2022-01-20 09:50
Давид САРКИСЯН
0
ՔՎԱԶԻՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՃԱՆԱՊԱՐՀԻՆ
Ո՞ր երկիրն է վերջին ամիսներին Ադրբեջանից հասցեականորեն պահանջել կամ առավել ևս ճնշում գործադրել Ալիևի վրա՝ Հայաստանին հանձնելու Բաքվի բանտերում պահվող հարյուրավոր հայ ռազմագերիներին։ Եթե ամիսներ առաջ գոնե կարելի էր «բոլորը բոլորի դիմաց» ձևաչափով գերիների փոխանակման միջազգային կոչեր լսել, ընդ որում՝ անանուն և անհասցե, այսօր դա էլ չկա։ Սա այն դեպքում, երբ Հայաստանում այլևս ադրբեջանցի որևէ ռազմագերի չի պահվում, գերեվարվողներն էլ առանց նախապայմանների արագորեն թշնամուն են վերադարձվում, իսկ Ադրբեջանում պահվող հայ ռազմագերիների թիվն ու անվանացանկը հայտնի չէ։ Պատերազմի ավարտից շաբաթներ անց թշնամուն ապօրինաբար հանձնելով ապացուցված հանցագործներ Գուլիևին և Ասկերովին՝ Փաշինյանը միտումնավոր զոհաբերեց մեր վերջին հաղթաթուղթը։
Գերիների եվ անհետ կորածների հարազատներն անցած մեկ տարում կոտրեցին հնարավոր բոլոր դռները՝ կառավարությունից և ԱԺ-ից մինչև ՊՆ և ԱԱԾ։ Նրանց անարձագանք թողնելն այս իշխանության անգործունակության ամենացցուն փաստն է։ Փաշինյանը թերևս չի ընկալում, որ իր քվազիպաշտոնավարումը մեր կյանքը դուրս է բերել սովորական ուղեծրից և հանգեցրել մշտական ճգնաժամային վիճակների, որի կառավարման ունակություններին, սակայն, ինքը չի տիրապետում։
Ավելին՝ այս իշխանախումբն իր անգործությամբ հանրության խոցելի հատվածին՝ գերիների և անհետ կորածների բարեկամներին, մղում է արմատականության, ընդհուպ ապօրինությունների։ Այս ֆոնին ընդդիմության գործողություններն անգամ չափից դուրս զուսպ են։ Առաջին նախագահը Քոչարյանին և Սարգսյանին մեղադրում է իշխանությունն ամեն գնով զավթելու փորձերի համար, այն դեպքում, երբ ընդդիմության մասին կես կատակ, կես լուրջ՝ կարելի է պնդել ճիշտ հակառակի՝ իշխանությունից չարամտորեն խուսափելու տարբերակը։ Միով բանիվ՝ Փաշինյանի իշխանախումբն իր վարքագծով հանրությանը մղում է անկառավարելի և չհաշվարկված գործողությունների, որոնք ինչ-որ պահի իր համար էլ կարող են դառը հետևանք ունենալ։
Հայաստանն առանց այդ մասին հայտարարելու վաղուց դադարել է Արցախի Հանրապետության անվտանգության երաշխավոր լինելուց, հրաժարվել է հակամարտության երբեմնի համապարփակ կարգավորումից և ոչ միայն կորսված տարածքներն է դիտարկում իբրև Ադրբեջանի տարածք, այլև ամբողջ Արցախն է առնվազն խոսքային մակարդակում նվիրաբերում թշնամուն։ Արցախի (ինչպես և ՀՀ-ի)՝ սահմանապահ դարձած գյուղերն ամբողջովին անպաշտպան են թշնամու առաջ և զուրկ են նվազագույն ապառազմականացված անվտանգության գոտուց։ Սա այն դեպքում, երբ ըստ կապիտուլյացիոն հայտարարության՝ խաղաղապահ զորակազմը պետք է տեղաբաշխվեր շփման գծի երկայնքով։ Թշնամու հետ հայաստանյան սահմանը ևս լրջորեն թերպաշտպանված է և չկահավորված, իսկ հաղթանդամ հատուկջոկատայինները Կութում կամ Դավիթ-Բեկում դիրք պահելու փոխարեն զբաղված են Երևանի կենտրոնում ցույց ցրելով։
Հայկական կողմը, փաստացի, անկարող է պահանջելու նույնիսկ իր կապիտուլյացիայի պահանջների ամբողջական կատարումը՝ գերիների վերադարձը և շփման գծում հրադադարի ռեժիմի պահպանումը։ Ալիևը վերջերս խոստովանեց, որ Փաշինյանն անգամ չի ստորագրել նոյեմբերի 9-ի եռակողմ հայտարարության տակ, նրան ընդամենը տեղյակ են պահել այդ մասին, բայց նա հրաժարվել է տեսակապին մասնակցելուց։ Միգուցե փաստաթղթի կազմման բանակցություններին և՞ս չի մասնակցել։ Ամեն դեպքում, թշնամու հետ պայմանավորվածությունների իրագործումը դեռևս անավարտ է, Ադրբեջանը մեզնից նոր զիջումների ակնկալիք ունի, և Փաշինյանի տիեզերական համառությունը՝ ամեն գնով կառչելու սեփական աթոռից, ստիպում է համոզվել դրանում։
ПОСЛЕДНИЕ ОТ АВТОРА
-
2022-02-28 10:26Кто сегодня помнит, что именно наобещал с приходом к власти Пашинян в сфере внешней политики и дипломатии в числе множества других популистских обещаний социально-экономического характера? Выяснилось, в Министерстве иностранных дел, так же, как и в других сферах, не только растеряны многолетние институциональные традиции, но и дипломатическая служба и межгосударственные контакты стали предметом насмешек. Все это более чем наглядно было продемонстрировано в течение всей 44-дневной войны и после ее окончания – по сей день. Тогда как именно в этот критический период необходима была неустанная внешнеполитическая работа.
-
2022-02-24 13:26Провал правящим большинством проекта заявления, осуждающего «Шушинскую декларацию», - отнюдь не экстраординарный и вполне ожидаемый шаг. Куда более удивительным было бы обратное, поскольку не изменились ни Турция с Азербайджаном, ни наши власти. Армянская дипломатия, в том числе и парламентская, сегодня настолько беззубая и услужливая, что не может позволить себе даже обсудить, а уж тем более - осудить очевидно антиармянский документ. Только заслужившие звание национального героя Азербайджана деятели могут обосновать свой отказ так, как это несколько дней назад сделали члены правящей ГД на заседании комиссии НС по внешним связям.
-
2022-02-24 10:29Кто испытывает боль от потерь в войне? Власть, оппозиция, национальная элита или весь народ? Может, никто? Если бы мы ощущали общую боль утраты, вряд ли после такого тяжелого поражения проявили бы столь недопустимое национальное равнодушие и игнорировали постоянные предупреждения и угрозы. Народ, осознающий потерю, не пошел бы за виновным в ней, не поверил бы более его лжи, сориентировался бы, наконец, что для него важнее: ненависть к предыдущим властям или любовь к государству и Родине.
-
2022-02-22 10:57Системный государственный кризис в стране власти пытаются замаскировать фрагментарными решениями и реформами, приправив их завесой своей легитимности. Тезисы Пашиняна о собственной легитимности на самом деле, конечно же, надуманны и ничтожны, поскольку его решения - от кадровой политики до отраслевых реформ - не сопровождаются публичными обсуждениями.
