«Իրավունքը» գրում է. «Համացանցը ցնցեց Հանրային հեռուստաընկերության եթերում ՀՀ Անվտանգության խորհրդի քարտուղար Արմեն Գրիգորյանի հայտարարությունն այն մասին, որ այսօրվանից Գորիս-Կապան ճանապարհի հատվածում Ադրբեջանը տեղադրելու է մաքսային և սահմանային կետեր:

ԵԽ նախարարների կոմիտեի ժողովրդավարության հարցերով համազեկուցողների՝ Հայաստանի մասին հայտարարությունը խիստ զարմանալի ու անհասկանալի է ԱԺ «Պատիվ ունեմ» խմբակցության պատգամավոր Հայկ Մամիջանյանի համար։ Այս մասին նա ասաց, այսօր՝ նոյեմբերի 10-ին, լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ:

«Պարտությունից հետո Հայաստանի նկատմամբ ճնշում է գործադրվում՝ հաջորդ փուլն իրականացնելու համար։ Ճնշումը մեծ է, կոնսոլիդացված։ Դա են ցանկանում ադրբեջանցիները, թուրքերը, չէ՞ որ խոսքը Ադրբեջանից Թուրքիա ճանապարհի մասին է, ի՞նչ կարիք կա այդ խնդիրը խոսքերով կոծկել։ Դա են ցանկանում ԵԱՀԿ ՄԽ բոլոր 3 համանախագահները և, ինչն ավելի կարևոր է, դա է ցանկանում Ռուսաստանը։ Այս առումով Հայաստանի նկատմամբ ճնշումը փոքր չէ»,- 24news.am-ի հետ զրույցում կարծիք է հայտնել քաղաքագետ Ալեքսանդր Իսկանդարյանը՝ տարածաշրջանում կոմունիկացիաների, ճանապարհների բացման գործընթացի շուրջ զարգացումների վերաբերյալ։

Միջազգայնագետ Սուրեն Սարգսյանը ֆեյսբուքյան իր էջում մեկ դրվագ է ներկայացրել, որը բնորոշում է հայկական դիվանագիտության այսօրվա վիճակն ու առկա տենդենցները։

Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինը հաջորդ տարվա սկզբին կարող է հանդիպել իր ամերիկացի գործընկեր Ջո Բայդենի հետ։ Տեղեկությունը հայտնում է «Կոմերսանտը»:

«Երբ ես այդ հարցը քննարկում եմ որոշ ադրբեջանցիների հետ, նրանք ասում են` «դե մենք հիմա գերիշխող դիրք ունենք և ուզում ենք օգտագործել պահն ու ստանալ հայերից ամեն ինչ»․ - ռուսական "Коммерсантъ"-ը երեկ մեծ հարցազրույց է հրապարակել Թոմաս դը Վաալի հետ՝ «Քսանհինգ տարիները պարզապես կորցրել են» վերնագրով։

Բացի Արցախում մնացած հայության սոցիալ-տնտեսական և մարդասիրական խնդիրների մասնակի լուծումից՝ Հայաստանը որևէ տեսլական, երկարաժամկետ պատկերացում ունի՞ Արցախի ապագայի և դրանում իր դերի մասին։ Բացի «Ապագա կա» խորապես անապագա և անհեթեթ կոչը հնչեցնելուց՝ Արցախի վերածնության հարցում ի՞նչ է անում հայկական կողմը, եթե պետությունն այլևս որևէ հարցի չի մասնակցում՝ բնակչության ֆիզիկական անվտանգության ապահովումից մինչև հումանիտար բեռների առաքումը թողնելով ռուսական խաղաղապահ զորակազմի ուսերին։

Մեկ տարի է անցել այն պահից, երբ Հայաստանն ու Ադրբեջանը համաձայնության եկան հրադադարի շուրջ, որը վերջ դրեց Ադրբեջանի և Արցախի միջև 44-օրյա պատերազմին։ Համաձայնագիրը նաև թույլ տվեց Ռուսաստանին երկու կողմերի միջև որպես խաղաղապահ տեղակայել մոտ 2000 զինծառայող և նախատեսել է ռազմագերիների ու այլ պատանդների փոխանակում։ Այս մասին National Interest-ի իր հոդվածում գրում է Մայքլ Ռուբինը։

Խաղաղություն հաստատվում է այն դեպքում, երբ հակամարտող բոլոր կողմերը ցանկանում են, որ խաղաղություն հաստատվի։ Եթե կողմերից մեկը դեմ է խաղաղության հաստատմանը, միայն մեկ կողմի ցանկությամբ խաղաղություն չի կարող լինել, Aysor.am-ի թղթակցի հետ զրույցում ասաց միջազգայնագետ Սուրեն Սարգսյանը՝ անդրադառնալով Շուշիի մերձակայքում ադրբեջանցիների կողմից հայ երիտասարդի սպանության ֆոնին ՀՀ ղեկավարության՝ խաղաղության դարաշրջան բացելու հայտարարություններին։