Le Monde. ԼԵՌՆԱՅԻՆ ՂԱՐԱԲԱՂԸ` ՈՐՊԵՍ ՎԱՂՎԱ ՕՐՎԱ ՊԱՏԵՐԱԶՄՆԵՐԻ ԲԱՆԲԵՐ
Լեռնային Ղարաբաղը, որը փոքր վիճելի տարածք է նախկին ԽՍՀՄ երկու հանրապետությունների ՝ Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև, վերջնականապես անհետացավ աշխարհաքաղաքական ռադարների էկրաններից` նախկին ԽՍՀՄ կազմաքանդման հետ կապված դրոշմների կատեգորիայի մեջ մտնելու համար, և դրանից հետո խորը սառեցման է ենթարկվել, գրում է Le Monde ֆրանսիական պարբերականը:
1994-ի պատերազմի ավարտից 26 տարի անց, որի ընթացքում 30.000 մարդ զոհվեց և տասնյակ հազարավորներ փախստական դարձան, հակամարտությունն այս լեռնային շրջանում, այնուամենայնիվ, կրկին բորբոքվեց` բռնություններով և առանձնահատկություններով, որոնք մտորելու տեղիք տվեցին ռազմական փորձագետներին, գրում է պարբերականը:
«Վեց շաբաթից էլ պակաս ժամանակահատվածում ամեն ինչ փոխվեց: Սեպտեմբերի 27-ին սկսված զինված բախումներն ավարտվեցին` երկու կողմերից շուրջ 6000 մարդու կյանք խլելով և հանգեցնելով հայկական ուժերի պարտությանը և Մոսկվայի կողմից պարտադրված հրադադարի հաստատմանը նոյեմբերի 9-ին: 1994-ին Հայաստանի կողմից գրավված Լեռնային Ղարաբաղի բոլոր տարածքները վերադարձան Ադրբեջանի իշխանության տակ, իսկ անկլավը` հայերով բնակեցված և իրեն անկախ հռչակախ, շատ մոտ է նույն ճակատագրին: Միայն ռուսական ուժերը կանխեցին նման սցենարը», - նշում է Le Monde-ը:
«Մինչ այժմ համարվում էր, որ հայկական բանակն ավելի մարտունակ է, ավելի մոտիվացված և վերահսկում է տարածքը: Բացի այն, որ Ադրբեջանը, որն արդեն մի քանի տարի մեծ ժամանակակից ռազմական զինանոց ունի, մանրակրկիտ կերպով նախապատրաստել էր իր գործողությունները` նոր խաղացողի` Թուրքիայի աջակցությամբ բաց պատերազմի նախօրեին: Բաքուն, որը պատերազմից 11 ամիս առաջ 256 միլիոն դոլարի (210 միլիոն եվրո) թուրքական սարքավորումներ ներմուծեց, այդ թվում` Bayraktar գրոհային 6 ինքնաթիռ, այդպիսով կարողացավ օգտվել տեխնոլոգիական առաջընթացից և թուրքական փորձից, մասնավորապես` Սիրիայում ձեռք բերված: 2016-2020 թվականների ընթացքում Թուրքիան տասնյակ հազարավոր մարդկանց ներգրավեց, ծավալ, որն ԱՄՆ-ի սահմաններից դուրս ՆԱՏՕ-ի մասշտաբով նմանը չունի, մի քանի անդրսահմանային արշավներին մասնակցության համար, այդ թվում` «Գարնանային վահան» արշավին, որում թուրքական և սիրիական բանակները մտան անմիջական առճակատման մեջ:
Հենց վերջին օպերացիայի ընթացքում` 2020 թվականի մարտին, առաջին անգամ քանակական առումով կանոնավոր բանակի, դրա զրահատանկային, հրետանային և հակաօդային պաշտպանության համակարգերի, զինված անօդաչու թռչող սարքերի, հրետանիի, խլացման էլեկտրոնային համակարգերի և հատուկ ջոկատայինների դեմ, որոնց հանձնարարված է հարձակվել թշնամու վրա կամ հետևել նրան: Երեք գիշերվա ընթացքում Դամասկոսի զորքերը 124 տանկ և զրահատեխնիկա էլեկտրոնային: Նրանց շտաբը, զինամթերքի պահեստները և մատակարարման գծերը ոչնչացվեցին: Նույնիսկ եթե Բաշար Ասադի թուլացած բանակը չի կարող համեմատվել Լեռնային Ղարաբաղի հայկական ուժերի հետ, այն իր մասշտաբներում տուժեց նույն տեխնոլոգիական հետամնացությունից և նույն արատներից. խորհրդային ժամանակաշրջանի սարքավորումներ, օդային աջակցության բացակայություն, նրան «կույր» դարձրած էլեկտրոնային պատերազմի միջոցներին դիմակայելու անկարողություն և անօդաչու թռչող սարքերի սպառնալիք»,- ասվում է հոդվածում:
