ԵՎ ԱՐՅՈՒՆԸ ՀԵՂՎԵՑ…
Ապրիլի 25-ին Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը մերժեց առաջին նախագահ Լ.Տեր-Պետրոսյանի հայցն ընդդեմ Հայաստանի՝ 2008 թվականին տեղաշարժման ազատության իրավունքի սահմանափակման վերաբերյալ։ Ինչպես հայտնի է, ՄԻԵԴ ներկայացրած բողոքում նա պնդում էր, թե երկրի իրավապահ մարմինները 2008 թվականի մարտի 1-ին իր կողմնակիցների հանրահավաքի ուժային ցրման ընթացքում ապօրինաբար պահել են իրեն Երևանի Ազատության հրապարակում և տարել են տուն, որտեղ փաստացի պահել են տնային կալանքի տակ…
ՄԻԵԴ-ի որոշման մեջ բառացիորեն նշվում է, որ «դատարանը չի տիրապետել այդ փաստերը հաստատող համոզիչ և ոչ երկիմաստ ապացույցների»։ Ինչպես նաև ասվում է, որ դատարանը որոշում կայացնելիս առաջնորդվել է իրադարձությունների և «տնային կալանքի» մասին զեկույցներով, այդ թվում ԵԽ գլխավոր քարտուղարի, ԵԽԽՎ մոնիտորինգային խմբի և Human Right Watch կազմակերպության հաղորդումներով։ Մինչդեռ ըստ մյուս կողմի ցուցմունքների, նախկին նախագահն ինքն է համաձայնել նստել մեքենա և իր կամքով չի լքել տունը, քանի որ անվտանգության ծառայությունը չէր կարող նրան ուղեկցել։
Օպերայի մոտ տասնօրյա ապօրինի ակցիաների կազմակերպիչ Լ.Տեր-Պետրոսյանի տնային կալանքի մասին առասպելը մարտի 1-ից սկսեցին տարածել իր իսկ կողմնակիցները, և որոշ ժամանակ դա այն թզենու տերևն էր, որով նախագահական ընտրություններում տանուլ տված ձախողակը փորձում էր ծածկել իր ընկած հեղինակությունը, խուսափել մարտի 1-2-ին տեղի ունեցածի համար պատասխանատվությունից։
Մինչդեռ այն օրերի իրադարձությունների ականատեսները, որոնք գալիս էին հրապարակ, սեփական աչքով համոզվում էին ագրեսիայի աճող աստիճանի մեջ, ինչի մասին վկայում են հենց թեկուզ ձողերն ու մետաղե «ոզնիները» (հարմարանքներ ոստիկանների վրա նետելու համար), ոգելից խմիչքի դոզաները «գիշերվա վրանային հերթափոխի» համար։ Եվ վերջապես, մարտի լույս 1-ի գիշերը «Գլադիատոր» ֆիլմի «անվճար» ցուցադրումը հրապարակում։
Ոստիկանությունից տեղեկատվության արտահոսքի շնորհիվ (դրա համար ավելի ուշ դատապարտվեց ոստիկանական բարձրաստիճան պաշտոնյա) «գլադիատորները» նախազգուշացվեցին տասնօրյա ապօրինի զանգվածային ակցիան դադարեցնելու իշխանությունների մտադրության մասին և սվիններով (ավելի ճիշտ՝ մետաղաձողերով) ընդունեցին հրապարակն ազատելու ոստիկանության պահանջը։ Այդպես վաղ առավոտյան սկսվեց այն, ինչը հետո դառնալու էր «Մարտի 1» և հանգեցնելու տասը մարդու մահվան։ Կարելի՞ էր արդյոք այդ ամենը կանխել։
Իհարկե, այո։ Չէ՞ որ անհերքելի ապացույցներ կան, որ շատերն էին փորձում լիցքաթափել իրավիճակը, խելքի բերել արգելակները կորցրած միտինգավորների մի մասին։ Պայմանավորվեցին հանրահավաքը Մյասնիկյանի արձանից Մատենադարանի մոտ տեղափոխելու մասին։ Բայց ԼՏՊ-ի հանձնակատարը՝ ամբոխին կառավարող Նիկոլ Փաշինյանը չհամաձայնեց նման հեռանկարին, բնականաբար՝ «տնային կալանքի» տակ գտնվող Լևոն Հակոբովիչի հրահանգով։
Գլխավոր գործող անձանց հեռախոսային խոսակցությունների ավելի ուշ հրապարակված գաղտնալսումները (գործի նյութերը) վկայում են, թե ինչպես էին նրանք բոլորն ուրախանում անկարգությունների ալիքի ահագնացման, տասնյակ մեքենաների հրկիզման ու խանութների թալանի առթիվ։ Ի դեպ, մի՞թե այդ ամենի մասին տեղյակ չէր հենց նույն ՄԻԵԴ-ը, եթե իր որոշման մեջ համարել է, որ «ոստիկանությունը չարդարացված ուժ է գործադրել ցուցարարներին ցրելու համար»։
Կրկին անդրադառնանք «կալանավորին»։ Մարտի 1-ի օրվա ողջ ընթացքում նրա պահվածքն ամենայն համոզչությամբ ցույց տվեց այն մարդու անպատկառ սուտը, որը նախընտրական քարոզարշավի ժամանակ երդմնալից մեջբերում էր Չարենցի բանաստեղծությունը («Թող ո՛չ մի զոհ չպահանջվի ինձնից բացի…»)։ Իսկ հարկ եղած պահին նա գերազանց թաքցրեց սեփական անձը «տնային կալանքի» տակ և այդ օրվանից ի վեր փորձում է տասը հոգու արյան մեղքը բարդել բոլորի վրա, բացի իրենից։
Պրն. Տեր-Պետրոսյանի պահվածքին ավելացնենք իր իսկ ասածը («Մարտի 1-ի գիշերը ես շատ հանգիստ քնել եմ…»), ավելացնենք նրա շողշողացող դեմքը մի քանի օր անց Սահմանադրական դատարանում բողոքը քննելիս, երբ զոհերի յոթօրեքն էլ դեռ չէին նշել։ Այդ ամենը չես վերանկարահանի, չես վերաշարադրի, չես ծաղկեցնի հուշագրություններում։
Վերջում մի հատված մեջբերեմ իմ «Զինանոցները լի են հարիֆներով» հոդվածից (2008թ. հունիսի 19).«Ինչո՞վ համալրեց իր գործունեությունը քաղաքական գործիչ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը մարտի 1-ին։ Մտածե՞ց արդյոք այն մասին, որ հասարակության մի որոշ մասի գիտակցության մեջ 1998-ից ձևավորված «իմաստուն», զիջող (արյունահեղությունից խուսափելու համար) առաջնորդի մասին քաղաքական առասպելին փոխարինելու եկավ իրականությունը, որում սառնարյուն ցինիկը ոխակալությամբ սպասում է կուլիսների հետևում, թե երբ խելագարված ամբոխն ու նյարդայնացած իշխանությունը միմյանց արյուն կհեղեն։ Թե ով՝ ումը, կարևոր չէ։ Միայն թե՝ հնարավորինս շատ։ Եվ արյունը հեղվեց»։
ПОСЛЕДНИЕ ОТ АВТОРА
-
2020-11-17 14:495331События развиваются стремительно и неумолимо. Только окончательным дебилам (из тех, кто еще пытается удержать власть) кажется, что "гордые и свободные" граждане Армении пошумят и угомонятся. Не выйдет, не надейтесь.
-
2020-11-15 10:55148524 марта 1992 года в Хельсинки совещание ОБСЕ (тогда СБСЕ) приняло решение о созыве в Минске Международной конференции по Нагорному Карабаху, создало так называемый институт сопредседателей Минской группы, который и приступил к решению вопроса Карабаха, обладая для этого соответствующими полномочиями и неся ответственность за свою деятельность.
-
2020-11-13 10:27250130 октября во время первого благотворительного концерта - сбора средств - состоялась премьера песни "Анунс Арцах э" ("Мое имя - Арцах", музыка Армена Казаряна, слова Авета Барсегяна) в прекрасном исполнении Шушан Петросян. Фонд страхования военнослужащих решил сделать эту песню своим гимном, надеясь, что "ее действенный дух и искренность вдохновят всех и впредь своими пожертвованиями вносить свой вклад в патриотическое дело оказания содействия нашим героям и их семьям".
-
2020-11-11 12:071212Венцом политической деятельности Никола Воваевича стало подписание капитулянтского заявления с Ильхамом Гейдаровичем и Владимиром Путиным.
ПОСЛЕДНЕЕ ПО ТЕМЕ
-
2020-11-27 09:4436Նախկինում կոչ էր անում սնանկացնել, այսօր հպարտություն է հայտնում Նիկոլ Փաշինյանը մտադիր է հանդիպումների շարք անցկացնել Հայաստանի գործարար շրջանակների ներկայացուցիչների հետ՝ տնտեսական ակտիվության վերականգնման և ներդրումային միջավայրի հարցերը քննարկելու համար: Այդ մասին շաբաթվա սկզբին մեզ հայտնեց երկրի կառավարության մամլո ծառայությունը։
-
2020-11-20 19:0881Նիկոլը մտավոր առումով չի աճել «կռուտիտ լինելու» մակարդակի Երրորդ նախագահի նույնիսկ ամենաթունդ հակառակորդները հոգու խորքում համոզված են, որ եթե Սերժ Սարգսյանը 2018-ի ապրիլին հրաժարական չտար, ապա Արցախն այսօր հայկական կլիներ։ Արցախը դատապարտված չէր, ինչպես որ փորձում է ներկայացնել Փաշինյանը, որի համար բանակցային գործընթացի էությունը հանգեց «կռուտիտ» փողոցային բառին՝ ժարգոնային արտաբերմամբ։
-
2020-11-18 23:0049Վերջին մեկ շաբաթվա ընթացքում բազմիցս խոսել ենք սեպտեմբերի 27-ից սկսված պատերազմի, նրանում մեր ունեցած անհաջողությունների, դրանից հետո ստեղծված վիճակի և այդ վիճակի մանրամասների մասին, իր ֆեյսբուքյան էջում գրել է ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը, հաղորդում է Aysor.am-ը։ «Եկել է ժամանակը խոսելու ստեղծված վիճակը հաղթահարելու ուղիների, մեթոդների և ծրագրերի մասին: Ասել եմ արդեն, որ ինձ եմ համարում ստեղծված վիճակի թիվ 1 պատասխանատուն: Իրավիճակը հաղթահարելու և երկրում կայունություն ու անվտանգություն հաստատելու հիմնական պատասխանատուն նույնպես ես եմ: Ընդգծում եմ, որ ոչ միայն մտադիր չեմ հրաժարվել այդ պատասխանատվությունից, այլև ամբողջությամբ լծված եմ այդ գործին»։
-
2020-11-17 19:14132Դե, ահա արդեն նաև նախագահը՝ պաղպաղակի մեծ սիրահարն ու արքայազն Չարլզի ընկերը, միացավ վարչապետի հրաժարականի պահանջին։ Ինչպես կատակեց սոցիալական ցանցերի օգտատերերից մեկը, եթե արդեն նույնիսկ Անգլիա՜ն է... Իսկ գուցեև չկատակեց, գուցե դա այդպես է, որ կա: Քանզի բոլոր համարժեքներին, նույնիսկ Անգլիայում, արդեն հասկանալի է, թե ինչի կարող է հասցնել մարդ-աղետը. Բայց հենց նույն Անգլիայի համար՝ մեկ բան է, երբ աղետը վերաբերում է փոքրիկ Արցախին, և այլ բան է, երբ մի անհամարժեք առաջնորդի «շնորհիվ» աղետը կարող է ընդունել տարածաշրջանային բնույթ, իսկ գուցեև դուրս գալ տարածաշրջանի սահմաններից…