսների հուշարձանը իր թիմի քաղաքական ուղեգիծը չէ, և առհասարակ հուշարձանի տեղադրումը սխալ էր։ Իսկ հայ ժողովրդի առջև Փաշինյանն արդարանում է նրանով, թե հայ պետականությանը սպառնացող վտանգը չափազանց մեծ է…

Եվ այսպես, մայիսի 8-ին, չարաբաստիկ 2018 թվականին Հայաստանի ղեկավար ընտրվելու հինգերորդ տարելիցի օրը Նիկոլը գնում է Մոսկվա, Պուտինին ներկայացնելու վաշինգտոնյան այն պայմանավորվածությունները, որոնք մտադիր է վերջնականապես համաձայնեցնել մայիսի 14-ին Բրյուսելում, որտեղ Եվրախորհրդի նախագահ Շառլ Միշելի միջնորդությամբ տեղի է ունենալու Փաշինյանի և Ալիևի բանակցությունների հերթական ռաունդը։

Ի՞նչ կարելի է սպասել այդ հանդիպումից։ Սոցցանցերում տարածվում է մի տեսանյութ, որտեղ գործող իշխանության երկու երկրպագուհիներ պատառոտում են Արցախի դրոշը։ Դա Նիկոլ Փաշինյանի հնգամյա կառավարման տրամաբանական արդյունքն է։