Լեզվաբանական գիտությունների թեկնածու, պարգևատրված է «Մովսես Խորենացի» մեդալով և Երևանի Մամուլի ակումբի պատվոգրով։
Հակակոռուպցիոն կոմիտեի կողմից ՆԳՆ ոստիկանության Գորիսի և Կապանի բաժինների պետեր Մուշեղ Գևորգյանի և Վաղարշակ Գինոսյանի սկանդալային ձերբակալությունները բավական թափանցիկ ենթատեքստ ունեն։ Թեև քննությունն ընթացքում է, Սյունիքում և նրա սահմաններից դուրս հայտնի է, որ ոստիկանության բարձրաստիճան աշխատակիցներին կասկածում են ապօրինի անտառահատումներով զբաղվողներին «տանիքավորելու» մեջ, ընդ որում Գորիսում պետը նշանակվել է վերջերս (նոյեմբերի 28-ին):
Զորքերը հետ քաշելու Երևանի առաջարկին Ադրբեջանի ԱԳ նախարար Ջեյհուն Բայրամովի բացասական պատասխանից հետո, Ալիևի և Փաշինյանի բանակցություններում Թուրքիային որպես միջնորդ պարտադրելու փորձի, ինչպես նաև ազատ արձակված գերիների հարազատների հետ ռազմական հոսպիտալի մոտ ոստիկանների ընդհարման խորապատկերին՝ 2023 թվականի վերաբերյալ հաշվետվություն ներկայացնելու Փաշինյանի բոլոր փորձերը բացարձակապես իմաստազրկվեցին։ Ռեժիմի պարագլուխը ոչինչ չունի ներկայացնելու որպես շարժ ժողովրդավարության և անվտանգության ճանապարհին, ուստի նրա մասնակցությունը կուսակցական աշխատանքին՝ նախաձեռնող խմբի հետ դեկտեմբերի 14-ի հանդիպումից մինչև հետագա միջոցառումներ, թելադրված է միակ նպատակով. նախապատրաստել ՔՊ-ին հետագա զիջումների։ ԱՄՆ-ի նկատմամբ Ալիևի հռետորաբանությունը մեղմացել է, սակայն խաղաղությունն առաջվա պես շատ ավելի հեռու է, քան պատերազմը…
Լրագրողների ապարդյուն փորձերը՝ ստանալու «ՊՆ գործունեության ուղղություններից ո՞րն է վերահսկում պաշտպանության փոխնախարար Հրաչյա Սարգսյանը» հարցի պատասխանը, ամենաճշգրիտ վկայությունն են այն փաստի, որ իշխող վերնախավը շարունակում է հայկական զինված ուժերի ոչնչացման ուղեգիծը։ Փոխնախարարը չգիտեր հարցի պատասխանը, բայց ձևացրեց, թե որոշել է հարցաքննության ենթարկվող պարտիզան խաղալ։ Անհավատալի է, բայց փաստ. Երևանի քաղաքապետի աթոռից անմիջապես պաշտպանության փոխնախարարի աթոռին ցատկած Սարգսյանը միակն է Սուրեն Պապիկյանի տեղակալներից, որ զինվորական կոչում ունի։ Նա պահեստազորի լեյտենանտ է, ուսադիրներ է ստացել զորացրվելուց առաջ։ Սարգսյանը մասնագիտությամբ ֆինանսիստ է, նախքան քաղաքապետ ընտրվելը զբաղվել է բանկային վարկավորմամբ:
«Հայաստանի ոչնչացման ծրագիրն արդեն հաստատված է»,- ԱՄՆ-ից հայտարարել է իշխանության հակասահմանադրական զավթման սկզբնական փուլում Փաշինյանի մերձավոր զինակից Արմեն Չիբուխչյանը։ Նրա խոսքերով, եթե Փաշինյանը համաձայնի առանց միջնորդի բանակցելու Ալիևի առաջարկին, ապա այդ բանակցությունները կդառնան հանցավոր ծրագրի մաս, որի հեղինակներն են Ալիևն ու Էրդողանը: Եթե ծրագիրը, որի մասին խոսում է Չիբուխչյանը, արդեն մեկնարկել է, ապա Փաշինյանը դրա անքակտելի մասն է։ Մինչդեռ անցնող քաղաքական տարվա վերջին իրադարձություններն արդեն շտկումներ են մտցնում համաշխարհային և տարածաշրջանային գործընթացներում։
Նախագահ Վահագն Խաչատուրյանը հայտարարել է, որ Հայաստանը Արցախը ճանաչել է Ադրբեջանի կազմում դեռևս 1991 թվականին: Հետաքրքիր է, այդ դեպքում ինչի՞ համար էին հայերն ու ադրբեջանցիները կռվում Արցախյան առաջին ազատամարտում: Ավելի վաղ ԱԺ նախագահ Ալեն Սիմոնյանը հայտարարել էր, թե անդարձելիության կետը 1996 թվականն էր: Իսկ է՛լ ավելի վաղ Փաշինյանն այդ առնչությամբ ինչ-որ բան էր ասում Լիսաբոնի գագաթնաժողովի մասին (1996թ.), թեև Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականության ճանաչման վերաբերյալ գագաթնաժողովի որոշման վրա Հայաստանը վետո էր դրել: Ի դեպ, դեկտեմբերի 3-ին լրացավ գագաթաժողովի և Ռուսաստանի, ԱՄՆ-ի ու Ֆրանսիայի կազմով Մինսկի խմբի համանախագահների ինստիտուտի հաստատման 27 տարին:
Նոյեմբերի 23-ին կառավարության նիստում գլխավոր դատախազ Աննա Վարդապետյանի հաշվետվությունից հետո Փաշինյանը զայրալից մենախոսություն պոռթկաց, որի էությունը հանգում էր հետևյալի արձանագրմանը. «Եկեք ասենք՝ մենք մեր ժողովրդի առաջ ստանձնած պարտավորությունները չենք կատարել՝ հանցավոր ճանապարհով ձեռք բերված գույքի վեադարձման առումով։ Ես չեմ համարում, որ այսօր հակակոռուպցիոն պայքարը պատշաճ մակարդակի վրա է: Կաշառք են վերցնում՝ ով որտեղ պատահի»։ «Ես նորից եմ ասում, որ Հայաստանում անձեռնմխելի մարդիկ չկան»,- ընդգծեց ռեժիմի պարագլուխը այն դատողություններից հետո, թե «հենց որ բանը հասնում է կոնկրետ անունների, անմիջապես պարզվում է, որ մեկը համաշխարհային դեպք է, մեկը՝ ռեգիոնալ, մեկը՝ ազգային, մեկը՝ թաղային, մեկը՝ քաղաքային, մեկը՝ կրիմինալ է»։ Այլ կերպ ասած՝ Փաշինյանը պահանջեց շտապ կարգով դատավճիռներ կայացնել բոլոր աղմկահարույց գործերով։
Քաղաքագետ Ալեն Ղևոնդյանը հաղորդեց, որ մի քանի օր առաջ Տավուշի մարզում սկսվել են հողաչափագրման աշխատանքներ: Հավանաբար, Փաշինյանը նախապատրաստում է այսպես կոչված անկլավների հանձնումն ադրբեջանական կողմին։ «Հայաստան» խմբակցության պատգամավոր Գառնիկ Դանիելյանը հաստատեց, որ մարզից բնակչության արտահոսք է նկատվում՝ կապված «անկլավների» հնարավոր հանձնման հետ: Այս տեղեկություններն անմիջական կապ ունեն գեներալ-մայոր Գրիգորի Խաչատուրովի ճակատագրի հետ։
Փաշինյանը եվրոպական ամբիոններից խոսում է «խաղաղության խաչմերուկի» մասին, իսկ խորհրդարանական ընդդիմությունը չի կարողանում կառավարությունից ստանալ իշխանության առանցքային նախագծի տեխնիկատնտեսական հիմնավորումը։ «Հայաստան» խմբակցության պատգամավոր Արթուր Խաչատրյանը մատնանշեց, որ 2024 թվականի բյուջեի օրինագիծը ամենահարմար փաստաթուղթն է այդ նախագծի հիմնավորման համար, սակայն գլխավոր ֆինանսական փաստաթղթում այդօրինակ հիմնավորումը բացակայում է: Այստեղից հետևություն. «խաղաղության խաչմերուկը» հերթական պոպուլիստական կեղծիքն է։ Ո՞վ է հաշվարկել ՀԱՊԿ - ի գործունեության բոյկոտի հետևանքները՝ համատեղ զորավարժություններին չմասնակցելուց մինչև հրաժարում նոյեմբերի 23-ի գագաթնաժողովին Մինսկ մեկնելուց:
«Ես չեմ վտանգի Հայաստանը հանուն Արցախի»,- Փաշինյանի այս արտահայտությունը դրվեց գլոբալ ռազմավարության հիմքում, որը ենթադրում էր Արցախի հանձնում՝ որպես Հայաստանի տարածքային ամբողջականության պահպանման հիմք։ Այսօր այդ ռազմավարությունը ձախողվում է լիովին և անվերապահորեն, իսկ իշխող վերնախավը մխիթարում է իրեն «ՀԱՊԿ-ի բնական վախճանի» թեմայով չարախնդությամբ։ Ավելի մեծ բանի այս իշխանությունն ընդունակ չէ։ «Նշաձողն իջեցրեցին»՝ կորցրեցին Արցախը, փոխարենը ձեռք չբերեցին ոչինչ, բացի ՀՀ տարածքային ամբողջականության հարցում արևմտյան համախմբման առկայության մասին դատարկ դատողություններից։
Թվում էր, թե 16-ամյա Սամվել Միրզոյանի կալանավորումից ավելի զազրելի արարք իշխող վարչախումբն այլևս չի կարող հորինել, բայց այս անգամ էլ արդեն իսկ հատակի տակ հայտնաբերվեց ևս մեկը: Հիշեցնեմ, որ Արցախի Մարտակերտի շրջանի նախկին բնակչին՝ բազմազավակ և 2 հաշմանդամ ունեցող ընտանիքի միակ կերակրողին միանգամից չեն ձերբակալել կառավարության շենքի մոտ սեպտեմբերի 19-ի դեպքերին մասնակցելու համար: Սկզբում նրան փնտրում էին, ավելի ճիշտ՝ ձևացնում, թե փնտրում են, քանի որ Միրզոյանը բնակության վայրում էր և ոչ մեկից չէր թաքնվում։ Նրան ձերբակալեցին սեպտեմբերի 27-ին, իսկ հետո կալանավորեցին՝ առանց հաշվի առնելու, որ 7 երեխա ունեցող ընտանիքում չկա հայր։ 12-րդ դասարանի աշակերտ Միրզոյանն աշխատում էր օրավճարով, որպեսզի կերակրի ընտանիքին։ Նման «կողմնակի» հանգամանքները ռեժիմին ծառայող արդարադատությանը չեն հետաքրքրում…