«Ոստիկանությունն ու ԱԱԾ-ն անպայման կմիանան»,- «ԳԱ»-ի թղթակցի հետ զրույցում ասում է «Ազգային ճակատի» ղեկավար, Հայրենիքի փրկության շարժման խորհրդի անդամ Գևորգ ԳԵՎՈՐԳՅԱՆԸ։

Փաշինյանը հարցազրույց տվեց 1in.am կայքին։ Ցուցանշական է արդեն իսկ այն, որ տվեց բնավ ոչ հեռուստաալիքներից որևէ մեկին։ Նույնիսկ ոչ Հանրայինին, այսինքն Պետական հեռուստատեսությանը։ Ուրեմն վստահ չէ, որ Պետրոսն էլ, նույնիսկ հավատարիմ Պետրոսը անհարմար հարցեր չի տա իրեն ուղիղ եթերում։ Դրա համար էլ գնաց իր այն իբր ընդդիմախոսների մոտ, որոնք քննադատում են իրեն ոչ թե ակնհայտ ձախողումների, այլ «նախկինների» նկատմամբ չափազանց «թավշե» վերաբերմունքի և ոչ բավարար արևմտամետ թեքվածքի համար։

Ըստ վիճակագրության տվյալների՝ 2018-ի գարնան իշխանափոխությունից հետո պետպարտքն աճել է 2,3 մլրդ դոլարով։ Պետական պարտքի թույլատրելի սահմանը, աշխարհի տնտեսագետների կարծիքով, կազմում է ՀՆԱ-ի 60%-ը, սակայն այսօր այն արդեն կազմում է 65-66%: Հայաստանին դեֆոլտ է սպառնում։ Ինչպես նշում է Միքայել Մինասյանը, այս պահին ՀՀ յուրաքանչյուր քաղաքացու վրա արդեն 2960 դոլարի իրական պարտք կա, նոր իշխանությունը հաջորդ սերունդներին թողնում է ահռելի պարտքեր և անմրցունակ տնտեսության դատապարտված երկիր:

Սուրեն Զոլյանը՝ «Իմ քայլը» խմբակցության պատգամավոր Միքայել Զոլյանի հայրը, այլևս չդիմացավ և, անդրադառնալով նախորդ տարվա սեպտեմբերին Փաշինյանի հեղինակած «Սխալվելու վճռականությունը՝ ճշմարիտ ճանապարհ» հոդվածին, գրեց. «Ապուշը իրոք ունի սխալվելու իրավունք։ Դրա համար էլ վտանգ ներկայացնող ապուշներին մեկուսացնում են, որ իրենց սխալվելու իրավունքը ուրիշների գլխին պատուհաս չդառնա»։ Ամեն ինչ ճիշտ է. լավ կլիներ, որ Զոլյան կրտսերը խոստովաներ իր սխալը։

ՀՀ քաղաքացիները ցանկության դեպքում կարող են կամավոր հիմունքներով ծառայություն անցնել Արցախի Հանրապետության Պաշտպանության բանակում: Սա ասում է ԱԺ պաշտպանության և անվտանգության հարցերի մշտական հանձնաժողովի նախագահ Անդրանիկ Քոչարյանը. դե, հենց նա, մեր լեգենդարը… Այսինքն հասկանալի է, որ Պաշտպանության բանակ զորակոչվելու մասին խոսք անգամ չկա։ Առավելագույնը, որ կարող է Երևանը, այն է, որ եթե ցանկացողներ լինեն, «իրավական ձևաչափը կգտնվի, որպեսզի անցնեն ծառայության»։ Դա, իհարկե, հերոսական ջանքեր կպահանջի, այդպիսի «իրավական ձևաչափ» գտնելը։ Եվ հավանաբար հենց այդ ջանքերը նկատի ունի պարոն Քոչարյանը, երբ ասում է, թե Հայաստանը «Արցախի անվտանգության երաշխավորն է»…

Հանուն Արցախի ազատագրման Հայրենիքի փրկության շարժման հանրահավաքը նշանակված էր ամսի 18-ին, հետո այն տեղափոխեցին փետրվարի 20-ին։ 1988 թվականի այդ օրը Լեռնային Ղարաբաղի Ինքնավար Մարզի (ԼՂԻՄ) ներկայացուցչական մարմինը որոշում ընդունեց պատմական արդարությունը վերականգնելու մասին՝ հօգուտ «ԼՂԻՄ-ը Ադրբեջանական ԽՍՀ կազմից Հայկական ԽՍՀ կազմ տեղափոխելու հարցի դրական լուծման»: 2021 թվականի փետրվարի 20-ին կլրանա այդ որոշման 33-րդ տարեդարձը։ Այդ օրն ընդունված է համարել Ղարաբաղյան շարժման և ազգային-ազատագրական պայքարի սկիզբը։

Սոցիալական ցանցերում մի շատ խելամիտ առաջարկ կա: Այն բանից հետո, երբ ձևավորվի նոր իշխանություն, իր առաջին հրամանագրով, իսկ գուցեև օրենքով, պետք է վերադարձնի բոլոր այն միջոցները, որոնք իշխող խմբակցությունն ու դրա ձևավորած կառավարությունը գողացել են բյուջեից՝ պարգևավճարների անվան տակ։ Քանզի ինչի՞ համար են տրվել այդ պարգևավճարները։ Լավ աշխատանքի՞։ Թե ինչպիսիք են այդ «լավ աշխատանքի» արդյունքները, ակներև է։

Նիկոլը շարունակում է «տարածքներ՝ խաղաղության դիմաց» քաղաքականությունը Հայկական սահմանամերձ համայնքների բնակչությունն արդեն 3 ամիս շարունակ բացահայտ տեռորի է ենթարկվում ադրբեջանցիների զինված խմբերի կողմից։

Փետրվարի 9-ին, ինչպես արդեն հաղորդվել է, տեղի կունենա մայրաքաղաքի ավագանու խորհրդի նիստը, որին նախորդել են պրոֆիլային հանձնաժողովների նիստերը: Այդ հանձնաժողովները կտրականապես մերժել են մի շարք որոշումներ, որոնց ընդունման հարցում շահագրգռված էր քաղաքապետը, ինչից հետևում է, որ Հայկ Մարությանի և վարչապետի միջև տարաձայնություններն անդառնալի բնույթ են ստացել։