ՆՎԱԶԱԳՈՒՅՆԸ՝ ՀԱՐՅՈՒՐ ՏԱՐԻ
Գյումրու հին թաղամասի նեղլիկ հանգիստ փողոց: Փոքր տներ, որոնք միմյանց են նայում բազմագույն պատուհաններով, ընդամենը մեկ-երկու հարկանի են, բայց դրանցից յուրաքանչյուրն ունի իր պատմությունը: Նոր տները քիչ են, իսկ հներն արդեն տեսել են և սովետական տարիները, և երկրաշարժը, և շրջափակումը: Պատմելու շատ բան ունեն: Այս մեկն օրինակ՝ տեսքից դատելով, հարուստ ընտանիքին է պատկանում՝ սարքված է լավ քարից, ունի բարձր առաստաղներ, բայց պատուհաններում կյանք չկա, շինարարությունից հետո տունը դատարկ է մնացել: Իսկ այս փոքր ու համեստ տունն եռում է. դռները բաց են, երեխաները վազում են այս ու այն կողմ, նրանք իրենց գործերով են զբաղված: Բայց մեծերը հյուրերին ջերմ են դիմավորում: