Թեև Հայաստանում արտահերթ ընտրություններ պաշտոնապես չեն նշանակվել, իշխանություններն արդեն իսկ սկսել են նախընտրական քարոզարշավը՝ ներկայացնելով այն որպես համայնքային հանդիպումներ։ Հանդիպումներն ընթանում են վարչական ռեսուրսի չարաշահմամբ և միջազգայնորեն ճանաչված իրավունքների խախտումներով։ Արագածոտնի (մարտի 21-ին), Արմավիրի (մարտի 28-ին) և Վայոց Ձորի (ապրիլի 17-ին) մարզերում տեղի ունեցած հանդիպումների ընթացքում Փաշինյանը և իշխանության ներկայացուցիչները իրենց քաղաքական նպատակների համար ներգրավել էին անչափահաս երեխաների, ինչը ՄԱԿ-ի Մարդու իրավունքների հռչակագրով և միջազգային մի շարք այլ փաստաթղթերով նախատեսված երեխաների իրավունքների ոտնահարում է։ Եթե նույնիսկ երեխաները հանդիպումներին մասնակցել են ծնողների հետ կամ նրանց համաձանությամբ, քաղաքական նպատակների համար երեխաների օգտագործումն անթույլատրելի է։ Մասնավորապես.

«Ճշմարտություն հանուն սերունդների» նախաձեռնության հիմնադիր, քաղաքագետ Գեղամ Նազարյանը գրում է.

«Հրապարակ» թերթը գրում է. «Եթե հանրապետության նախագահը «Բարձրագույն կրթության եւ գիտության մասին» աղմկահարույց նախագծի վերաբերյալ Սահմանադրական դատարան չդիմի, ապա դա կնախաձեռնի խորհրդարանական ընդդիմությունը։ «Այո, մենք ասել ենք, որ դիմելու ենք Սահմանադրական դատարան»,- երեկ մեզ ասաց ԼՀԿ խմբակցության պատգամավոր Աննա Կոստանյանը։

Մեր ընտրությունը մեծ չէ՝ կամ ընտրում ենք պարտության սիմվոլին, կամ՝ վերելքի հնարավորությունը։ Ի դեպ, նման ընտրության համար քվեարկությունն ամենևին պարտադիր չէ։

Ինտելեկտուալներն արդեն եղել են խորհրդարանում Արդարադատության նախարարությունում գրանցված է 91 կուսակցություն, իսկ գրանցման հայտ են ներկայացրել խորհրդարանական արտահերթ մրցավազքի 10-ից ավելի հավանական մասնակիցներ: Նախապատրաստումն ընտրություններին ընթանում է հասարակության աննախադեպ անտարբերության պայմաններում, ժողովրդին այդ ընտրությունները պետք չեն, իսկ իշխանությունը փորձում է արտահերթ քվեարկության միջոցով շրջել հողերի խայտառակ հանձնման, ավելի քան 5 հազար զոհերի, գերիների և անհետ կորածներն էջը։

Ապրիլի 30-ին Կազանում ծրագրված է Եվրասիական միջկառավարական խորհրդի նիստ: Ցուցանշական է, որ արդեն այսօր կարելի է տեսնել հաղորդագրություններ այն մասին, որ նիստին նախատեսված է ադրբեջանական պատվիրակության մասնակցությունը։ Ցուցանշական է և այն, որ այդ ժամանակ Հայաստանի վարչապետը հրաժարական տված կլինի, ինչպես հայտարարվել է բազմիցս։

Քաղաքագետ Ստեփան Դանիելյանը գրում է. «Վերջին տարիներին Հայաստանի քաղաքական դիսկուրսի հիմնական թեման արդար հասարակության ստեղծումն է եղել, մի կողմ թողնելով Արցախի, և հետևապես Սյունիքի հարցը:

Քաղաքագետ Հրանտ Մելիք-Շահնազարյանը գրում է. «Էրիկ Մխիթարյանի պատմությունն ահավոր է։ Բոլորս կարծում էինք, որ գերի է, կադրերը տեսել ենք, բայց այսօր պարզվեց, որ նրա աճյունը հայտնաբերվել է որոնողական աշխատանքների ժամանակ։ Ես լիահույս եմ, որ ոչ բոլոր գերիներն են նույն ճակատագրին արժանացել։ Ավելին, վստահ եմ, որ իրենց կեղտոտ առևտրի համար ադրբեջանցիները շատերին ողջ են պահել։ Բայց Էրիկ Մխիթարյանի դեպքը ցույց է տալիս, որ Ալիևի վարչակազմը սկսել է շտապել։ Այսպիսի սպանությունով նրանք փորձում են ստիպել Հայաստանի իշխանություններին, ինչու՞ ոչ՝ նաև միջնորդներին, արագ գործել։ Ահաբեկիչներին հատուկ սովորական ձեռագիր, երբ իրենց պահանջները չկատարելու պատճառով որոշ ժամանակային ինտերվալում մեկ կամ մի քանի գերի են սպանում։

«Հենակետ» վերլուծական կենտրոնի ղեկավար Տիգրան Աբրահամյանը գրում է. «Օնիկ Գասպարյան, մտնում ես այնպիսի դաշտ, որտեղ քո բարոյական, իրավական, միգուցե, քաղաքական խաղին Փաշինյանն առաջադրում է «մարտեր առանց կանոնների»։