ՆԻԿՈԼԸ, ՄԱՆՅՈՒՆՅԱՆ ԵՎ ՄԱԿՈՒՆՑԸ
Բոլորը միահամուռ հարձակվել են խեղճ վարչապետի վրա։ Սթիվեն Սաքուրին տված հարցազրույցի պատճառով։ Թարս գնաց այդ օրը մեր վարչապետի համար, իսկ սկսվեց ամեն ինչ նրանից, որ հարցազրույցի գնալիս մոռացավ իր սիրելի «Դուխով» կեպին և ձեռքն էլ չվիրակապեց… Դե, և այնպիսի՜ բաներ ասաց…
Այդ ամենը դեռ տանելի կլիներ, եթե խոսքը վերաբերեր միայն կորոնավիրուսին, տնտեսական հեղափոխությանը կամ Ռոբերտ Քոչարյանի գործին։ Բայց խոսակցությունը նաև Ղարաբաղյան հիմնախնդրի մասին էր։ Եվ, ի ցույց դնելով հակամարտության պատմության վերաբերյալ իր խոր գիտելիքները, Փաշինյանը բլթացրեց, թե նախքան հայտնի իրադարձությունների սկսվելը Արցախում հայ բնակչությունը կազմում էր 18-19% … Չէ, այստեղ՝ Հայաստանում, մենք իհարկե հասկացանք, որ նա ուզում էր ասել 80-90% ... և ողջ խնդիրն այն է, որ մեր վարչապետի մտքին փչել էր Սաքուրին պատասխանել անգլերեն, այսպես ասած՝ շլացնել իր գիտելիքներով։ Իսկ անգլերենը այնքա՛ն բարդ լեզու է, այդտեղ շա՜տ դժվար է տարբերել տասնութը ութսունից, իննսունը՝ տասնիննից…
Ոչ, մենք, իհարկե, ամեն ինչ հասկանում ենք։ Բայց արի ու բացատրիր դա Բիրմինգհեմ պանծալի քաղաքի կամ, օրինակ, Տորոնտոյի տնային տնտեսուհիներին։ Իսկ չէ՞ որ նրանք, լսելով Փաշինյանին, հիմա անկեղծորեն տարակուսած են. ախր ի՞նչ են ուզում Ադրբեջանից հայերը՝ իրենց 18-19%-ով ։ Եվ ի՞նչ կհրամայեք անել։ ԱԳՆ-ը պետք է հանդես գա հերքումո՞վ։ Փաշինյանը պիտի կրկին հագնի իր ուսապարկն ու քայլարշավի՞ գնա անգլալեզու երկրներով մեկ՝ բացատրելու, թե ինչ նկատի ուներ։ Ի դեպ, վատ գաղափար չէ. աշխարհ կտեսնի ու իրեն ցույց կտա…
Ահա և բոլորը կատաղի հարձակում են գործել մեր խեղճ վարչապետի դեմ՝ այդ վրիպման համար։ Ազգայնականները, լիբերալները, հայրենասերները, գլոբալիստները, ահաբեկիչները, խաղաղասերները, պատմաբանները, լրագրողները, փորձագետները, բլոգերները և նույնիսկ Լևոն Զուրաբյանը՝ ՀԱԿ-ից...
Ոմանք նույնիսկ հորինեցին, թե Փաշինյանը տառապում է գավառացու բարդույթով։ Դե, երբ ինչ-որ բանում հաջողության ես հասնում, բայց դա քեզ քիչ է թվում ու ձգտում ես բոլորին ապացուցել, թե աժդահա ես ամեն ինչում։ Ըստ երևույթին, իրոք, կա նման բան։ Իսկ Հայաստանում այդ բարդույթով տառապում են հատկապես Տավուշի մարզի բնակիչները (ներեցեք, սիրելի տավուշցիներ, ես նկատի ունեմ միայն ոմանց)։ Լինի դա մեր վարչապետը, թե նրա գրեթե համերկրացի տիկինը՝ մոդայիկ գրողը, որն այժմ բնակվում է Մոսկվայում, բարեհաջող կերպով փախցրել է որդուն հայկական ԶՈՒ-ում ծառայությունից, գրել դյուրընթերցելի մի քանի զվարճալի գրքույկներ և այդ պահից ի վեր վճռել, թե կարող է հայրենասիրության դասեր տալ բոլորին։
Բայց հանգիստ թողնենք մանյունյային, վերադառնաք մեր Նիկոլին։ Մեր կարծիքով, եթե անգամ Նիկոլը մեղավոր է, ապա լոկ չնչին չափով։ Կարելի է ասել, որ բացարձակապես ոչ մի բանում մեղավոր չէ։ Իսկ ո՞վ է իրականում մեղավոր։ Հանճարեղ ֆրանսիացիները այս հարցի պատասխանը տվել են շատ վաղուց. cherchez la femme. Կին փնտրեք, պարոնայք, կնոջ հետք փնտրեք բոլոր ձախողումներում։ Այդպես եղել է և կլինի միշտ։
Ուրիշ էլ ո՞վ կարող էր այդպես «քաշել» մեր վարչապետին, եթե ոչ առաջադեմ մարդկության կործանման համար ստեղծված այդ նենգ արարածների ներկայացուցիչը։ Ոչ, մենք հիմա նկատի չունենք հայրենասեր-մանյունյային՝ Բերդ փառապանծ քաղաքից։ Եվ ոչ էլ նույնիսկ հիասքանչ Աննային: Ամեն ինչում մեղավոր է Լիլիթ Մակունցը։
Քանզի հենց նա է անգլերեն սովորեցրել վարչապետին, այնպես չէ՞։ Նույն այն Մակունցը, որը մշակույթի նախարար նշանակվելուց հետո պատասխանելով այն հարցին, թե ինչ կապ ունի ինքը դրա՝ մշակույթի հետ, հպարտորեն հայտարարեց, թե մշակույթն իր մեջ է։ Իսկ հետո, երբ մշակույթի նախարարի աթոռից Փաշինյանը տեղափոխեց նրան իշխող խմբակցության ղեկավարի աթոռին, նա, ճիշտ է, չասաց, թե խմբակցության ղեկավարն իր մեջ պինդ նստած է դեռ մանկուց, բայց աչքերից երևում էր. հենց այդպես է համարում։
Ահա ուրեմն, մենք կարծում ենք, որ Փաշինյանի վրիպման մեղավորը հենց Մակունցն է, քանի որ վերջինս ոչ միայն վատ է սովորեցրել նրան անգլերեն, այլև զարգացրել է Նիկոլիի մեջ գավառացու նույն այդ բարդույթը և համոզել, թե անգլերենը նրա մեջ է։ Դե, իսկ մեր վարչապետը հավատացել է, և նա, իհարկե, վերջինը չէ այս աշխարհում, ում կործանել է կանացի նենգությունը։
Հ.Գ.- Շուկշինը մի պատմվածք ունի՝ «Շշպռեց» վերնագրով։ Գավառացու բարդույթի մասին։ Խորհուրդ ենք տալիս կարդալ կամ վերընթերցել: Դա ձեզ համար մանյունյա չէ, գրո՛ղը տանի, դա դասական գործ է…