Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը կոշտ պահանջներով դիմել է չճանաչված Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության իշխանություններին: Ե՛վ ձևով, ե՛ւ էությամբ դրանք ավելի շուտ վերջնագիր են հիշեցնում։ Այս մասին Telegram-ի իր ալիքում գրել է ռուս քաղաքագետ Սերգեյ Մարկեդոնովը․

Ռուսատյացությունը խանգարում է իրատեսական կանխատեսումներին 7,5 ամիս շարունակվեցին արյունալի մարտերը Բախմուտի համար, և ճիշտ նույնքան էլ շարունակվեց վայ-քաղաքագետների ուխտագնացությունը իշխանական հեռուստաալիքներ՝ հատուկ գործողության ուժերի մոտալուտ պարտության կտրական գուշակություններով։ Իսկ նրանց, ովքեր հիմնավոր կանխատեսումներ էին հրապարակում, որ այդ մարտում հաղթելու են հատուկ գործողության ուժերը (նման կանխատեսումներ էր հրապարակում ոչ միայն «Գոլոս»-ը), այդ վայ-քաղաքագետները ներողամտորեն դասում էին ռուսական հեռուստաալիքների քարոզչության զոհերի շարքին։

Արցախն Ադրբեջանու՞մ… Իջեք գետնին… Ո՞նց կարող է հայրենի հողն ու 120 հազար հայազգի բնակչությունը լինել արյունարբու ոխերիմ թշնամու կառավարման տակ։ Ո՞նց…

ԵՊՀ արևելագիտության ֆալուկլտետի դեկան, թուրքագետ Ռուբեն Մելքոնյանը գրում է. «Թուրքիայի նախագահի պաշտոնում Էրդողանի ընտրվելուց հետո կարող ենք փաստել և կանխատեսել հետևյալը.

Ինչպես Հայաստանի ողջ տարածքում, այնպես էլ Արցախում մայիսի 26-ին հնչեց Վերջին զանգը միջնակարգ և ավագ դպրոցների աշակերտների համար: Միայն թե, ի տարբերություն հայկական այլ շրջանների դպրոցների շրջանավարտների, արցախցի շրջանավարտները չեն կարող ուսումը շարունակել իրենց տարածաշրջանից դուրս. շրջափակում է:

Մոլդովայում կայանալիք Եվրոպական քաղաքական համայնքի գագաթնաժողովի շրջանակում գուցե քննարկվի կամ ստորագրվի շրջանակային փաստաթուղթ, ոչ թե Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև կնքվելիք խաղաղության պայմանագիրը։ Այս մասին Sputnik Արմենիայի մուլտիմեդիոն կենտրոնում հրավիրված ասուլիսի ժամանակ ասաց քաղտեխնոլոգ Վիգեն Հակոբյանը։

Բոլորին հայտնի ձևակերպում կա՝ հույսը վերջինն է մեռնում։ Վարքագծային խնդիրներով զբաղվող որոշ հեղինակների մոտ կա նաև այլ մոտեցում՝ առաջինը պետք է սպանել հույսը, քանի որ այն զրկում է սեփական ուժերով գործելու կամքից։

Մայիսի 28-ին՝ Հայաստանի Առաջին Հանրապետության օրը, մեկնարկել է «Մայր Հայաստան» ժողովրդական շարժումը։ Շարժումը վերկուսակցական է, որում ներգրավված են հանրության տարբեր շերտերի ներկայացուցիչներ՝ քաղաքագետներ, տնտեսագետներ, դիվանագետներ, սոցիոլոգներ, հայտնի մտավորականներ, իրավաբաններ, բժիշկներ, ուսուցիչներ, դասախոսներ, տեղեկատվական տեխնոլոգիաների մասնագետներ, լրագրողներ, բլոգերներ, ուսանողներ, փոքր ու միջին բիզնեսի ներկայացուցիչներ:

Իրադարձությունները զարգանում են արագ։ Շատ կարևոր է ճիշտ հասկանալ, թե ինչ է կատարվում։