2021-12-28 10:23
Давид САРКИСЯН
0
ՈՏՆԱՏԱԿ ՏՐՎԱԾ ԻՐԱՎԱԿԱՐԳՆ ՈՒ ՕՐԻՆԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆԸ
Ի թիվս մյուս ոլորտներում համակարգային ձախողումների ու անպատվության՝ 2021-ը կհիշվի նաև որպես դատական և իրավապահ համակարգի սանձարձակ ապօրինությունների տարի։ Դատաիրավական մարմիններն այդպես էլ օրինական և գործուն դիմադրություն ցույց չտվին վարչախմբի կամայականություններին և անօրինական պահանջներին, չհաշված հատուկենտ դատավորների սկզբունքային պահվածքը։ Սա այն դեպքում, երբ մասնավոր զրույցներում ոստիկանները, քննիչները, դատախազները հիմնականում ոչ նորմատիվ բառամթերքով են խոսում իրենց անընդմեջ փոփոխվող պետերի և երկրի իշխանության մասին։
2018-ից Նիկոլ Փաշինյանի հետապնդած, առնվազն 2019-ի մայիսից դա հրապարակայնորեն ի ցույց դրած նպատակը՝ իրենով անել դատաիրավական համակարգն ամբողջությամբ, գրեթե իրականացել է։ Փաշինյանը տասնյակ անգամ ուղիղ տեքստով խոստովանել է, որ այո՛, «ժողովրդին», ասել է թե՝ իրեն, հարկավոր են հլու-հնազանդ կամակատարներ, որոնք արդարադատություն իրականացնելիս կգործեն «ժողովրդի կամոք»՝ անմռունչ ենթարկվելով գործադիր իշխանությանը, և ցավալիորեն՝ նա այդ նպատակի իրագործման հարցում հիմնականում հաջողել է։ Վկան՝ այս պահին մոտ մեկ տասնյակի հասնող քաղբանտարկյալների գոյությունը։
Վարչապետի թեթև ձեռամբ «մերը» հռչակված ոստիկանները դարձել են իրենը, ավելի ճիշտ՝ իր անվտանգ երթևեկության սպասարկուները՝ օպերատիվ աշխատանքով զբաղվելու կամ հասարակական կարգը պահպանելու փոխարեն։ Փաշինյանի մանկության ընկեր ոստիկանապետին արժե հիշեցնել, որ իր ղեկավարած համակարգում ուսադիր են կրում և երդում են տալիս ոչ թե օրվա պատեհապաշտ իշխանությանը կուրորեն և անվերապահ սպասարկելու, այլ օրենքին, այն է՝ պետությանն ու ժողովրդին անբասիր ծառայելու, նրա շահը պատվով պաշտպանելու ազնիվ մղումով։ Կա՞ որևէ մեկը, որը կարծում է, թե վարչապետը կամ ոստիկանապետը կարող են ողջամտորեն արդարացնել ոստիկանության ներուժի նման ոչ նպատակային օգտագործումը մեկ անձի պաշտպանության համար։ Ընդ որում, խոսքը ոչ միայն ֆիզիկական, այլև, օրինակ, «սուր գրառումներից» նրան պաշտպանելու մասին է։
Կառավարության նիստերին պարբերաբար մեկտեղվող ուժային գերատեսչությունների ղեկավարներին՝ ոստիկանապետին, ԱԱԾ տնօրենին, գլխավոր դատախազին, Քննչական կոմիտեի նախագահին պետք է հիշեցնել, որ քրեական հետապնդման ենթակա է նաև հանցավոր հրամանի կատարումը, ոչ միայն այն տալը։ Այս անձինք և նրանց ենթակաները թերևս հույս ունեն «հրաման էի կատարում» ամենազոր արտահայտությամբ փրկել իրենց կաշին, սակայն ամեն պահի ապացուցում են սեփական պաշտոնավարումը պետական ու ազգային շահից վեր դասելու արատավոր մտայնությունը։ Բազմամարդ հանրահավաքներին և անգամ սակավաթիվ փողոցային ակցիաներին ցուցարարներին ոչ թե օրենքով նախատեսված ժամանակ տալը, այլ միանգամից բիրտ հարկադրանքի միջոցներ կիրառելն իրոք որ աննախադեպ է, այն դեպքում, երբ, օրինակ, Վարչական դատարանի ակտով՝ սահմանված է խաղաղ հավաքների ազատություն։
Եվ ուրեմն՝ անխուսափելի իշխանափոխությունից հետո քննության առարկա պետք է դառնան նաև իրավապահ մարմինների ղեկավարների գործողությունները և կամ անգործությունը։ Դավաճանության ակնհայտ հանցակազմերը պարտակող ու կոծկող գլխավոր դատախազից ու Քննչական կոմիտեի նախագահից մինչև անհարկի և անհամաչափ ուժ կիրառելու, ցուցարարների նկատմամբ բռնություն գործադրելու հրաման տվող ոստիկանության ղեկավարությունը պետք է պատասխանատվություն կրեն։ Միայն Փաշինյանի՝ օրեր առաջ հնչեցրած այն միտքը, թե Արցախը կորցրել էր Ադրբեջանի կազմում չլինելու հնարավորությունները, բավական պիտի լիներ գլխավոր դատախազի համար՝ պետական դավաճանության հոդվածով նրա դեմ քրեական հետապնդում հարուցելու, եթե իհարկե, նա գեթ չնչին մասնագիտական ու տղամարդկային արժանապատվություն ունենար։
ПОСЛЕДНИЕ ОТ АВТОРА
-
2022-02-28 10:26Кто сегодня помнит, что именно наобещал с приходом к власти Пашинян в сфере внешней политики и дипломатии в числе множества других популистских обещаний социально-экономического характера? Выяснилось, в Министерстве иностранных дел, так же, как и в других сферах, не только растеряны многолетние институциональные традиции, но и дипломатическая служба и межгосударственные контакты стали предметом насмешек. Все это более чем наглядно было продемонстрировано в течение всей 44-дневной войны и после ее окончания – по сей день. Тогда как именно в этот критический период необходима была неустанная внешнеполитическая работа.
-
2022-02-24 13:26Провал правящим большинством проекта заявления, осуждающего «Шушинскую декларацию», - отнюдь не экстраординарный и вполне ожидаемый шаг. Куда более удивительным было бы обратное, поскольку не изменились ни Турция с Азербайджаном, ни наши власти. Армянская дипломатия, в том числе и парламентская, сегодня настолько беззубая и услужливая, что не может позволить себе даже обсудить, а уж тем более - осудить очевидно антиармянский документ. Только заслужившие звание национального героя Азербайджана деятели могут обосновать свой отказ так, как это несколько дней назад сделали члены правящей ГД на заседании комиссии НС по внешним связям.
-
2022-02-24 10:29Кто испытывает боль от потерь в войне? Власть, оппозиция, национальная элита или весь народ? Может, никто? Если бы мы ощущали общую боль утраты, вряд ли после такого тяжелого поражения проявили бы столь недопустимое национальное равнодушие и игнорировали постоянные предупреждения и угрозы. Народ, осознающий потерю, не пошел бы за виновным в ней, не поверил бы более его лжи, сориентировался бы, наконец, что для него важнее: ненависть к предыдущим властям или любовь к государству и Родине.
-
2022-02-22 10:57Системный государственный кризис в стране власти пытаются замаскировать фрагментарными решениями и реформами, приправив их завесой своей легитимности. Тезисы Пашиняна о собственной легитимности на самом деле, конечно же, надуманны и ничтожны, поскольку его решения - от кадровой политики до отраслевых реформ - не сопровождаются публичными обсуждениями.