Последние новости

ԽՈՒՍԱՓԵԼ ԸՆԴԴԻՄԱԴԻՐ ՄՏՔԻ ՃԱՀՃԱՑՈՒՄԻՑ

Հետպատերազմյան ավելի քան մեկ տարում ընդդիմության տարբեր շերտերի կողմից Փաշինյանի հեռացման զանազան, անգամ անհավանական տարբերակներ են առաջ քաշվել։ ԶՈՒ ԳՇ հայտնի հայտարարությունից հետո, երբ թվում էր՝ իշխանափոխության հարցը լուծված է, ընդդիմությունը պահը չօգտագործեց, սպայակույտին վերագրվեց գործունեության քաղաքականացում, և մեր պետության անվտանգության և բնականոն կյանքի համար պատասխանատու այդ կարևորագույն օղակը գլխատվեց ու հիմնիվեր քաղաքականացվեց։ Ստացվում է՝ բարի ցանկությամբ աչքը շինելու փոխարեն ունքը հանեցին, արդյունքում և՛ Փաշինյանի պաշտոնավարումը երկարաձգվեց, և՛ բանակի հեղինակությունը լրջորեն վտանգվեց։

Հայրենիքի փրկության շարժումը փորձեց վարչապետին հեռացնել իր իսկ մեթոդներով՝ կառավարական շենքերի շրջափակմամբ, շարունակական երթերով ու ցույցերով, բայց ձախողեց։ Երթերն ու անհնազանդության ակցիաներն անարդյունավետ գտնվեցին դրանք իբրև իշխանություն նվաճելու միջոց օգտագործած Փաշինյանի դեմ։ Պարզ է, որ նրան անհնար է հեռացնել այնպես, ինչպես նա Սերժ Սարգսյանին հեռացրեց իշխանությունից։ Փաշինյանի հրաժարականի պարտադրանքը փողոցային ճնշման, իշխող խմբակցության տրոհման և ընդդիմության դիրքերի ուժեղացման, նաև միջազգային խաղացողների հաշվարկների համընկնում պետք է լինի, իսկ այն այսօր չկա։

Փողոցային շարժման գագաթնակետին խորհրդարանի ընդդիմադիր խմբակցությունները՝ ԲՀԿ-ն և ԼՀԿ-ն, այդպես էլ անհաղորդ մնացին գործընթացին, թեև պնդում էին, որ կաշխատեն կառավարող խմբակցության հետ և կհամոզեն ՔՊ-ականներին լքել իրենց թիմը։ Ավելին՝ թաքստոցներից դուրս եկած և անկյուն մղված ՔՊ-ական պատգամավորներն անցան շրջանաձև պաշտպանության՝ պառակտվելու և տրոհվելու փոխարեն համախմբելով։ Ցավալիորեն, ընդդիմադիր պայքարի այդ մարտավարությունը երկարաժամկետ հեռանկարում միայն ուժեղացրեց իշխանությանը։

Ինչպես մեկ տարի առաջ, այնպես էլ այսօր կառավարող թիմում չկա վարչապետի այլ թեկնածու՝ բացի Նիկոլ Փաշինյանից, և իշխանության ճգնաժամ առաջանալու դեպքում դժվար է պատկերացնել, թե ինչպես են ՔՊ-ականներն իրենց թիմից նոր վարչապետ ընտրում։ Իշխող խմբակցության անդամները չունեն այն գիտակցումը, որ իրենց ներկայիս գործունեությունը ստվերելու է իշխանափոխությունից հետո իրենց կյանքն ու հեռանկարը, ապրում են այսօրվա վայելքներով։ Հակառակ դեպքում՝ իշխանությանը վտանգ զգալու պարագայում, իրենք առաջինը կթռչեին խորտակվող նավից, Շիրակ Թորոսյանն ու Հայկ Կոնջորյանը վկա, ավելին՝ կսկսեին հեքիաթներ պատմել, թե ինչ հանգամանքների բերումով են հայտնվել ՔՊ-ում։

Իշխանության ներկայացուցիչների (ինչպես և որևէ այլ մեկի) նկատմամբ բռնություն գործադրելն անընդունելի է, բայց ՔՊ-ական վերնախավը մշտապես պետք է զգա տոտալ բարոյական ճնշումն իր նկատմամբ ու շարունակաբար հաշիվ տա ինքն իրեն ու հանրությանը։ Իսկ ֆիզիկական հաշվեհարդարի կամ ահաբեկման առաջարկներ անողները, թերևս, հենց իշխանական սադրիչներ են, որոնք նպատակ ունեն գրգռելու հանրությանն ու ցույց տալու ընդդիմության իբր արմատականությունը։

Եթե հաշվեհարդարը և ահաբեկումները նախադեպ դառնան (իսկ նման նախադեպեր արդեն եղել են), մեր երկիրն անգամ իշխանափոխությունից հետո դուրս չի գա արատավոր շրջանից, և նոր վարչապետի ընտրությունից կարճ ժամանակ անց որոշ խմբեր կարող են նույնն անել արդեն նրա նկատմամբ։ Բայց ցավոք՝ ՔՊ-ականների բարձր գիտակցության վրա հույս դնելն ու իշխանությունը ներսից տրոհելը ևս անշնորհակալ և անհեռանկար գործ է։ Եվ ուրեմն՝ տիտղոսային ընդդիմությունը պետք է կարճ ժամանակում ներկայացնի իշխանափոխության ճանապարհային քարտեզը կամ էլ ընդունի սեփական անճարակությունն ու տեղը զիջի այլ ուժերի։

    ПОСЛЕДНИЕ ОТ АВТОРА

    • БЕССЛАВНАЯ ДИПЛОМАТИЯ И УНИЧТОЖЕННЫЙ СУВЕРЕНИТЕТ
      2022-02-28 10:26

      Кто сегодня помнит, что именно наобещал с приходом к власти Пашинян в сфере внешней политики и дипломатии в числе множества других  популистских обещаний социально-экономического характера? Выяснилось, в  Министерстве иностранных дел, так же, как и в других сферах, не только растеряны многолетние институциональные традиции, но и дипломатическая служба и межгосударственные контакты стали предметом насмешек. Все это более чем наглядно было продемонстрировано в течение всей 44-дневной войны и после ее окончания – по сей день. Тогда как именно в этот критический период необходима была неустанная внешнеполитическая работа.

    • К НАЦИОНАЛЬНОМУ ПРОБУЖДЕНИЮ – ЧЕРЕЗ ПАМЯТЬ И ЕРАБЛУР
      2022-02-24 13:26

      Провал правящим большинством проекта заявления, осуждающего «Шушинскую декларацию», - отнюдь не экстраординарный и вполне ожидаемый шаг. Куда более удивительным было бы обратное, поскольку не изменились ни Турция с Азербайджаном, ни наши власти. Армянская дипломатия, в том числе и парламентская, сегодня настолько беззубая и услужливая, что не может позволить себе даже обсудить, а уж тем более - осудить очевидно антиармянский документ. Только заслужившие звание национального героя Азербайджана деятели могут обосновать свой отказ так, как это несколько дней назад сделали члены правящей ГД на заседании комиссии НС по внешним связям.

    • КОНСЕНСУС ВОКРУГ КРУШЕНИЯ НАЦИОНАЛЬНЫХ ЧАЯНИЙ?
      2022-02-24 10:29

      Кто испытывает боль от потерь в войне? Власть, оппозиция, национальная элита или весь народ? Может, никто? Если бы мы ощущали общую боль утраты, вряд ли после такого тяжелого поражения проявили бы столь недопустимое национальное равнодушие и игнорировали  постоянные предупреждения и угрозы. Народ, осознающий потерю, не пошел бы за виновным в ней, не поверил бы более его лжи, сориентировался бы, наконец, что для него важнее: ненависть к предыдущим властям или любовь к государству и Родине.

    • СУДЕБНАЯ СИСТЕМА: НАШ ПОЗОР И НАША СОВЕСТЬ
      2022-02-22 10:57

      Системный государственный кризис в стране власти пытаются замаскировать фрагментарными решениями и реформами, приправив их завесой своей легитимности. Тезисы Пашиняна о собственной легитимности на самом деле, конечно же, надуманны и ничтожны, поскольку его решения - от кадровой политики до отраслевых реформ - не сопровождаются публичными обсуждениями.






    ПОСЛЕДНЕЕ ПО ТЕМЕ