Դիվային քրքիջներն առ այն, որ Հանրապետության հրապարակն այսօր կիսով չափ դատարկ էր, ինձ համար համոզիչ փաստարկ չեն այն առումով, որ գործող իշխանությունն այլևս սպառել է նույնիսկ վարչական ռեսուրսի օգտագործումով քաղաքական մոբիլիզացիա իրականացնելու իր ներուժը։
ARARAT Coffee-ն լեգենդար համի նոր մի ընթերցում Է։ Նրբագեղորեն միավորելով սուրճի և կոնյակի ամենավառ կողմերը` Երևանի կոնյակի գործարանի վարպետներն այս ստեղծագործությամբ բացահայտում են երկու ըմպելիքների բոլորովին նոր եզրերը, որոնք հաճելիորեն կզարմացնեն թե´ ազնվական խմիչքների իրական գիտակներին, թե´ նրանց, ում ճամփորդությունը դեպի գրավիչ համադրությունների աշխարհ դեռ առջևում է։
Ոչ հեռու անցյալում, կար ժամանակ, երբ Հայաստանը՝ մարտի 2-ին դիվանագետի մասնագիտական տոն էր նշում։ ԱԳՆ ունեինք, դիվանագիտական կորպուս ունեինք, աշխարհում պատիվ-հարգանք վայելող դեսպաններ ունեինք։ Հայաստանի անունը որպես վստահելի գործընկեր էր հնչում ամեն հարթակից։
Դավադիր իշխանությունները փորձ են անում կազմաքանդել հայ ժողովրդի զավակ հանդիսացող Հայոց բանակը։
«Ինձ զոռով տարան» բացատրությունը չի աշխատելու։ Ալիբի չի լինելու։
Անցնող շաբաթ հանրային դաշտում մի շատ գլոբալ աշխարհաքաղաքական պրոցես արտահայտվեց, որի լրջությունը, վախենամ, մենք դեռ չենք գիտակցում:
Երկու փաստ եմ ուզում ընդգծել բանակի վերաբերյալ կապիտուլյանտի երկու փաստի մասին։
Այսօր Ադրբեջանի նախագահ Ալիևը տեղական և միջազգային ԶԼՄ-ների ներկայացուցիչների համար կազմակերպած մամուլի ասուլիսի ժամանակ այնպիսի զավեշտալի և անլուրջ «բացահայտումներ» է արել, որոնց մեկ առ մեկ անդրադառնալը միանգամայն անիմաստ է և ժամանակի անհարկի վատնում:
Երբ երկրի Զինված ուժերի ողջ վերնախավը հանրայնորեն հայտնում է անվստահություն պատերազմի պայմաններում իր գերագույն հրամանատարի պաշտոնը զբաղեցնող անձին, կա երկու ելք` կամ փոխել ողջ ավագ սպայակազմը, կամ անցնցում հեռանալ: Երրորդը տրված չէ: Հատկապես` ռազմական իրական սպառնալիքի առերեսվող պետության պարագայում:
Սիրելի հայրենակիցներ, Կապիտուլյանտ իշխանությունները Հայաստանը կազմաքանդելու իրենց դավադիր ջանքերի շրջանակներում փորձում են հրահրել քաղաքացիական բախումներ։