ՈՉ ՄԻ ՔԱՅԼ ՉՆԱՀԱՆՋԵԼ ԱՐՑԱԽԻ՝ ՄԵԶ ՄՆԱՑԱԾ ՏԱՐԱԾՔԻՑ
Հայաստանյան հետպատերազմյան խոսույթում ընդունված է կարծել, թե Ադրբեջանն ամբողջապես բավարարված է 44-օրյա պատերազմի արդյունքներով։ Իհարկե, եռակողմ հայտարարությունն առավելագույնս ձեռնտու է Բաքվին, խիստ աննպաստ՝ Երևանի և Ստեփանակերտի համար, բայց դա բնավ չի ենթադրում, թե Ադրբեջանն Արցախի նկատմամբ որևէ այլ հավակնություն չունի։ Արցախի մեծագույն մասը զավթելուց հետո թշնամին շարունակում է ոտնձգել անգամ մեզ մնացած փոքր հատվածի նկատմամբ։
Արցախի Հանրապետության իշխանությունների մասին խոսելն անիմաստ է, քանի որ բացի տեխնիկական, կազմակերպչական հարցերից՝ նրանք Ստեփանակերտում որևէ բան չեն որոշում։ Կենսական, նախևառաջ՝ արցախցիների անվտանգության ապահովման հարցերով որոշումների կայացումը թողնված է բացառապես ռուսական խաղաղապահ զորակազմի հրամանատարության վրա։ Անգամ մեր վերահսկողության ներքո մնացած Մարտունու շրջանում, օրինակ, ռուս խաղաղապահներն են ուխտավորներին ուղեկցում Ամարասի վանք։
Ինչպես հայտնի է, տևական ժամանակ է՝ թշնամին մի կերպ է Շուշի հասնում։ Ռուսական զորակազմն ադրբեջանական շինարարական բրիգադներին և շինտեխնիկան Կարմիր Շուկայի ճանապարհով ուղեկցում է դեպի բերդաքաղաք և հետ իջեցնում։ Այդ ճանապարհը հայկական մեքենաների համար տևականորեն փակվում է, երբ թշնամու ավտոշարասյուներն անցնում են Կարմիր Շուկայով։
Մինչև զավթված Շեխեր գյուղով, Ասկերանի վերին ենթաշրջանի կորսված համայնքներով դեպի Քարինտակ ու Շուշի նոր ավտոճանապարհի կառուցումը՝ ադրբեջանական մեքենաները՝ զինտեխնիկան, շինտեխնիկան, քաղաքացիականները, շարունակելու են անցնել արցախյան բնակավայրերի միջով՝ Թաղավարդով, Կարմիր Շուկայով և այլ համայնքներով։ Միջադեպեր են եղել, երբ թշնամին տեղի հայ բնակիչներին մեքենաներից հայհոյել է, սուլել, սպառնացել, քարկոծել, Թաղավարդի ուղղությամբ՝ կրակել։
Ադրբեջանն անհանգիստ է նաև Արցախի հյուսիսում՝ Մարտակերտի շրջանի մոտ, մի քանի անգամ փորձ է արել դիրքերն առաջ քաշելու Նարեշտար և Հաթերք գյուղերի ուղղությամբ։ Ամիսներ առաջ ադրբեջանական մի զորախումբ եկել էր Չարեքտար, կերուխում արել, լուսանկարներ հրապարակել։ Անկախ ռուս խաղաղապահների գործողություններից՝ անհրաժեշտ է բարձր քաղաքական կամք դրսևորել և թշնամուն հասկացնել, որ արցախցին այս աննպաստ սահմաններից անգամ մեկ միլիմետր չի նահանջելու։
Ցավոք, Արցախի նախագահ անվանվող, բայց փաստացի Արցախում ոչինչ չորոշող, այլ ընդամենը Երևանի և Բաքվի պայմանավորվածություններն անմռունչ կատարող Արայիկ Հարությունյանը պարբերաբար ազդակներ է ուղարկում Արցախի Պաշտպանության բանակի վերակազմակերպման մասին՝ հայտարարելով, թե Արցախում ձևավորվելու է պրոֆեսիոնալ բանակ։ Դա նշանակում է, որ առաջիկայում պարտադիր ժամկետային զինծառայությամբ այլևս ՊԲ չեն զորակոչվելու։ Ինչպես հայտնի է՝ ՀՀ-ից Արցախի Պաշտպանության բանակ զորակոչը ևս դադարել է։
Արցախի իշխանություններն ու նախագահ Արայիկ Հարությունյանը, բացի Երևանում Փաշինյանի և նրա քաղաքական թիմի ներկայացուցիչների հետ պարբերական հանդիպումներից, ինչո՞վ են զբաղված։ Ամեն շաբաթ Արցախից տեղահանված, տունուտեղ կորցրած հարյուրավոր մարդիկ խմբվում են կառավարության շենքի առջև՝ իրենց բնակավորման և սոցիալական օգնության հարցերը լուծելու խնդրանքով, բայց ապարդյուն։ Արցախի կառավարությունը հանձնառո՞ւ է իր տնավեր քաղաքացիների առջև։
Արցախում մնացած տասնյակ հազարավոր հայերի անվտանգության և աշխատանքի, իսկ տեղահանված արցախցիների բնակավորման և սոցիալական աջակցության ծրագրերը պետք է առաջնահերթ լինեն Արցախի կառավարության համար։ Մինչդեռ տպավորությունն այն է, որ Արայիկ Հարությունյանի միակ խնդիրն այսօր Փաշինյանին հաճոյանալն է՝ Արցախին ցուցաբերվող օժանդակության համար։ Հարությունյանը երևի մոռացել է, որ դա ոչ թե բարի կամքի դրսևորում է, այլ Հայաստանի կառավարության ուղիղ պարտականությունը։
ПОСЛЕДНИЕ ОТ АВТОРА
-
2022-02-28 10:26
Кто сегодня помнит, что именно наобещал с приходом к власти Пашинян в сфере внешней политики и дипломатии в числе множества других популистских обещаний социально-экономического характера? Выяснилось, в Министерстве иностранных дел, так же, как и в других сферах, не только растеряны многолетние институциональные традиции, но и дипломатическая служба и межгосударственные контакты стали предметом насмешек. Все это более чем наглядно было продемонстрировано в течение всей 44-дневной войны и после ее окончания – по сей день. Тогда как именно в этот критический период необходима была неустанная внешнеполитическая работа.
-
2022-02-24 13:26
Провал правящим большинством проекта заявления, осуждающего «Шушинскую декларацию», - отнюдь не экстраординарный и вполне ожидаемый шаг. Куда более удивительным было бы обратное, поскольку не изменились ни Турция с Азербайджаном, ни наши власти. Армянская дипломатия, в том числе и парламентская, сегодня настолько беззубая и услужливая, что не может позволить себе даже обсудить, а уж тем более - осудить очевидно антиармянский документ. Только заслужившие звание национального героя Азербайджана деятели могут обосновать свой отказ так, как это несколько дней назад сделали члены правящей ГД на заседании комиссии НС по внешним связям.
-
2022-02-24 10:29
Кто испытывает боль от потерь в войне? Власть, оппозиция, национальная элита или весь народ? Может, никто? Если бы мы ощущали общую боль утраты, вряд ли после такого тяжелого поражения проявили бы столь недопустимое национальное равнодушие и игнорировали постоянные предупреждения и угрозы. Народ, осознающий потерю, не пошел бы за виновным в ней, не поверил бы более его лжи, сориентировался бы, наконец, что для него важнее: ненависть к предыдущим властям или любовь к государству и Родине.
-
2022-02-22 10:57
Системный государственный кризис в стране власти пытаются замаскировать фрагментарными решениями и реформами, приправив их завесой своей легитимности. Тезисы Пашиняна о собственной легитимности на самом деле, конечно же, надуманны и ничтожны, поскольку его решения - от кадровой политики до отраслевых реформ - не сопровождаются публичными обсуждениями.