ԻՆՉՊԻՍԻՆ ՏԵՐՏԵՐՆ Է, ԱՅՆՊԻՍԻՆ ԷԼ ԾԱՌԱՅԱՆԻՆ Է
Գործընկերներիցս մեկը վերջերս մտահոգություն հայտնեց, թե «չե՞ն ոտնահարվի արդյոք ԶԼՄ-ների իրավունքները, եթե Հայաստանում իշխանության գա Ռոբերտ Քոչարյանը»։ Հասկանալի է, որ այդօրինակ հարցը արտացոլումն է այն վաղեմի թեմայի, թե ինչպես «Ա1+» հեռուստաընկերությունը հեռարձակման արտոնագիր չստացավ Քոչարյանի նախագահության տարիներին։ Այստեղ կարելի է թերևս հիշեցնել, որ բաղձալի արտոնագիրն այն չստացավ նաև հետագայում. ո՛չ Սերժ Սարգսյանի, ո՛չ էլ Նիկոլ Փաշինյանի օրոք... Բայց հիմա խոսքը նույնիսկ այդ մասին չէ։
Այլ այն մասին, որ գործընկերս, խորհելով այդ հարցի մասին, հաստատ չի դիտել freenews վայելչագեղ անվանումով նոր հեռուստաալիքի հաղորդումները։ Եթե դիտած լիներ այդ «ազատ նորությունները», հավանաբար հենց ինքը կդիմեր Քոչարյանին՝ ընտրություններում հաղթանակի դեպքում այդ գրասենյակն անհապաղ փակելու խնդրանքով, հասարակական հիգիենայի տարրական կանոնները պահպանելու նպատակով։
Այն, որ այդտեղ միայն նիկոլամետ ու հակաքոչարյանական քարոզչություն է՝ «ազատ լուրերի» անվան տակ, դժբախտության լոկ կեսն է։ Բայց այնտեղ ընդ որում հաղորդում է վարում մի տարօրինակ արարած, որը, դատելով ամենից, երևակայել է իրեն ինչ-որ միջին բան Կաշպիրովսկու և Վլադիմիր Սոլովյովի արանքում։ Քանզի նրա հաղորդման անտուրաժն այնպիսին է, ինչպես Սոլովյովի տաղավարում, իսկ հայացքը՝ արծվային. իսկը Կաշպիրովսկին երիտասարդ տարիներին։ Այսինքն այդ իրեն է թվում, թե հայացքն «արծվային» է։ Իրականում այդ հաղորդումն ու դրա հաղորդավարն ավելի շուտ հիշեցնում են անմոռաց Տիգրան Կարապետիչին, ընդ որում՝ նրա եթերների վատթարագույն նմանությամբ։
Դա աչքովս ընկավ օրերս, կեսգիշերին մոտ, երբ հերթով անցնում էի հեռուստացույցի ալիքների վրայով։ Չգիտեմ, թե ինչ էր հնչել մինչ այդ, կպատմեմ լոկ այն, ինչը դիտեցի. Հակաքոչարյանականության խառնուրդ բացահայտ դեբիլիզմի ու նիկոլիզմի հետ։ Թեպետ, վերջին երկու հասկացությունները գործնականում հոմանիշներ են։
Նախ, հաղորդավարը բացատրում էր, թե ինչու է Քոչարյանի օրոք կառուցված Հյուսիսային պողոտան վնասակար Երևանի համար։ Պարզվում է՝ երկրորդ նախագահը Հյուսիսային պողոտան կառուցել է, իսկ այ կոյուղու խողովակները չի փոխել։ Ուստի պետք չէ ցույց տալ նշյալ պողոտան մայրաքաղաքի հյուրերին ու հպարտանալ, բարբառում էր Կարապետիչի «ստվերը», մոռանալով, որ այնտեղ շատ է սիրում հյուրերին տանել ոչ այլ ոք, քան իր տերը՝ Փաշինյանը։ Հիշում եմ, երբ Մերկելը ժամանեց Երևան, հենց այնտեղ տարավ նրան Փաշինյանը, հենց Քոչարյանի օրոք կառուցված Հյուսիսային պողոտա։ Փոխանակ ման տար Գերմանիայի կանցլերին խանութներով ու ցույց տար, թե ինչպես են իր՝ Փաշինյանի կառավարման օրոք իջել բանանի գները...
Հետո այդ հաղորդավարը պատմեց, որ մեր գերիներին չեն վերադարձնում, քանի որ Քոչարյանը փակել է վերադարձի դուռը և բանալին դրել իր գրպանը։ Դե, կարճ ասած, նոր իշխանությունները ոչ մի կապ չունեն։ Լենա Նազարյանի ոգով, որը հայտարարեց, թե՝ չէ՞ որ գերիներին պահում են բնավ ոչ Հայաստանի իշխանությունները, և ուրեմն՝ հայ հասարակությունն այդ հարցով պետք է դիմի Ալիևին, այլ ոչ թե Փաշինյանին։
Այնուհետ Կարապետիչի «ստվերը» սարսափելի գաղտնիք բացեց այն մասին, թե ինչու են Քոչարյանի նախագահության տարիներն ամենախաղաղ շրջանը եղել անկախ Հայաստանի պատմության մեջ։ Պարզվում է՝ երկրորդ նախագահն այդ մասին պայմանավորվել է երկու Ալիևների հետ։ Որ նրանք չկրակեն, չխանգարեն Քոչարյանին ուտել սպառազինության համար բյուջեով հատկացված փողերը…Ես իսկապես վերապատմում եմ այն, ինչ հնչում էր եթերում, և դա, համաձայնեք, ավելի տպավորիչ է, քան Փաշինյանի հեքիաթները Քոչարյանի օրոք Մեղրիի հանձնման մասին։
Վերջապես, Քոչարյանի թեման իրեն սպառեց այն հայտարարությամբ, թե Արցախի առաջին նախագահը և Հայաստանի երկրորդ նախագահը Հեյդար Ալիևի նախագիծն է, որից հետո սույն մասխարաբազն անցավ... Կաթողիկոսին։ Անցավ ու հայտարարեց, թե Գարեգին Բ-ն պետք է ինքնասպան լինի, քանզի իրավունք չունի իր հոտի առաջնորդը լինել։ Չեմ հորինում։ Այդ բարբաջանքը եթերում հնչում էր Կաթողիկոսի մասին, որն օրերս այցելեց իր հոտին Սյունիքում ու Արցախում, ուր արգելված է Փաշինյանի ու իր տխմարների մուտքը։
Որտեղի՞ց հայտնվեցին սրանք։ Ո՞նց բազմացան: Թեև ամեն ինչ պարզ է. ինչպիսին է տերտերն է, այնպիսին էլ թեմն է: Ինչպիսին տերն է, այնպիսին էլ ծառաներն են։ Ուրիշ ի՞նչ ծառայանի կարող է ունենալ այն մարդը, որն ինքն է խոստովանում, որ սիրում է ապուշ ձևանալ։ Ասենք, դա էլ, ինչպես որ մնացած ամենը, շատ վատ է ստացվում նրա մոտ։
