Последние новости

ԻՇԽԱՆՈՒԹՅԱՆ ՊԱՇՏՈՆԱԿԱՆ ՏԵՍԱԿԵՏԸ ՇՈՒՇԻՆ ԱԴՐԲԵՋԱՆԱԿԱՆ ՀԱՄԱՐԵ՞ԼՆ Է

Այս տարվա հունվարի 28-ին՝ հայոց բանակի օրը, Եռաբլուր այցելած իշխանական վերնախավին եւ վարչապետին պաշտպանող անվտանգության մի քանի շարքերը ճեղքելով` լրագրողներից մեկը հարց հնչեցրեց՝ շարունակո՞ւմ է նա կարծել, որ Շուշին ադրբեջանական քաղաք է, ինչին ի պատասխան՝ Փաշինյանը պնդեց, թե լրագրողն իբր աղավաղում է իր ասածը, թող իր խոսքերը գրավոր բերի, ինքն ուղիղ եթերում կպատասխանի այդ հարցին։

Հաջորդ օրը լրագրողը, Փաշինյանի բառացի մեջբերումը մեծադիր պաստառի վրա, ուղիղ եթերում կառավարության առջեւ սպասում էր, որ վարչապետը կատարի իր խոստումն ու ներկայանա։ Իսկ մեջբերումն ուղղակիորեն հետևյալն էր՝ «Շուշին հակամարտությունից եւ ազատագրումից առաջ ունեցել է 90 եւ ավելի տոկոս ադրբեջանական բնակչություն։ Ուզում եք ասել, որ 90 եւ ավելի տոկոս ադրբեջանցի բնակչություն ունեցող Շուշի քաղաքը հայկակա՞ն է իր այդ կարգավիճակով»։

Կեղծ հռետորական այս հարցը նա հնչեցրել էր դրանից շաբաթներ առաջ խորհրդարանական բարձր ամբիոնից՝ իբր հիմնավորելով Շուշիի՝ թշնամուն փոխանցելու անհրաժեշտությունը, այն դեպքում, երբ նույնիսկ սեփական ԱԳՆ-ն հակադարձեց, թե Շուշիի հանձնում Ադրբեջանին երբեւէ որեւէ փաստաթղթով նախատեսված չի եղել։

Վարչապետն այդպես չներկայացավ եւ չպատասխանեց իրեն տրված հարցին, թեեւ խոստացել էր։ Ավելին, նրա աջակիցներից մեկը պատռեց լրագրողի պաստառը՝ հավանաբար տեղյակ չլինելով, որ դրա վրա իր կուռքի հերթական հայադավ բառակույտն է ամփոփված։

Արցախի բերդաքաղաքը կասկածելի հանգամանքներում թշնամուն զիջելուց հետո, փաստորեն, երբ հանրությունը դեռեւս հետտրավմատիկ շոկի մեջ էր, ամենաբարձր մակարդակով ամեն ինչ արվեց՝ նաեւ խոսքային, մտածողական մակարդակում Շուշիից հրաժարվելու համար։ Չէ՞ որ Փաշինյանի աջակիցները, կապկելով նրա խոսքերը, հաջակցություն իրեն հրավիրած հանրահավաքում երկրորդում էին այդ պնդումները, նշում, թե Շուշին իբր երբեք հայապատկան չի եղել։

Պատկերացնո՞ւմ եք՝ առաջին արցախյան պատերազմում մեր հաղթանակից հետո Ադրբեջանը գեթ մեկ վայրկյան համակերպվեր Շուշիի, Քարվաճառի, Ակնայի անվերադարձ հայկականության հետ, պաշտոնական խոսքում սկսեր վերարտադրել հայկական թեզերը, արդարացներ, ասենք, ազատագրված շրջանների՝ Արցախի Հանրապետության վերահսկողության ներքո գտնվելը, հիմնավորեր դա հայ բնակչության ֆիզիկական անվտանգությամբ։

Նույնաբնույթ անպատկերացնելի բան էր մեզ թվում այն, որ պատերազմի որեւէ ելքի դեպքում Հայաստանի որեւէ ղեկավար կարող է նման թեթեւությամբ հրաժարվել Արցախի կարեւորագույն բերդաքաղաքի, հայության հաղթանակի խորհրդանիշի նկատմամբ որեւէ հավակնությունից, հեշտորեն այն հանձնել թշնամուն եւ ինքն էլ փակել քաղաքի հանձնման թեման։

Ստացվում է՝ երկրի ղեկավարը Շուշին անվանել է ոչ հայկական, կասկածի տակ է դրել Շուշիի հայկականության փաստը, որից հետո իր այդ խոսքերի համար ոչ միայն ներողություն չի խնդրել, այլեւ չի հերքել իր ասածը։ Այսինքն՝ Փաշինյանը գիտակցաբար է արել այդ պնդումը եւ շարունակում է կարծել, որ Շուշին հայկական քաղաք չէ։

Այդ դեպքում ինչո՞ւ էր նա իր իսկ կողմից ոչ հայկական հռչակված քաղաքում կուսակից ընկերների հետ քոչարի պարում, ինչո՞ւ էր ներկա գտնվում Արցախի նորընտիր նախագահ Արայիկ Հարությունյանի երդմնակալության արարողությանը, ինչո՞ւ էր Արարատ Միրզոյանի խորհրդականներից մեկը, իբր ընդդիմախոսներին ծաղրելով, իրականում՝ մարգարեաբար, նշում, թե օտարերկրացի դիվանագետներին հողերը հանձնելուց առաջ մի վերջին անգամ բերել են Շուշի։

Դժգույն ու դժբախտ այդ քաղաքը, պարզվեց, Ադրբեջանի համար իսկական մարգարիտ է, թյուրքական աշխարհի մշակութային մայրաքաղաքը, որին փափագում էին տիրանալ։ Իսկ մենք, ինչպես պարզվեց, առանձնապես չդիմադրեցինք թշնամու այդ փափագի իրականացմանը, քանի որ քաղաքը ֆիզիկապես մեզնից խլելուց հետո հեշտությամբ համակերպվում ենք նաեւ մեր մտքից Շուշիի անվերադարձ օտարմանը։

    ПОСЛЕДНИЕ ОТ АВТОРА

    • БЕССЛАВНАЯ ДИПЛОМАТИЯ И УНИЧТОЖЕННЫЙ СУВЕРЕНИТЕТ
      2022-02-28 10:26

      Кто сегодня помнит, что именно наобещал с приходом к власти Пашинян в сфере внешней политики и дипломатии в числе множества других  популистских обещаний социально-экономического характера? Выяснилось, в  Министерстве иностранных дел, так же, как и в других сферах, не только растеряны многолетние институциональные традиции, но и дипломатическая служба и межгосударственные контакты стали предметом насмешек. Все это более чем наглядно было продемонстрировано в течение всей 44-дневной войны и после ее окончания – по сей день. Тогда как именно в этот критический период необходима была неустанная внешнеполитическая работа.

    • К НАЦИОНАЛЬНОМУ ПРОБУЖДЕНИЮ – ЧЕРЕЗ ПАМЯТЬ И ЕРАБЛУР
      2022-02-24 13:26

      Провал правящим большинством проекта заявления, осуждающего «Шушинскую декларацию», - отнюдь не экстраординарный и вполне ожидаемый шаг. Куда более удивительным было бы обратное, поскольку не изменились ни Турция с Азербайджаном, ни наши власти. Армянская дипломатия, в том числе и парламентская, сегодня настолько беззубая и услужливая, что не может позволить себе даже обсудить, а уж тем более - осудить очевидно антиармянский документ. Только заслужившие звание национального героя Азербайджана деятели могут обосновать свой отказ так, как это несколько дней назад сделали члены правящей ГД на заседании комиссии НС по внешним связям.

    • КОНСЕНСУС ВОКРУГ КРУШЕНИЯ НАЦИОНАЛЬНЫХ ЧАЯНИЙ?
      2022-02-24 10:29

      Кто испытывает боль от потерь в войне? Власть, оппозиция, национальная элита или весь народ? Может, никто? Если бы мы ощущали общую боль утраты, вряд ли после такого тяжелого поражения проявили бы столь недопустимое национальное равнодушие и игнорировали  постоянные предупреждения и угрозы. Народ, осознающий потерю, не пошел бы за виновным в ней, не поверил бы более его лжи, сориентировался бы, наконец, что для него важнее: ненависть к предыдущим властям или любовь к государству и Родине.

    • СУДЕБНАЯ СИСТЕМА: НАШ ПОЗОР И НАША СОВЕСТЬ
      2022-02-22 10:57

      Системный государственный кризис в стране власти пытаются замаскировать фрагментарными решениями и реформами, приправив их завесой своей легитимности. Тезисы Пашиняна о собственной легитимности на самом деле, конечно же, надуманны и ничтожны, поскольку его решения - от кадровой политики до отраслевых реформ - не сопровождаются публичными обсуждениями.






    ПОСЛЕДНЕЕ ПО ТЕМЕ