2022-02-17 10:50
Давид САРКИСЯН
0
ՓԱԿ ԱՉՔԵՐՈՎ՝ ՍԵՓԱԿԱՆ ԿՈՐԾԱՆՄԱՆՆ ԸՆԴԱՌԱՋ
Այսօր քչերն են հիշում, որ պատերազմի մեկնարկից ընդամենը մեկ շաբաթ առաջ՝ 2020-ի սեպտեմբերի 21-ին, Նիկոլ Փաշինյանը Մատենադարանում ներկայացնում էր 2050-ին իր պատկերացրած Հայաստանի տեսլականը։ Ստացվեց այնպես, որ դրանից մեկ շաբաթ անց սկսված պատերազմում պարտվելու հետևանքով Հայաստանը հետ շպրտվեց տասնամյակներով և այսօր մեկնարկային շատ ավելի աղետալի վիճակում է, քան անգամ 90-ականների սկզբին էր, երբ հույս ու հավատ կար։ Եթե մինչև 44-օրյա պատերազմը կարծում էինք՝ անհաղթ ենք, առատորեն կերակրվում էինք մեր հորինած առասպելներով, հավատում դրանց, շուտով պարզվեց՝ մի ամբողջ ժողովրդի հավաքական ճակատագիրը հեշտությամբ՝ առանց դույզն-ինչ կշռադատելու, կարող ենք վստահել ամենավերջին արկածախնդիրին։
Քչերն են հիշում նաեվ, որ դեռևս մինչեվ պատերազմը Փաշինյանը մի քանի անգամ հայտարարել էր իբր Արցախում առկա դավադիր ուժերի մասին, որոնք փորձելու են պատերազմ հրահրել և մեղքը բարդել իր վրա։ Կառավարության նիստերին նա ԱԱԾ-ին հրահանգ էր իջեցնում սատանաներ որսալ, սևազգեստ անձանց բերման ենթարկել։ Իր այդ անհեթեթ մտքերով նա ի՞նչ մտադրություններ էր քողարկում։ Երբեմն պետք է հետահայաց հասկանալ, թե ինչ թաքուն ծրագրեր կարող են լինել արտաքնապես անմեղ և անգամ ծիծաղելի թվացող խոսքերի տակ։
Պաշտոնաթող նախագահ Արմեն Սարգսյանը սիրում էր խոսել այսպես կոչված «Չորրորդ հանրապետության» մասին, ավելի վաղ Նիկոլ Փաշինյանն իր ժառանգած երկիրը համարել էր «Նոր Հայաստան»։ Ո՞րն է այդ Հայաստանի հայտանիշը՝ հազարավոր երիտասարդների զոհաբերո՞ւմը, թե՞ նրանց արյունն ու կյանքերը պաշտոնապես ուրանալը, այդ էջը փակելն ու թշնամու հետ բարեկամություն սկսելը։ Միգուցե Արմեն Սարգսյանն իր հետ տարա՞վ այդպես էլ չհռչակված «Չորրորդ Հանրապետության» կնիքը։ Վարչապետի կամակատար աշխատելուց, նրա հրաժարականը պահանջելուց, ապա նոր նախարարների նշանակման հրամանագրերը լռելյայն ստորագրելուց բացի՝ ինչո՞վ աչքի ընկավ հյուրախաղերի եկած այդ պաշտոնյան։
Հայաստանը գնալով նմանվում է այն ինքնասպանին, որը փակ աչքերով ընդառաջ է գնում իր կործանմանը։ Ընդ որում, այս ողբերգական և ամոթալի վիճակը շատ ավելի նկատելի է դրսից՝ արտերկրից։ Այսօր Հայաստանում իրականացվում է պետական խարդավանք՝ թուրք-ադրբեջանական ծրագրի սպասարկում։ Եթե հայկական կողմը թշնամու նպատակները սեփական ձեռքով իրականացնելը քողարկում է խաղաղության դարաշրջան բացելու մասին ստերով, Էրդողանն ու Ալիևը բավական անկեղծ են իրենց մղումներում և չեն էլ փորձում թաքցնել դրանք։ Զավթված Ակնայում Ալիևն, օրինակ, օրերս հերթական անգամ կրկնեց, որ նույնիսկ խաղաղության պայմանագիր կնքելու դեպքում «ադրբեջանցիները չպետք է ներեն հայերին իրենց կատարած հանցանքների համար»։ Դահիճը զոհ է խաղում, իսկ զոհը դահճի բարեկամությունն է խնդրում և ձեռքն է համբուրում։
Մեր հանրության մի մասը դեռևս շարունակում է իներցիայով ապրել և լռել, թեև մյուս կողմից էլ տեսնում է, որ խելամիտ մարդկանց շրջանում այս իշխանության կողմնակից լինելը պարզապես ամոթալի է։ Որևէ բանի հավատ չընծայելն ու որևէ մեկի հետ հույս չկապելն ամենավտանգավոր ազգային հոգեվիճակն է, որից պետք է ելք գտնել։ Պատերազմից հետո երկրից ծայր առած արտագաղթի ալիքը, հատկապես մտավոր ներուժի արտահոսքը, պետության ապագան դարձնում է անհեռանկար, իշխանափոխության և նոր ազգային ընտրանու ձևավորման հնարավորությունը՝ մշուշոտ։ Կառավարությունը շարունակում է ազգային աղետի մեղավորներին որոնել իրենից դուրս։ Ցավոք, դեռևս մեղավորների փնտրտուքով են զբաղված նաև ընդդիմության շարքերում, մինչդեռ խելացի գործելու դեպքում պետք է նախևառաջ իրավիճակից ելքեր փնտրել և հանգուցալուծում առաջարկել։
ПОСЛЕДНИЕ ОТ АВТОРА
-
2022-02-28 10:26Кто сегодня помнит, что именно наобещал с приходом к власти Пашинян в сфере внешней политики и дипломатии в числе множества других популистских обещаний социально-экономического характера? Выяснилось, в Министерстве иностранных дел, так же, как и в других сферах, не только растеряны многолетние институциональные традиции, но и дипломатическая служба и межгосударственные контакты стали предметом насмешек. Все это более чем наглядно было продемонстрировано в течение всей 44-дневной войны и после ее окончания – по сей день. Тогда как именно в этот критический период необходима была неустанная внешнеполитическая работа.
-
2022-02-24 13:26Провал правящим большинством проекта заявления, осуждающего «Шушинскую декларацию», - отнюдь не экстраординарный и вполне ожидаемый шаг. Куда более удивительным было бы обратное, поскольку не изменились ни Турция с Азербайджаном, ни наши власти. Армянская дипломатия, в том числе и парламентская, сегодня настолько беззубая и услужливая, что не может позволить себе даже обсудить, а уж тем более - осудить очевидно антиармянский документ. Только заслужившие звание национального героя Азербайджана деятели могут обосновать свой отказ так, как это несколько дней назад сделали члены правящей ГД на заседании комиссии НС по внешним связям.
-
2022-02-24 10:29Кто испытывает боль от потерь в войне? Власть, оппозиция, национальная элита или весь народ? Может, никто? Если бы мы ощущали общую боль утраты, вряд ли после такого тяжелого поражения проявили бы столь недопустимое национальное равнодушие и игнорировали постоянные предупреждения и угрозы. Народ, осознающий потерю, не пошел бы за виновным в ней, не поверил бы более его лжи, сориентировался бы, наконец, что для него важнее: ненависть к предыдущим властям или любовь к государству и Родине.
-
2022-02-22 10:57Системный государственный кризис в стране власти пытаются замаскировать фрагментарными решениями и реформами, приправив их завесой своей легитимности. Тезисы Пашиняна о собственной легитимности на самом деле, конечно же, надуманны и ничтожны, поскольку его решения - от кадровой политики до отраслевых реформ - не сопровождаются публичными обсуждениями.