Պատերազմի ընթացքում՝ հոկտեմբերի 16-ին, ապագա կապիտուլյանտը հայտարարել է, որ Թուրքիան վերադարձել է Հարավային Կովկաս՝ շարունակելու հայոց ցեղասպանությունը։ Այս մասին Facebook-ի իր էջում գրել է քաղաքագետ Էդգար Էլբակյանը:

ԱԺ «Պատիվ ունեմ» խմբակցության պատգամավոր Տիգրան Աբրահամյանը գրում է.

ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինն այսօր Սանկտ Պետերբուրգում մասնակցելու է ԱՊՀ անկախ պետությունների համագործակցության՝ ԱՊՀ երկրների ղեկավարների ավանդական ոչ պաշտոնական հանդիպմանը:

«Հրապարակ» թերթը գրում է. «Մեր տեղեկություններով, Մոսկվայում հայ մտավորականների հետ հանդիպման եկած ադրբեջանական պատվիրակությունը մանրամասն տեղեկացված է եղել, թե ովքեր են հայկական պատվիրակության անդամները: Բոլոր 4 մասնակիցների կենսագրությունների, պաշտոնների, կարգավիճակի, հրապարակային գործունեության մասին տեղյակ են եղել:

Արցախյան շարժման նորագույն պատմությունը սկսվել է 1988 թվականից։ Այդ ժամանակից ի վեր շատ ջրեր են հոսել։ Փոխվել են Հայաստանի և Արցախի առաջնորդները։ Փոխվել են Ադրբեջանի առաջնորդները։ Փոխվել են միջնորդները։ Նախկին փորձագետներին փոխարինելու են եկել նորերը։ Բայց ողջ այդ ընթացքում ոչ ոք. ո՛չ հայկական կողմից, ո՛չ փորձագետներից (ինչպես անկախ, այնպես էլ կախյալ), և նույնիսկ ադրբեջանական կողմից որևէ մեկն այնքան ոգևորված չի համոզել, թե Հադրութն ու Շուշին պետք է ադրբեջանական լինեն, ինչպես դա անում էր Նիկոլ Փաշինյանը առցանց ասուլիսի ժամանակ։

1993 թվականին ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհուրդն ընդունեց չորս բանաձև, որոնց նպատակն Արցախի կարգավիճակի որոշումը չէր, այլ ռազմական գործողությունների կանգնեցնելը։ Այս մասին այսօր՝ դեկտեմբերի 27-ին, լրագրողների հետ զրույցում ասաց ՀՀԿ փոխնախագահ Արմեն Աշոտյանը:

Հետխորհրդային տարածքում թուրքական էքսպանսիայի սպառնալիքը չարժե անլուրջ համարել, Թուրքիան իր արևմտյան և ոչ միայն արևմտյան հովանավորների աջակցմամբ նպատակաուղղված գնում է իր աշխարհաքաղաքական նկրտումների իրականացմանը։ Երևան–Մոսկվա տեսակապի ժամանակ նման կարծիքի հայտնեց ռուսաստանցի արևելագետ Կարինե Գևորգյանը։

Դեկտեմբերի 15-ի բրյուսելյան հանդիպումից հետո Ալիևը հայտարարել էր՝ «Հայաստանն այսօր չգիտի Ղարաբաղը Հայաստա՞ն է, թե՞ ոչ»։ Դրանից ուղիղ մեկ շաբաթ հետո՝ Նիկոլի ասուլիսն այն մասին է, որ Ղարաբաղը գրեթե Ադրբեջան է։ Եվ որպես թուրք-ադրբեջանական շահերին իր հավատարմության նշան, կուլիսային խաղերով փորձում է խաթարել Արցախի Հանրապետության ներքաղաքական փխրուն կայունությունը։ Նման դեպքերում հայ ժողովուրդն ասում է. «գողը, որ տանից չեղավ, եզը երդիկից դուրս չի գա»։

Հաջորդ տարի հայ-ամերիկյան բարձր մակարդակի շփումներ կլինեն: Եթե նայենք պատմությանը, ապա կտեսնենք, որ հայ-ամերիկյան բարձր մակարդակի շփումների պիկը գալիս էր հենց այն ժամանակ, երբ կար Արցախի հարցում առաջընթացի հնարավորություն կամ հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորման հեռանկար, Facebook-ի իր էջում գրել է միջազգայնագետ Սուրեն Սարգսյանը: