ԼԻԱԿԱՏԱՐ ՀԱՄԱՁԱՅՆԵՑՎԱԾՈՒԹՅՈՒՆ

Բոլորը քննարկում են, թե ինչ տպավորիչ, տիպիկ նիկոլավարի «քաշեց» Հայաստանի վարչապետն իր արտգործնախարարին Արցախի հարցով ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհրդի նիստի ժամանակ։ Արարատ Միրզոյանը ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհրդի անդամներին ներկայացրնում էր փաստեր, որոնք հիմնավորում են Արցախում էթնիկ զտումներ իրականացնելու Բաքվի նպատակը։ Ադրբեջանի ԱԳ նախարար Ջեյհուն Բայրամովը հակադարձեց՝ հղում անելով Նիկոլ Փաշինյանի այն հայտարարությանը, թե Լեռնային Ղարաբաղի քաղաքացիական բնակչությանը սպառնացող անմիջական վտանգ չկա... Հայտարարությունը Հայաստանի վարչապետն արել էր Հանրային հեռուստաընկերության եթերում՝ Անվտանգության խորհրդի նիստի մեկնարկից երկու ժամ առաջ։

Հուսով ենք, որ Արարատ Միրզոյանը կողասրահներում պարզաբանել է ԵՄ արտաքին գործերի և անվտանգության քաղաքականության գերագույն ներկայացուցիչ Ժոզեպ Բորելին, որ Փաշինյանի խոսքերը անհեթեթություն են, պետք չէ դրանք լուրջ ընդունել, պետք է պաշտպանել Արցախի շահերը։ Ինչպես որ այսօր Մոսկվային են ասում, որ պետք չէ լուրջ վերաբերվել Փաշինյանի այն խոսքերին, թե Լեռնային Ղարաբաղը Ադրբեջանի մասն է, պետք է պաշտպանել Արցախի շահերը։

Ինչպես տեսնում ենք՝ Իլհամ Ալիևի և Նիկոլ Փաշինյանի դիրքորոշումների լիակատար համընկնում. Լեռնային Ղարաբաղը Ադրբեջան է՝ սա մեկ, Ադրբեջանը էթնիկ զտումներ չի իրականացնում Արցախում՝ սա էլ երկու։

Փաշինյանի թիմն իր առաջնորդից ավելի հեռուն է գնում։ Պաշտոնական Բաքուն Արցախի իշխանություններին անվանում է խունտա։ Անկախ Հայաստանի բոլոր իշխանությունների՝ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի, Ռոբերտ Քոչարյանի, Սերժ Սարգսյանի, իսկ հիմա նաև Նիկոլ Փաշինյանի հավատարիմ ծառան՝ իշխող կուսակցության պատգամավոր Գուրգեն Արսենյանը նույն Հանրային հեռուստաընկերության եթերում Արցախի իշխանություններին անվանում է պետական հեղաշրջում կազմակերպած արկածախնդիրներ։ Գործնականում այստեղ էլ՝ մոտեցումների ու գնահատականների լիակատար համընկնում։

Նրանց մտավախություններն էլ նույնն են։ Ալիևը միջազգային հանրության արձագանքը մեղմելու համար ասում է, թե դրախտային պայմաններ կստեղծի արցախահայության համար և գովաբանում Փաշինյանին, բայց միևնույն ժամանակ մտավախություն է հայտնում, որ Հայաստանում կարող են իշխանության գալ «ռևանշիստները»: Նույն կերպ «ռևանշիստ» են անվանում հայաստանյան ընդդիմությանը Փաշինյանի քարոզիչները։ Հանրային հեռուստաընկերության եթերում՝ գրեթե շուրջօրյա։

Հարցի էությունը՝ «ռևանշիստները» պարզ բան են ասում. Փաշինյանը պետք է հրաժարական տա, Հայաստանում պետք է փոխվի իշխանությունը, որպեսզի նոր պատերազմ չլինի, նոր կորուստներ չլինեն։ Իսկ նիկոլաճտերն ասում են, թե նոր պատերազմ կլինի, եթե իշխանության գան «ռևանշիստները»։ Ո՞ւմ հավատալ:

Պետք է հավատալ ոչ թե խոսքերին, այլ փաստերին։ Ինչպես ասում են իրենք՝ նիկոլաճտերը, այդ տխրահռչակ «ռևանշիստները» Հայաստանում իշխանության ղեկին են եղել 20 տարի՝ մինչև 2018 թվականը։ Պետք է պարզապես համեմատել Հայաստանի ու Արցախի մարդկային և տարածքային կորուստներն այդ 20 և Նիկոլ Փաշինյանի կառավարման 5 տարիների ընթացքում։ Եվ այդժամ ակնհայտ կդառնան ամենաբարդ հարցերի պարզ պատասխանները: Աղաղակող ակնհայտ:

Բայց այդ պատասխաններն ընդունելու համար, անկախ նրանից՝ դուր են գալիս դրանք, թե ոչ, անհրաժեշտ է մի պարտադիր պայման. դրա համար պետք է չլինել «հինգերորդ շարասյուն»։ Հենց այն հինգերորդ շարասյունը, որը Հայաստանում ներկայացնում է իշխող կուսակցությունը, գործելով Բաքվի և Անկարայի իր պատվիրատուների հետ այդպիսի լիակատար համաձայնեցվածությամբ։

Հ.Գ.- Սեպտեմբերի 25-ին Ադրբեջանի խորհրդարանում նախատեսված են լսումներ «Վերադարձ Արևմտյան Ադրբեջան. իրավական տեսանկյունները» թեմայով: Հիշեցնենք, որ «Արևմտյան Ադրբեջան» ասելով՝ Բաքվում նկատի ունեն Սյունիքի և Վայոց Ձորի մարզերը։ Առայժմ այդքանը։