Последние новости

ՀԱՅ ԿՈԼԱԲՈՐԱՑԻՈՆԻՍՏՆԵՐԻ ՏՐՈՅԱԿԱՆ ՁԻՆ

Հետաքրքրական է՝ 44-օրյա պատերազմի քննիչ հանձնաժողովը, որը ծիծաղելիորեն բաղկացած է միայն իշխող խմբակցության անդամներից և հանձնառու է վեր հանելու պարտության հանգամանքները, քննելո՞ւ է, օրինակ, թե այդ ինչպե՞ս ստացվեց, որ Քարվաճառում հայկական զինական ուժն անսասան մնաց, անգամ որոշ դիրքեր առաջ տվեց կամ գործող դիրքերն ամրացրեց։ Կհասկանա՞ն այդ հանձնաժողովում ներգրավված դասալիքները, թե ինչո՞ւ էր նոյեմբերի 9-ի դրությամբ թշնամին գլխովին ջախջախված, և այդ ու մի շարք այլ ուղղություններով պարզապես հնարավոր չէր ճեղքել մեր բնագծերը։

Ի վերջո, միգուցե այդքանից հետո պարզաբանե՞ն, թե ինչո՞ւ խիտ բնակեցված տարածքներում խուճապային տարհանում կազմակերպվեց՝ առանց բնակիչներին նվազագույն ժամանակ անգամ տալու, շենքերը հոսանքազրկվեցին, ազատամարտիկներին զինաթափեցին։ Սա ներքին ցեղասպանական գործողություն է, որի համար դատ ու դատաստան է հասնում։

Ինչպես որոշ բնակավայրերում, օրինակ Հադրութում, հայախոս ադրբեջանցի զինվորականները հայկական բանակի համազգեստով ներխուժեցին մեր շարքեր և սպանեցին մեր տղաներին, այդպես էլ այս իշխանությունն է ստով, ծրագրված մանիպուլյացիաներով տիրացել մեր երկրին՝ խոստանալով սոցիալական անարդարության վերացում, բայց ներսից զավթելով պետությունը և քայքայելով այն որպես օտարերկրյա գործակալական ցանց։ Ի՞նչ տարբերություն այս երկու դրվագի միջև, եթե հայկական անձնագրերով և -յան ազգանուններով անձինք փաստացի թշնամու քաղաքականության կյանքի կոչողն են, կոլաբորացիոնիստական մի ռեժիմ, ինչպես, ասենք, Պետենի վարչակարգն էր նացիստների օկուպացրած Ֆրանսիայում։

Այս վարչախումբը վերածվել է իր շոշափուկներն անհագորեն տարածող մի չարորակ ուռուցքի, որը չվիրահատելու դեպքում հիվանդը՝ պետությունը, կարող է կործանվել։ Ոչ միայն Նիկոլ Փաշինյանը, այլև նրան բացահայտ կամ լռելյայն խրախուսողները հանցակիցներ են, որոնց պատասխանատվության ժամն անխուսափելիորեն գալու է։ Մեղքի իրենց բաժինն ունեն անգամ բարեխիղճ մոլորության մեջ գտնվող տասնյակ հազարավոր քաղաքացիները, որոնց պետք է հանգամանորեն բացատրել այս հայադավ վարչակարգին սատարելու ամբողջ վտանգավորությունը։

Տավուշում թշնամուն անկլավներ զիջելու նախապատրաստությանը կարող է հաջորդել, ոչ ավել, ոչ պակաս, Սևանի արևելյան ափի որոշ բնակավայրեր կամ բարձունքներ Ադրբեջանին հանձնելու, կամ էլ, ասենք, Մասիսի շրջանում ժամանակին ապրած ադրբեջանցիներին այդտեղ վերաբնակեցնելու հարցի շուրջ համաձայնությունը։ Այստեղ է, որ պետք է վերապահում անել՝ այս իշխանությունն անգամ թուրքերի հռետորաբանությամբ չի խոսում մեր մասին։ Ադրբեջանցիները հո գիտեն ամբողջ ճշմարտությունը 1920-ին Շուշիում հայերի ցեղասպանության, հայկական եկեղեցիների պղծման և ոչնչացման, Դադիվանքի, Քարվաճառի մյուս հուշարձանների և առհասարակ Արցախում աղաղակող հայկական ժառանգության մասին, պարզապես միտումնավոր աղճատում են պատմությունը։ Այս իշխանությունը նույնիսկ այդ մասին է մոռացել և միայն թշնամական գործակալներին բնորոշ վարքագծով ասում ու անում է բաներ, ինչն անգամ թշնամին իրեն թույլ չի տալիս։

Թյուրք էթնոսի հետ քարոզվող բարեկամության խայծը այդպես էլ քաղաքական իմաստնություն ձեռք չբերած հայ ժողովուրդը կուլ է տալու հեշտորեն՝ հատկապես խաբվելով այն հանգամանքով, որ այս անգամ թուրքերը ոչ թե յաթաղանով կամ «Բայրաքթարներով», այլ էժան լոլիկով ու բենզինով են գալու՝ «երկնագույն եզրանախշով սկուտեղի» վրա այդ ամենը մատուցելով, մեզ բարեկեցիկ ու ապահով ապագա խոստանալով։ Չէ՞ որ դա հենց թուրքերի թեզն է՝ «հերիք է կռվենք իրար դեմ, մեր ժողովուրդները հարևան, բարեկամ, եղբայր ժողովուրդներ են»։ Սա էլ Հայաստանը ներսից նվաճելու, կազմաքանդելու և ոչնչացնելու ամենակարճ ճանապարհը կդառնա։

    ПОСЛЕДНИЕ ОТ АВТОРА

    • БЕССЛАВНАЯ ДИПЛОМАТИЯ И УНИЧТОЖЕННЫЙ СУВЕРЕНИТЕТ
      2022-02-28 10:26

      Кто сегодня помнит, что именно наобещал с приходом к власти Пашинян в сфере внешней политики и дипломатии в числе множества других  популистских обещаний социально-экономического характера? Выяснилось, в  Министерстве иностранных дел, так же, как и в других сферах, не только растеряны многолетние институциональные традиции, но и дипломатическая служба и межгосударственные контакты стали предметом насмешек. Все это более чем наглядно было продемонстрировано в течение всей 44-дневной войны и после ее окончания – по сей день. Тогда как именно в этот критический период необходима была неустанная внешнеполитическая работа.

    • К НАЦИОНАЛЬНОМУ ПРОБУЖДЕНИЮ – ЧЕРЕЗ ПАМЯТЬ И ЕРАБЛУР
      2022-02-24 13:26

      Провал правящим большинством проекта заявления, осуждающего «Шушинскую декларацию», - отнюдь не экстраординарный и вполне ожидаемый шаг. Куда более удивительным было бы обратное, поскольку не изменились ни Турция с Азербайджаном, ни наши власти. Армянская дипломатия, в том числе и парламентская, сегодня настолько беззубая и услужливая, что не может позволить себе даже обсудить, а уж тем более - осудить очевидно антиармянский документ. Только заслужившие звание национального героя Азербайджана деятели могут обосновать свой отказ так, как это несколько дней назад сделали члены правящей ГД на заседании комиссии НС по внешним связям.

    • КОНСЕНСУС ВОКРУГ КРУШЕНИЯ НАЦИОНАЛЬНЫХ ЧАЯНИЙ?
      2022-02-24 10:29

      Кто испытывает боль от потерь в войне? Власть, оппозиция, национальная элита или весь народ? Может, никто? Если бы мы ощущали общую боль утраты, вряд ли после такого тяжелого поражения проявили бы столь недопустимое национальное равнодушие и игнорировали  постоянные предупреждения и угрозы. Народ, осознающий потерю, не пошел бы за виновным в ней, не поверил бы более его лжи, сориентировался бы, наконец, что для него важнее: ненависть к предыдущим властям или любовь к государству и Родине.

    • СУДЕБНАЯ СИСТЕМА: НАШ ПОЗОР И НАША СОВЕСТЬ
      2022-02-22 10:57

      Системный государственный кризис в стране власти пытаются замаскировать фрагментарными решениями и реформами, приправив их завесой своей легитимности. Тезисы Пашиняна о собственной легитимности на самом деле, конечно же, надуманны и ничтожны, поскольку его решения - от кадровой политики до отраслевых реформ - не сопровождаются публичными обсуждениями.






    ПОСЛЕДНЕЕ ПО ТЕМЕ