2021-09-13 13:07
Давид САРКИСЯН
ՀԱԿԱՌՈՒՍԱԿԱՆՈՒԹՅԱՆ ԳԻՆՆ ՈՒ ԹՐՔԱՍԻՐՈՒԹՅԱՆ ՀԵՌԱՆԿԱՐԸ
Հայաստանում հակառուսականության ավանգարդ ուժերից մեկը՝ «Ազգային ժողովրդավարական բևեռ» վերանվանված «Սասնա ծռեր» կուսակցությունը, որի միակ արժանահիշատակ գործողությունը երբևէ եղել է զինված հարձակումը ոստիկանական գնդի վրա և երեք ոստիկանի սպանությունը, ժամանակավոր դադարից հետո որոշել է վերսկսել պայքարը։ Ճիշտ է, այն ներկայացվում է իբրև հայաստանյան իշխանությունների դեմ պայքար, բայց անթաքույց ուղղված է հակառուսական կրքեր բորբոքելուն։
Ընտրարշավի ամբողջ ընթացքում Ազատության հրապարակում հանրահավաքներ անող ծռականները հնչեցնում էին հակաիշխանական կոչեր, բայց ոչ թե Հայաստանի, այլ Ռուսաստանի իշխանությունների դեմ։ ԱՄՆ-ի և Ֆրանսիայի նախագահների խորհրդանշական ժեստերը ֆետիշացնելով՝ Ժիրայր Սէֆիլյանը, Վարուժան Ավետիսյանը, Արա Պապյանը և այլք ջանք չէին խնայում ատելության խոսք գեներացնելու ընդդեմ Մոսկվայի, Կրեմլի և Պուտինի, այսինքն՝ փաստացի միակ ուժի, որն այս պահին խաղաղապահ առաքելություն է իրականացնում Արցախում, սահմանապահ առաքելություն՝ Հայաստանում։
«Ազգային ժողովրդավարական բևեռի» և նրան հարող այլ արևմտամետ, բայց խիստ մարգինալ մարդ-կուսակցությունների՝ Դավիթ Սանասարյանի, Արամ Զավենի Սարգսյանի, Լևոն Շիրինյանի, Արման Բաբաջանյանի, ինչպես նաև մի շարք կեղծ իրավապաշտպանների հանրույթի միակ օրակարգը, իրենց ձևակերպմամբ, «պուտինյան խունտայի և Հայաստանում նրա ազդեցության գործակալների» դեմ պայքարն է։ Այս կարգախոսով հանդես եկող քաղաքական ուժերն ու անձինք ճակատագրի հեգնանքով իրենք են Արևմուտքի ազդեցության բացահայտ գործակալներ։
Հայաստանում հակառուսական ուժերի և լրատվամիջոցների հիմնական նպատակը, բարձրագոչ կոչեր հնչեցնելով, Մոսկվայի ազդեցության շարունակական կրճատումն է, լինի այն մարդասիրական, տնտեսական, քաղաքական, ռազմական, թե այլ տեսքով։ Արցախից ռուսական խաղաղապահ զորակազմի, Հայաստանի սահմաններից էլ՝ ռուս զինծառայողների հեռացումը ևս մարտնչող արմտամետների իդեա-ֆիքսն է։ Ուշագրավ է, որ դրան զուգահեռ՝ Հայաստանում ամերիկյան, ֆրանսիական, սկանդինավյան կամ որևէ այլ երկրի զորակազմի և զենքի տեղակայման մասին զրույցները, բացի տեսական մտավարժանքներից, որևէ գործնական արժեք չունեն։
Հետաքրքրական զուգադիպությամբ՝ Բաքվում ևս հնչում են Արցախից ռուս խաղաղապահներին վտարելու կոչեր, արհեստականորեն ձգձգում են մանդատի տրամադրումը, իսկ Արցախի զավթված շրջաններում էլ թուրք և ադրբեջանցի զինծառայողները, ռուսական զորքի քթի տակ՝ նրանց փաստացի սադրելով, վարժանքներ են իրականացնում։ Ու այդ ֆոնին Երևանի արևմտամետներն ու Բաքվի արմատականները համատեղ հանգերգով կոչ են անում վտարել ռուսներին Արցախից։
Մեր նորագույն պատմությանը և հատկապես Առաջին հանրապետության կործանման հանգամանքներին ծանոթ մարդիկ շատ լավ գիտեն, որ 101 տարի առաջ Արևմուտքի վրա անհաշվենկատ խաղադրույք անելու, 1920-ի մայիսյան ապստամբությունն արյան մեջ ճնշելու և փաստացի հակառուսական դիրքորոշում որդեգրելու պատճառով մենք կորցրինք Առաջին հանրապետության տարածքի ուղիղ կեսը՝ Կարսի մարզն ամբողջությամբ, Սուրմալուի գավառը և Նախիջևանը։
Դրանից ամիսներ անց, լիովին արնաքամ թուրք-հայկական երկրորդ պատերազմի հետևանքով, ստիպված ընդունեցինք Կարմիր բանակի պայմանները և փաստացի կորցրինք նաև անկախությունը։
Արդեն Խորհրդային Միության փլուզման շրջանում՝ 90-ականների սկզբին, նորանկախ երեք երկիր՝ մեզ հարևան Ադրբեջանը և Վրաստանը, ինչպես նաև Մոլդովան, որդեգրեցին ոչ թե նույնիսկ հակախորհրդային, այլ կոշտ հակառուսական դիրքորոշում, ինչի պատճառով այդ երեք երկրներն էլ ունեցան զգալի տարածքային կորուստներ։ Երեք տասնամյակ անց Ադրբեջանը շտկեց իր սխալը, մենք՝ ճիշտ հակառակը՝ Ռուսաստանի հետ ռազմավարական դաշնակցի կարգավիճակից վերածվեցինք նրա փաստացի հարավկովկասյան ռազմական ֆորպոստի։
ПОСЛЕДНИЕ ОТ АВТОРА
-
2022-02-28 10:26Кто сегодня помнит, что именно наобещал с приходом к власти Пашинян в сфере внешней политики и дипломатии в числе множества других популистских обещаний социально-экономического характера? Выяснилось, в Министерстве иностранных дел, так же, как и в других сферах, не только растеряны многолетние институциональные традиции, но и дипломатическая служба и межгосударственные контакты стали предметом насмешек. Все это более чем наглядно было продемонстрировано в течение всей 44-дневной войны и после ее окончания – по сей день. Тогда как именно в этот критический период необходима была неустанная внешнеполитическая работа.
-
2022-02-24 13:26Провал правящим большинством проекта заявления, осуждающего «Шушинскую декларацию», - отнюдь не экстраординарный и вполне ожидаемый шаг. Куда более удивительным было бы обратное, поскольку не изменились ни Турция с Азербайджаном, ни наши власти. Армянская дипломатия, в том числе и парламентская, сегодня настолько беззубая и услужливая, что не может позволить себе даже обсудить, а уж тем более - осудить очевидно антиармянский документ. Только заслужившие звание национального героя Азербайджана деятели могут обосновать свой отказ так, как это несколько дней назад сделали члены правящей ГД на заседании комиссии НС по внешним связям.
-
2022-02-24 10:29Кто испытывает боль от потерь в войне? Власть, оппозиция, национальная элита или весь народ? Может, никто? Если бы мы ощущали общую боль утраты, вряд ли после такого тяжелого поражения проявили бы столь недопустимое национальное равнодушие и игнорировали постоянные предупреждения и угрозы. Народ, осознающий потерю, не пошел бы за виновным в ней, не поверил бы более его лжи, сориентировался бы, наконец, что для него важнее: ненависть к предыдущим властям или любовь к государству и Родине.
-
2022-02-22 10:57Системный государственный кризис в стране власти пытаются замаскировать фрагментарными решениями и реформами, приправив их завесой своей легитимности. Тезисы Пашиняна о собственной легитимности на самом деле, конечно же, надуманны и ничтожны, поскольку его решения - от кадровой политики до отраслевых реформ - не сопровождаются публичными обсуждениями.