Այսպես կոչված՝ խաղաղության համաձայնագրի 17 կետերի համաձայնեցման առթիվ խոճկորի հրճվանքը հասել է գագաթնակետին. ռեժիմին ծառայող քարոզչամեքենան պնդում է, թե իբր՝ Փաշինյանին հաջողվեց այն, ինչը չի հաջողվել իր նախորդներին 30 տարի շարունակ։ Փաշինյանից առաջ բանակցությունների պատասխանատուներից ոչ մեկը կապիտուլյանտ չի եղել, ուստի չի շտապել բավարարել Ադրբեջանի պայմանները։ Հիշյալ համաձայնագրի տեքստի բացառիկությունն ամփոփված է միայն Ալիևի և Փաշինյանի շահերի համընկնման մեջ։

Իր վերջին հարցազրույցում Փաշինյանը ասում է. «Իսկ ի՞նչ ենք մենք զիջել Ադրբեջանին», մեր կառավարությունը որևէ միակողմանի զիջում չի իրականացրել։ Կարծում եմ կարիք կա հերթով և փաստերով հանրությանը հիշեցնել բոլոր միակողմանի բանավոր և գրավոր զիջումները, որոնք իրականացվել են 2020 թ. նոյեմբերի 9-ից հետո։ Այս մասին իր ֆեյսբուքյան էջում գրել է ԱԺ պատգամավոր Իշխան Սաղաթելյանը՝ նշելով զիջումները:

Հայաստանի դավադիր ռեժիմի պարագլուխն իր վերջին հարցազրույցով կրկին համաշխարհային քաղաքագիտության նոր հակառեկորդ սահմանեց։

«Ցանկացած օբյեկտիվ չափանիշով պարզվեց, որ Նիկոլ Փաշինյանը Հայաստանի երբևէ ունեցած ամենավատ բանակցողն է»։ Այս մասին ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է ՀՀ նախկին արտգործնախարար Վարդան Օսկանյանը։

ՀՀ–ում ԱՄՆ դեսպանատան մոտ բողոքի ակցիա է իրականացվում` ընդդեմ Հայաստանում գտնվող ամերիկյան կենսաբանական լաբորատորիաների։ Մասնակիցները դեսպանատան մոտ են եկել պաստառներով` «Ո՛չ Պենտագոնի կենսաբանական ռազմաբազաներին Հայաստանում», «Ո՛չ մահաբեր ԱՄՆ ռազմական կենսաբանական լաբորատորիաներին», «ԱՄՆ կենսաբանական լաբորատորիաները սպառնալիք են Հայաստանի համար», «Deep State»–ի ներկայացուցիչ Քրիստինա Քվին, հեռացի՛ր Հայաստանից» և այլ գրառումներով։

Դու ոչ միայն զիջել ես,այլ նաև հանձնել ես ՀՀ երբեմնի անկախությունը թուրք-ադրբեջանական ուժերին։

Անցած շաբաթ թուրքական 10 լրատվամիջոցների ներկայացուցիչների եռօրյա այցը Հայաստան բուռն արձագանք հարուցեց միանգամից մի քանի առումներով: Նախ՝ նրանց հետ հանդիպման ժամանակ Փաշինյանի արած հայտարարությունների համատեքստում, այնուհետ՝ Երևանը իբրև թուրքական քաղաք ներկայացրած CNN Turk-ի լրատվական բաժնի խմբագրի հեռուստառեպորտաժի, և վերջապես՝ այն հաղորդագրության, որ այցը ֆինանսավորվել է Հայաստանի պետբյուջեի միջոցների հաշվին։

Պատմության հեգնանք է. մեր պետությունը ձևավորվել է «Պայքար, պայքար մինչև վերջ» կարգախոսով, և այսօր մարման շեմին է՝ առանց որևէ պայքարի։

Ինչո՞ւ Իլհամ Ալիևը չի շտապում ստորագրել Փաշինյանի հետ արդեն համաձայնեցված խաղաղության պայմանագրի տեքստը։ Այստեղ ամեն ինչ պարզ է, ցավալիության աստիճան պարզ: Ինչո՞ւ պիտի Ալիևը շտապի, եթե հնարավորություն կա Փաշինյանից կորզել էլի որոշ զիջումներ։ Նրա տեղում մի՞թե այդպես չէր վարվի ցանկացած ոք, երբ իր հետ բանակցող անձը, թեկուզ նազուտուզով, բայց ժամանակի ընթացքում համաձայնում է բավարարել բոլոր պահանջները։