Վահե ՀՈՎՀԱՆՆԻՍՅԱՆ․ ԱԴՐԲԵՋԱՆԸ ՍՊԱՍՈՒՄ Է, ՈՐ ՀԱՅԱՍՏԱՆԸ ՄԵԿ-ԵՐԿՈՒ ԿՈՊԻՏ ՍԽԱԼ ԿԳՈՐԾԻ
Երբ Հայաստանի Անվտանգության խորհրդի քարտուղար Արմեն Գրիգորյանը, խոսելով այն մասին, թե Ռուսաստանը վերցրել է Լեռնային Ղարաբաղը, նկատի ուներ մինչև 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ի իրավիճակը, ապա 2019-2020 թվականներին Ռուսաստանը չէր, որ հայտարարեց բանակցությունների չեղարկման և դրանք սեփական կետից սկսելու մասին, ինչը դեմարշ դարձավ ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահ երկրների դեմ։ Դրա մասին News.am-ի թղթակցի հետ զրույցում հայտարարել է «Այլընտրանքային նախագծեր» խմբի անդամ Վահե Հովհաննիսյանը։
«Ռուսաստանը չէ, որ Ստեփանակերտում հայտարարեց, որ «Արցախը Հայաստան է և վերջ», Ռուսաստանը չէ, որ բանակցությունները տարավ փակուղի։
Ընդ որում, Ռուսաստանին շատ հարցերում կարելի է մեղադրել։ Ինչ վերաբերում է 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ից հետո ստեղծված իրավիճակին, թե՛ Ռուսաստանի, թե՛ Հայաստանի համար սուր և ցավոտ հարցեր կան։ Դրանք բանակցային առարկա դարձնելու համար հարկավոր է նստել սեղանի շուրջ և զրուցել։
Հայաստանն ընտրեց ոչ թե Ռուսաստանի Դաշնության հետ երկխոսության, այլ՝ բանակցությունների սառեցման ճանապարհը։ Նոյեմբերի 9-ի հայտարարությունը երազանքի փաստաթուղթ չէր, բայց հնարավորություն տվեց առաջ գնալու խելահեղ պատերազմի ավարտից հետո։ Փաստաթուղթը և՛ հնարավորություններ ուներ, և՛ ռիսկեր»,- նշել է փորձագետը։
Նրա գնահատմամբ՝ Հայաստանը ձախողվեց, և Ադրբեջանը լիովին օգտվեց փաստաթղթի ընձեռած հնարավորություններից։
«Հայաստանը կարող էր ճիշտ աշխատանքով հասնել նրան, որ Արցախը մնա հայկական։
Եթե դու դա չես անում, սխալ է դրա համար մեղադրել միջնորդին։ Բայց ես Ռուսաստանին չեմ արդարացնում։ Ռուսական կողմը պատասխանատվություն է կրել ոչ թե Փաշինյանի, այլ արցախահայության առաջ, և նրանք ենթարկվել են էթնիկ զտումների»,- հավելել է Հովհաննիսյանը։
Նրա համոզմամբ՝ եթե իշխանությունները Արցախի հանձնման մեջ կարիք ունենան մեղադրելու Արևմուտքին, իրենք դա էլ կանեն։
«Մեկ անձի ներկայիս քաղաքական կոնյուկտուրային շահը պահանջում է մեղադրել Ռուսաստանին, բայց վաղը դա կարող է փոխվել։
Միջազգային հանրությունը չէր պատկերացնում հայաթափված Արցախ, որտեղ Ադրբեջանը ոչնչացնում էր հայկական ժառանգությունը։ Մինչև 2018 թվականը նման հարց չկար։ ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահող երկրներից ոչ մեկը չէր կարող պատկերացնել, որ Արցախը երկու օրում կարող է հայաթափվել։ Բայց Հայաստանի ներկայիս իշխանությունների օրոք մի շարք սխալների արդյունքում դա հնարավոր դարձավ»,- նշել է փորձագետը։
Նրա գնահատմամբ՝ վարվում է ոչ թե Հայաստանի արտաքին քաղաքականությունը, այլ մեկ մարդու արտաքին քաղաքականությունը՝ ելնելով իր իշխանության և անձնական անվտանգության շահերից, նա երկիրը տանում է փորձերի ճանապարհով՝ հակառուսական քարոզչության մեծ չափաբաժնի տեսքով։