Եվրոպական խորհրդարանում ԵՄ բարձր ներկայացուցիչ Ժոզեֆ Բոռելի հետ եվրոպատգամավորների հետ այսօրվա հարցուպատասխանի բովանդակությունից դուրս մնաց մի շատ կարևոր դրվագ, որի տեսանյութը ներկայացնում եմ ստորև:  

Արցախի նախկին պետնախարար Ռուբեն Վարդանյանն իր ֆեյսբուքյան էջում գրել է. «Վերջերս տարբեր տեղերից ավելի հաճախ եմ լսում այլընտրանքներ չունենալու մասին: Այսօր իբր այլընտրանք չունենք, քան ապօրինի անցակետն օգտագործելը, վաղը միգուցե այլ կարմիր գիծ հատելու «այլընտրանք չենք ունենա»... Բարեբախտաբար, Արցախում այդպես մտածողները շատ չեն, քանի որ մեր պատմությունը մեզ ապացուցել է, որ այլընտրանքներ միշտ կան, պարզապես դրանք ոչ միշտ են հեշտ և հաճախ պահանջում են շատ ծանր աշխատանք, ուժերի կենտրոնացում ու համախմբում, հրաժարում շատ բաներից, նվիրում: Բայց միայն այդպես մենք կարող ենք ստիպել, որ մեզ հարգեն ու մեզ հետ հաշվի նստեն:

Համաշխարհային աշխարհաքաղաքականության մեջ բոլորը՝ մեծից փոքր, նայում են ռուս-ուկրաինական ճակատին։ Հակամարտության ահագնացումը շարունակվում է, հաղորդվում է, որ այսօր մեկնարկում են ՆԱՏՕ-ի ողջ պատմության ընթացքում ռազմաօդային ուժերի խոշորագույն զորավարժությունները, իսկ Ատլանտյան օվկիանոսում վխտում են ամերիկյան ատոմային սուզանավերը:

ՀՀԿ փոխնախագահ Արմեն Աշոտյանի գնահատմամբ՝ Նիկոլ Փաշինյանը հոմանիշն է Արցախի կորստի։

Օգտվելով Արցախ-Հայաստան ճանապարհից, ի կատար է ածվում Նիկոլի ծրագիրը, որը հնազանդորեն, հասկանալով կամ միգուցե չհասկանալով, իրականացնում են Արցախի Հանրապետության իշխանությունները: Այս մասին ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է Արցախի ԱԺ պատգամավոր Մետաքսե Հակոբյանը:

Այս տեսանյութը հա ուզում էի հրապարակել, Նիկոլ Փաշինյանի կողմից ադրբեջանական քարոզչությանն ի պատասխանա։  

Վատ լուր ունեմ Արցախից՝ մի չարաբաստիկ ավտոբուս կա և դրանով թույլ են տալիս Արցախից դուրս գալ․ նկատելի է արդեն մարդկանց հոսքը։ Այս մասին «Միասին» այլընտրանքային շարժման ժամանակ ասաց նախկին վարչապետ Հրանտ Բագրատյանը։

Տեղեկատվական անվտանգության փորձագետ Կարեն Վրթանեսյանը գրում է. «Քիչ առաջ «Աշոծիկի գործով» դատվող տիկին Գայանեն ընդունեց «մեղքը», դատապարտվեց 4 տարվա պայմանական ազատազարկման և կարող է վերջապես գնալ տուն։

Հայաստանը, իրականում, մի մեծ Արագածավան է։ Մասշտաբների տարբերություն է, և ոչ՝ բովանդակության։ Ողջ երկրով այլ «սուրոներ», կապել են «գալստուկները» ու փչան Սուրոյից դարձել պարոններ, մեծարգոներ։ Գյուղի Սուրոն մի գյուղում մի տղայի հանդեպ իրեն պահում է անասունի պես։ Մասշտաբային այլ «Սուրոներ»՝ երկրի մակարդակով 5000, 10 000 տղերքի հանդեպ նույնը չե՞ն արել. պատերազմ հրահրելով, պատերազմը շուտ չկանգնեցնելով։